این انیمیشن ۴۰ دقیقه‌ای سرشار از شوخی‌های عمیقی است که هم لبخند به لب می‌آورند و هم ذهن را به تامل وادار می‌کنند. این داستان شخصیتی است که در انتهای یک سیر درونی، خودش را آنطور که هست می‌شناسد و می‌پذیرد.
ماجرای انیمیشن «اسنوپی تقدیم می‌کند: مارسی منحصر به فرد» (Snoopy Presents: One-of-a-Kind Marcie) همانطور که از اسمش پیداست در دنیای انیمیشن‌های «اسنوپی» یا «بادام زمینی‌ها» اتفاق می‌افتد؛ انیمیشن‌هایی که بر اساس یک کمیک پر طرفدار آمریکایی ساخته شده‌اند.
به گزارش فرادید، این انیمیشن دربارۀ یکی از شخصیت‌های دنیای بادام‌زمینی‌ها به نام مارسی است؛ مارسی دختری باهوش، مهربان و بسیار خجالتی است که از یک طرف دلش می‌خواهد به دیگران کمک کند و توانایی لازم برای این کار را هم دارد اما از طرف دیگر به خاطر روحیۀ منزوی‌اش اصلا دوست ندارد که در معرض توجه باشد.
این انیمیشن حدودا ۴۰ دقیقه‌ای چند موضوع و داستان را همزمان با هم به پیش می‌برد. یکی از داستان‌ها دربارۀ مسابقۀ گلف بین دانش‌آموزان است که یکی از بهترین دوستان مارسی در آن شرکت کرده و مارسی به عنوان حمل‌کنندۀ کیف، او را همراهی می‌کند. مارسی همیشه بهترین مشاوره‌ها را به دوستش می‌دهد اما هیچ وقت از اینکه خودش مورد توجه قرار بگیرد خوشش نمی‌آید. این استعاره‌ای از شخصیت مارسی است؛ شخصیتی که اگر پشت صحنه باشد می‌تواند بهترین عملکرد را داشته باشد اما در روی صحنه کاری جز فرار و خارج شدن از موقعیت از دستش برنمی‌آید.
لایۀ داستانی دیگر فیلم دربارۀ انتخاب رئیس یا مبصر مدرسه است. مدرسۀ مارسی مشکلاتی دارد و قرار است انتخاباتی بین دانش‌آموزان برگزار شود تا شخصی که می‌تواند مشکلات را حل کند هدایت امور را به دست بگیرد. همه چیز در این مسیر شبیه یک انتخابات ریاست جمهوری است؛ از وعده‌ها و شعارها گرفته تا نطق‌های انتخاباتی. همین شباهت باعث می‌شود که جنبۀ طنز فیلم قوی‌تر و عمق استعاری آن بیشتر شود.
اما در عمق این داستان‌ها، تمرکز اصلی فیلم بر روی یک سیر درونی است که در شخصیت مارسی اتفاق می‌افتد. مارسی طرح‌هایی برای حل کردن مشکلات مدرسه دارد اما به خاطر خجالتی بودنش نمی‌تواند آن‌ها را در مقابل دیگران مطرح کند. همین مسئله او را به فکر وامی‌دارد؛ او حتی سعی می‌کند از بعضی از دوستانش مشورت بگیرد.
اما نهایتا یک صحبت اتفاقی با یک همکلاسی برای او الهام‌بخش می‌شود؛ جملۀ کلیدی‌ای که مارسی را به نتیجه می‌رساند این است: «خودت باش». مارسی از تلاش برای اینکه مثل دیگران بتواند «پر رو» باشد دست برمی‌دارد و سعی می‌کند خودش را همانطور که هست بپذیرد و مسیر مخصوص و منحصر به فرد خودش را برای رسیدن به اهدافش پی بگیرد. بر خلاف داستان‌های کلیشه‌ای قرار نیست مارسی یک‌شبه از یک آدم خجالتی به آدمی برونگرا تبدیل شود؛ اتفاقی که می‌افتد این است که او شیوه‌های خاص و منحصر به فرد خودش را برای تاثیرگذاری بر اجتماع اطرافش پیدا می‌کند.
بهترین سکانس فیلم سخنرانی مارسی است وقتی که بدون اینکه خودش بخواهد به عنوان رئیس مدرسه انتخاب شده؛ نطق ریاست مارسی واقعا گیرا، عمیق و صادقانه است؛ او در همین نطق آغازین، استعفای خودش را از مقام ریاست اعلام می‌کند و بیننده عمیقا احساس می‌کند که این بهترین کاری است که او به عنوان رئیس می‌توانست انجام بدهد. مارسی خدمت به شیوۀ منحصر به فرد خودش را بر ریاست ترجیح می‌دهد. باید گفت اگرچه این یک انیمیشن کودکانه است اما از این جهت می‌تواند درسی واقعی برای بسیاری از سیاستمداران باشد!
در مجموع می‌توان انیمیشن «مارسی منحصر به فرد» را یک فیلم الهام‌بخش و دیدنی توصیف کرد که تماشای آن برای هرکسی می‌تواند نکته و فایده‌ای در بر داشته باشد؛ به ویژه برای نوجوانانی که به هر دلیلی خودشان را ناتوان از حضور در اجتماع، مطرح کردن ایده‌ها و دنبال کردن اهداف و علائقشان می‌دانند.
