قدمت آرایش به عصر باستان بازمی گردد و از حدود ۴ هزار سال پیش از میلاد مسیح وجود داشته است. مصریان باستان برای درست کردن لوازم آرایشی از مواد طبیعی مانند مرمر سبز، سرمه، اخرای قرمز یا حنا استفاده می‌کردند.
ما امروزه اختراعات زیادی داریم که زندگی بدون آن‌ها برایمان قابل تصور نیست. گرچه بیشتر آن‌ها اختراعات عصر مدرن تلقی می‌شوند اما منشأ آن‌ها می‌تواند به اجداد باستانی‌مان بازگردد. برخی از اختراعات عصر باستان به قدری بحث برانگیز بودند که به دلیل محدودیت‌های آن زمان قابل پذیرش نبودند. با این حال، به مرور زمان به جزئی از زندگی روزمره بدل شدند و دنیایی که امروز می‌شناسیم را شکل دادند.
به گزارش روزیاتو، ما تصور می‌کنیم رستوران‌های فست فود اختراعی مدرن هستند. اما غذاهای خیابانی در دوران باستان هم وجود داشتند. باستان‌شناسان در جریان پژوهش‌های خود در شهر باستانی پمپئی در ایتالیا نوعی رستوران فست فود رومی به نام «ترموپولیوم» (Thermopolium) کشف کردند. غذاهای این رستوران خوراک اردک، ماهی شور، پنیر تنوری و جوندگان سرخ شده با عسل بود. امروزه امکان امتحان کردن غذاهای عصر باستان وجود ندارد، اما می‌توانید از این مکان تاریخی بازدید کنید و از تماشای نقاشی‌های دیواری آن لذت ببرید.
قدمت آرایش به عصر باستان بازمی گردد و از حدود ۴ هزار سال پیش از میلاد مسیح وجود داشته است. مصریان باستان برای درست کردن لوازم آرایشی از مواد طبیعی مانند مرمر سبز، سرمه، اخرای قرمز یا حنا استفاده می‌کردند.
فرآیند آماده‌سازی آن‌ها بسیار زمان بر بود، از جمله پودر کردن مواد معدنی و سپس ترکیب آن‌ها با یک ماده‌ی چسبنده که معمولاً چربی حیوانات بود. با این حال، از آرایش تنها به منظور زیبایی استفاده نمی‌شد. مصریان باستان اعتقاد داشتند با این کار از اهریمن نیز در امان می‌مانند، چرا که چشمان بدون آرایش در برابر چشم زخم آسیب پذیرتر بود.
ما آنچنان به تکنولوژی عادت کرده‌ایم که احتمالاً بیدار شدن از خواب بدون تنظیم ساعت زنگ دار تلفن همراه‌مان برایمان قابل تصور نیست. از سویی دیگر، در گذشته مردم با طلوع آفتاب از خواب بیدار می‌شدند و گاهی هم مجبور بودند پیش از آن بیدار شوند. به همین دلیل افلاطون، فیلسوف یونانی اولین نوع از ساعت زنگ دار را اختراع کرد. او از ساعت آبی که ساعت متداول در یونان باستان بود استفاده کرد و ویژگی دیگری به آن افزود. او برای اعلام زمان آغاز سخنرانی‌هایش در زمان سحر، سوت‌هایی نصب کرده بود که صدایی شبیه به ساز ارگ لوله‌ای از آن‌ها تولید می‌شد.
قدیمی‌ترین قفلِ در حدود ۴ هزار سال پیش از میلاد مسیح توسط مصریان ساخته شده است. قفل‌های باستانی شبیه به قفل‌های سوزنی غلتان اما بسیار بزرگ از آنچه امروز استفاده می‌کنیم بودند، به طوری که گاهی طول آن‌ها به ۶۰ سانتیمتر می‌رسید. و برعکس این قفل‌ها که از چوب و فلز ساخته می‌شدند، مصریان باستان تنها از چوب استفاده می‌کردند، حتی برای ساخت کلید قفل ها.
قدمت گرمایش مرکزی به روم باستان بازمی گردد. «هایپوکوست» (Hypocaust) یا گرمایش از کف نوعی سیستم گرمایش مرکزی است که جریان هوای گرم را از طریق لوله‌های تعبیه شده در زیر کف زمین به گردش درمی آورد. گرمای این سیستم از طریق آتش تأمین می‌شد. یافته‌های باستان‌شناسان نشان داده این سیستم گرمایش در حمام‌ها و خانه‌های طبقات بالای جامعه‌ی روم باستان وجود داشته.
گرچه ما امروزه از حروف مدرن و ساده شده برای نوشتن استفاده می‌کنیم اما باید از سومری‌ها برای اختراع اولین سیستم نوشتاری ممنون باشیم. ارتباط نوشتاری در ابتدا به رسم تصاویر ساده‌ای خلاصه می‌شد که به آن‌ها «پیکتوگراف» (Pictograph) یا تصویرنگاشت گفته می‌شود. با افزایش نیاز به نگارش ایده‌های انتزاعی تر، انسان‌ها شروع به تبدیل تصویرنگاشت‌ها به نمادهای پیچیده‌تر کردند. سیستم نوشتاری طی قرون تاریخ به تغییر و تحول ادامه داد و در نهایت به الفبای مدرنی تبدیل شد که امروزه داریم.
دانشمندان با تجزیه و تحلیل دانه‌های نشاسته‌ی باقیمانده بر روی ابزارهای آسیاب ۳۰ هزارساله به این نتیجه رسیدند که انسان‌های عصر حجر آرد درست می‌کردند و آن را با آب ترکیب می‌کردند تا چیزی شبیه به پن کیک درست کنند. با این حال، قدمت اولین نمونه‌ی به ثبت رسیده از اشاره به پن کیک به یونان باستان بازمی گردد.
جالینوس، پزشک یونانی کتاب‌های زیادی درباره‌ی پزشکی و سلامت نوشته بود، اما یکی از آن‌ها به تغذیه اختصاص داشت. در حقیقت، برخلاف آنچه امروزه تصور می‌شود، پن کیک یک صبحانه‌ی آمریکایی نیست، بلکه بر اساس نوشته‌های جالینوس، یونانیان باستان هم آن را برای صبحانه درست می‌کردند.
