گوشت مصنوعی به عنوان جایگزینی برای گوشت حیوانات معمولی ظاهر شده و نیاز به تولید مواد غذایی پایدار را به دلیل افزایش جمعیت جهان برطرف می‌کند. اما پایدارتر بودن گوشت مصنوعی نسبت به گوشت حیوانی جای بحث دارد، زیرا نتایج تحقیقات در مورد تأثیرات گوشت کشت شده بر سلامت، ایمنی و محیط زیست قطعی نیست.
در این مطلب تلاش شده به این پرسش‌ها پاسخ داده شود که آیا گوشت گوشت مصنوعی (آزمایشگاهی) در آینده به عنوان یکی از منابع اصلی تامین پروتئین بشر در نظر گرفته خواهد شد؟ آیا گوشت مصنوعی جایگزین گوشت حیوانی می‌شود؟ در این مطلب همچنین به چگونگی تولید گوشت آزمایشگاهی مزایای احتمالی و برخی از معایب آن پرداخته‌ایم.
به گزارش همشهری آنلاین به نقل از هلت نیوز، گوشت مصنوعی از سلول‌های ماهیچه اسکلتی که از یک حیوان زنده گرفته شده تولید می‌شود. تعداد سلول‌ها تحت تنظیمات آزمایشگاهی مناسب افزایش می‌یابد، سپس توده‌های سلولی رشد یافته برای ایجاد محصول نهایی پردازش می‌شوند. فرآیند تولید گوشت پرورشی شامل موارد زیر است:
جداسازی سلولی: بیوپسی از سلول‌های ماهیچه اسکلت حیوان زنده بدون آسیب رساندن یا کشتن آن گرفته می‌شود.
کشت سلولی: سلول‌ها در یک محیط غنی از مواد مغذی در یک بیوراکتور قرار می‌گیرند. محیط باید مواد مغذی لازم برای رشد سلول‌ها را تامین کند.
تشکیل بافت: با گذشت زمان، سلول‌ها تکثیر شده و به توده‌ای از بافت ماهیچه‌ای تبدیل می‌شوند که شبیه ساختار گوشت‌های معمولی است.
برداشت: توده بافت عضلانی به صورت گوشت‌های کشت‌شده مختلف و محصولات آن فراوری می‌شود.
در حال حاضر، در خود آمریکا، هیچ گوشت مصنوعی یا محصولات آن برای فروش موجود نیست. هدف دانشمندان و شرکت‌های فعال در این زمینه افزایش پذیرش و مصرف گوشت مصنوعی برای کاهش دامداری سنتی و در نتیجه کشتار حیوانات است. گوشت مصنوعی همچنین می‌تواند امکان نیاز به مصرف پایدار گوشت در سال‌های آینده را فراهم کند. گوشت مصنوعی می‌تواند آینده غذایی بشر باشد زیرا می‌تواند به پایداری، امنیت غذایی، سلامت، رفاه حیوانات و محیط زیست کمک کند.
انسان نیازهای خود را با منابع محیط طبیعی تامین می‌کند. هدف پایداری ایجاد آینده‌ای است که در آن انسان و طبیعت می‌توانند در کنار هم زندگی کنند تا انسان‌ها بتوانند زنده بمانند. برخی استدلال می‌کنند که گوشت مصنوعی پایدارتر از گوشت‌های معمولی است، که جای بحث دارد زیرا تحقیقات در مورد تأثیرات گوشت کشت شده بر سلامت، ایمنی و محیط زیست قطعی نیست.
برخی از دانشمندان و حامیان حیوانات، گوشت‌های مصنوعی را گوشتی می‌دانند که بدون ظلم به دام به دست می‌آید. اگرچه گوشت کشت سلولی کشتار حیوانات را کاهش می‌دهد، اما برای استخراج سلول‌های بنیادی که به گوشت تبدیل می‌شوند، به حیوانات نیز نیاز است. اما برای تولید گوشت مصنوعی به حیوانات کمتری نیاز است. بنابراین، گوشت مصنوعی می‌تواند آرامش و آسایش حیوانات را تا حدی بهبود بخشد.
برخی ادعا می‌کنند که گوشت‌های مصنوعی ایمن‌تر از گوشت‌های معمولی هستند زیرا در یک محیط آزمایشگاهی کنترل شده تولید می‌شوند. بنابراین، عاری از عوامل بیماری‌زای رایج روده‌ای مانند «ای . کولی» (E. coli)، سالمونلا یا «کامپی لوباکتر» (شایع‌ترین عامل باکتریایی التهاب روده انسانی در جهان ) است. علاوه بر این، گوشت‌های مصنوعی می‌توانند فاقد آنتی بیوتیک باشند. برای جلوگیری از عفونت به دام‌ها آنتی‌بیوتیک داده می‌شود. بنابراین، مقاومت آنتی بیوتیکی یک مسئله است. گوشت‌های مصنوعی را می‌توان از نظر عفونت و عوامل بیماری‌زا کنترل کرد.
