ساتر توضیح می‌دهد: «مشاهدات جریان‌های یخ در غرب قطب جنوب نشان می‌دهد که ما بسیار نزدیک به یک نقطه اوج هستیم یا حتی قبلاً از آن عبور کرده‌ایم. از نظر تئوری با مدیریت تابش خورشیدی می توان از آن جلوگیری کرد.»
مهندسی زمین اغلب به عنوان آخرین راه‌حل فناوری برای بحران آب و هوا ارائه می‌شود. اما مدل‌های جدید نشان می‌دهند که اقدامات خطرناکی مانند کم‌نور کردن خورشید، اکنون برای نجات قطب جنوب کافی نیست. تنها یک چیز باقی مانده‌است که می‌تواند نجات دهنده باشد، و این همان چیزی است که ما 40 سال در انجام آن ناکام بوده‌ایم: توقف سوزاندن سوخت‌های فسیلی.
به گزارش خبرآنلاین، در مواجهه با آتش‌سوزی‌های فاجعه‌بار، سیل‌ها و دیگر رویدادهای شدید آب و هوایی که تابستان نیمکره شمالی را تحت تأثیر قرار داده‌اند، علاقه‌ای دوباره به پتانسیل مهندسی زمین پیدا شده‌است. انگیزه امتحان راه‌حل های خطرناک تنها با تشدید بلایای ناشی از آب و هوا قوی‌تر می‌شود.
یوهانس ساتر، یخبندان شناس دانشگاه برن می‌گوید: «پنجره فرصت برای محدود کردن افزایش دمای جهانی به زیر 2 درجه به سرعت در حال بسته شدن است، بنابراین ممکن است اقدامات فنی برای تأثیرگذاری بر اقلیم به طور جدی در آینده مورد توجه قرار گیرد.»
بنابراین ساتر و همکارانش تصمیم گرفتند بررسی کنند که کاهش نور خورشید چه تأثیری بر محیط زیست خواهد داشت.
ساتر توضیح می‌دهد: «مشاهدات جریان‌های یخ در غرب قطب جنوب نشان می‌دهد که ما بسیار نزدیک به یک نقطه اوج هستیم یا حتی قبلاً از آن عبور کرده‌ایم. از نظر تئوری با مدیریت تابش خورشیدی می توان از آن جلوگیری کرد.»
با وجود اینکه در حال حاضر قطب جنوب در اواسط زمستان به سر میبرد اما مقدار یخ در آنجا به شدت کاهش یافته و به سمت نابودی میرود. ذوب شدن یخ‌های قطب جنوب منجر به افزایش سطح دریا خواهد شد و تمام آب شیرین اضافی موجود در دریا نیز می تواند روند فروپاشی جریان‌های اقیانوسی که اکنون نیز در حال کاهش هستند را سریعتر کند. ذوب سریعتر از حد انتظار اتفاق می‌افتد و حیات وحش را از بین می برد.
ساتر و همکارانش شرایط صفحه یخ را تحت تاثیر چهار سناریوی مختلف تزریق آئروسل استراتوسفر شبیه‌سازی کردند. مدل‌سازی محققان نشان داد که نور خورشید با پاشیدن میلیون‌ها تن دی‌اکسید گوگرد در استراتوسفر تا سال 2050 می‌تواند فروپاشی یخ را به تأخیر بیندازد و تنها در ترکیب با کربن‌زدایی و تنها در مسیرهای انتشار متوسط یا کم، کار می‌کند.
محققان توضیح می‌دهند: «تا زمانی که غلظت گازهای گلخانه‌ای اتمسفر بالا بماند، مدیریت تابش خورشیدی به احتمال زیاد باید برای قرن‌ها، شاید حتی هزاران سال ادامه یابد».
ساتر و تیم تحقیقاتی می نویسند:«مدیریت تشعشعات خورشیدی می تواند تأثیراتی بر الگوهای آب و هوای منطقه‌ای داشته باشد که برای جامعه و زیست کره و سایر تأثیرات هنوز ناشناخته مضر است، این در حالی است که به اثرات نامطلوب مستقیم افزایش CO2 اتمسفر مانند اسیدی شدن اقیانوس ها توجهی نمی کند».
علاوه بر این، تنها سناریویی که فرصتی را برای جلوگیری از فروپاشی صفحه یخی غرب قطب جنوب نشان داد، کاهش انتشار کربن است. ساتر هشدار می‌دهد:«شبیه‌سازی‌های ما نشان می‌دهد که مؤثرترین راه برای جلوگیری از فروپاشی طولانی‌مدت ورقه یخی قطب جنوب، کربن‌زدایی سریع است.»
منبع: sciencealert
