اغلب خوانندگان مرد در دهه‌ی ۲۰۰۰ موهای خود را هایلایت و با ژل آن‌ها را سیخ سیخ می‌کردند. این ترند محبوبیت بسیار زیادی در میان پسرها پیدا کرد.
دهه‌ی ۲۰۰۰ را شاید بتوان یکی از عجیب‌ترین دوره‌های تاریخ مُد دانست. گویی هیچ محدودیتی درمورد آنچه می‌پوشیدید و جایی که باید آن را به تن می‌کردید وجود نداشت. شاید رونق چشمگیر فست فشن (Fast Fashion / تولید سریع لباس در حجم انبوه) در آن دوره دلیل لباس‌های عجیب و غریبی بود که بر تن ستاره‌های محبوب سینما و موسیقی می‌دیدیم و خیلی زود میان مردم عادی هم رواج می‌یافتند.
به گزارش روزیاتو، دیدن شلوارهایی که به جای زیپ با بند بسته می‌شدند شاید حالا عجیب به نظر برسد اما در گذشته‌ای بسیار نزدیک آن را جالب می‌دانستند. اما حتی در آن زمان هم تنها شجاع ترها حاضر به پوشیدنش بودند.
اغلب خوانندگان مرد در دهه‌ی ۲۰۰۰ موهای خود را هایلایت و با ژل آن‌ها را سیخ سیخ می‌کردند. این ترند محبوبیت بسیار زیادی در میان پسرها پیدا کرد.
دامن‌های خیلی کوتاه و چین دار یکی دیگر از مُدهای عجیب آن دوره بودند. این دامن‌ها معمولاً به قدری کوتاه بودند که سخت می‌شد فهمید که دامن هستند یا یک کمربند پهن. با این حال، هم سلبریتی‌ها هم دختران معمولی با خوشحالی آن‌ها را به تن می‌کردند.
حال و هوای موسیقی پانک راک با خط چشم تیره دور چشمان پسرها نمود پیدا کرده بود. این خط چشم تیره در کنسرت‌ها طرفداران دختر گروه‌های موسیقی را بسیار به هیجان می‌آورد.
سبک رنگ مو در دهه‌ی ۲۰۰۰ بسیار عجیب بود. موی چند رنگ در حالی آن زمان جالب محسوب می‌شد که حالا بیشتر یک هایلایت ناموفق و شلخته به نظر می‌رسد.
در دهه‌ی ۲۰۰۰ گویی یک تکه لباس جین در استایل‌تان کافی نبود. پسرها سر تا پا جین می‌پوشیدند و تصور می‌کردند این راز به دست آوردن دل خانم‌ها است.
دخترها شیفته‌ی پوشیدن دامن کوتاه و تونیک با لگینگ سه ربع بودند. این ترکیب میان همه محبوب بود، از سلبریتی‌ها گرفته تا دختران عادی. لگینگ هنوز هم محبوبیت و استفاده‌ی زیادی دارد. اما حالا خانم‌ها لگینگ‌های بلند را ترجیح می‌دهند و آن را با دامن ترکیب نمی‌کنند.
تا زدن یقه برای جوان‌های دهه‌ی ۲۰۰۰ امری غیر ممکن به نظر می‌آمد. در حقیقت، آن زمان بالا دادن یقه مُد بود. اگر آن را با چند لایه لباس دیگر هم ترکیب می‌کردید، دخترها حتماً دلباخته‌تان می‌شدند.
شال گردن برای گرم نگه داشتن گردن در روزهای سرد است. با این حال، در دهه‌ی ۲۰۰۰ شال گردن‌های باریکی وجود داشت که بیشتر یک اکسسوری و چیزی تزئینی بود تا محافظی در برابر سرما.
در آن دوره بعضی پسرها تصور می‌کردند پوشیدن یک لباس آستین کوتاه روی یک لباس آستین بلند آن‌ها را شبیه ستاره‌های موسیقی پانک راک می‌کند.
کمربندهای پهن و زیورآلات درشت پای ثابت مراسم‌های فرش قرمز بودند. آن زمان عقیده بر این بود که هر چه بزرگ تر، بهتر. هیچ محدودیتی در انتخاب کمربند نبود، از کمربندهای چرمی و زنجیری گرفته تابندی و غیره. این نکته درمورد زیورآلات هم صدق می‌کرد. همه چیز بسیار درشت، رنگارنگ و غلو شده بود.
مدل موی ایمو یکی از پرطرفدارترین مدل موها میان پسران در دهه‌ی ۲۰۰۰ بود. بسیاری از پسرها تصور می‌کردند این مدل مو به آن‌ها جذابیت می‌بخشد و آن‌ها را شبیه گروه‌های موسیقی پانک راک می‌کند.
در دهه‌ی ۲۰۰۰ دخترها اگر یک تاپ رکابی داشتند احتمالش بود که آن را روی یک لباس دیگر بپوشند. این روزها هم دخترها از تاپ‌های رکابی به عنوان لباس بیرون استفاده می‌کنند اما تاپ‌های جنس ساتن یا ابریشم را برای این کار انتخاب می‌کنند و آن را روی لباس دیگری نمی‌پوشند.
آن زمان پسرها وقتی می‌خواستند شلوار جذابی به تن کنند، مدل‌های فاق کوتاه را انتخاب می‌کردند. بعضی‌ها هم آن‌ها را با باندانا یا کمربندهای چرم میخکوب ترکیب می‌کردند.
در دهه‌ی ۲۰۰۰ جلیقه‌های کوتاه بسیار مُد بودند. دخترهایی که اهل مُد بودند این جلیقه‌ها را روی لباسی دیگر به تن می‌کردند.
تزئین شلوار با کمربندهای میخکوب یا زنجیرهایی که یک سمت بدن آویزان می‌شدند، اعتماد به نفس زیادی به پسرها هنگام راه رفتن در خیابان می‌داد.
اگر سبک روی هم پوشیدن لباس‌های نامرتبط را از مُد دهه‌ی ۲۰۰۰ حذف کنیم چیز زیادی از آن باقی نمی‌ماند. آن زمان بسیاری از سلبریتی‌های زن با شلوارهای جذب و پیراهن‌های زنانه‌ای که قد آن‌ها تا زانو می‌رسید روی فرش قرمز حاضر می‌شدند و هیچکس هم از دیدن این استایل تعجب نمی‌کرد.
در دهه‌ی ۲۰۰۰ ممکن بود سال‌ها از تمام کردن دوران دبیرستان‌تان گذشته باشد اما مثل یک پسر دبیرستانی لباس بپوشید. این استایل را پسرانی انتخاب می‌کردند که می‌خواستند هم جذاب باشند و هم بدون زحمت و دردسر، شیک.
هوا چه آفتابی بود و بارانی، دخترها یک کلاه نیوزبوی رنگارنگ و طرح دار را با یک تاپ ساده، شلوار جین یا هر چیز دیگری ترکیب می‌کردند.
یک گردنبند کوچک هرگز کافی نبود. گردبندهای پسرها باید تا جایی که می‌شد براق، درشت و زیاد می‌بود تا مثل ستاره‌های موسیقی هیپ هاپ به نظر برسند.
