اگرچه مورینیو می‌گوید از داشتن سردار آزمون در رم خوشحال است و تأکید می‌کند این بازیکن ایرانی هنوز شرایط لازم برای بازی در سری A را ندارد، ولی تجربه ثابت کرده بازیکنی که اوایل فصل در اندیشه‌های مربی جایی نداشته باشد، به‌سختی می‌تواند در ادامه مسیر فرصتی برای بازی‌کردن به دست بیاورد.
سردار آزمون، مهاجم تیم ملی ایران، روز‌های عجیبی را در فوتبال حرفه‌ای تجربه می‌کند. او که پس از سال‌ها حضور در روسیه، سرانجام تصمیم گرفت طعم بازی در اروپای واقعی را بچشد، راهی بایر لورکوزن در آلمان شد تا یکی از ستاره‌های تاریخ فوتبال ایران لقب بگیرد که سابقه بازی در بوندس‌لیگا را به کارنامه اضافه کرده است.
سردار در لورکوزن نتوانست روز‌های درخشان گذشته‌اش در زنیت را تکرار کند. او هربار که آمد خودی نشان دهد، مصدوم شد و بازی‌های زیادی را از دست داد. تغییرات در کادر مربیگری این باشگاه آلمانی هم شرایط را برای سردار آزمون بدتر کرد. البته که آزمون با پشتکار مناسبی که از خود نشان داد توانست مهارتش در گل‌زنی را در چند دیداری که به او فرصت بازی رسید، نشان دهد، ولی مسئله اینجا بود که ژابی آلونسو سرمربی جدید لورکوزن، اعتقادی به سردار آزمون به‌عنوان مهاجم فیکس نداشت.
سردار حتی اگر از روی نیمکت هم بلند می‌شد و تیمش را با گل‌زنی نجات می‌داد، باز باید بازی هفته بعد را از روی نیمکت شروع می‌کرد. اگرچه از زمان حضور سردار آزمون در آلمان خبر رسید که این بازیکن قصد دارد از این تیم آلمانی جدا شود، ولی هربار بنا به دلایلی این اتفاق نیفتاد تا او فصل را با حضور در آلمان به پایان برساند.
سردار در فصل گذشته تا آستانه پیوستن به باشگاه مارسی در فرانسه هم پیش رفت و حتی شماره پیراهن او هم مشخص شد، ولی باز این انتقال نهایی نشد. آزمون، اما با پذیرش این موضوع که در برنامه‌های فنی آلونسو نمی‌گنجد، مشکل داشت. او اعتقاد داشت می‌تواند با همین شرایط هم به ترکیب اصلی برسد. نهایتا، ولی چنین نشد. درست است که سردار در‌مجموع قریب به ۴۴ بار برای لورکوزن به میدان رفت و پنج بار هم گل‌زنی کرد، ولی بیش از دو‌سوم این بازی‌ها را به‌عنوان بازیکن از روی نیمکت ذخیره به زمین فرستاده شد و مهلت زیادی برای حضور در ترکیب اصلی این باشگاه آلمانی به دست نیاورد. نتیجه شد آنکه سردار در آخرین روز‌های نقل و انتقالاتی در اروپا ترجیح داد پیشنهاد ایتالیایی رسیده را بپذیرد و به تیم جذاب دیگری به اسم رم در ایتالیا بپیوندد.
این اتفاق در شرایطی رخ داد که سرمربیگری این تیم بر عهده ژوزه مورینیو است و خودبه‌خود کار‌کردن با او برای مهاجم تیم ملی ایران جذاب به نظر می‌رسید. ضمن اینکه مورینیو پیش از این هم یکی، دو بار سردار آزمون را برای حضور در تیم‌هایش از جمله زمانی که هدایت تاتنهام را بر عهده داشت، می‌خواست.
حضور قرضی سردار در رم با بند خرید قطعی، این نوید را می‌داد که این مهاجم ایرانی از نیمکت‌نشینی رها شود و بتواند به‌عنوان بازیکن اصلی در ترکیب یکی از بهترین تیم‌های اروپایی به میدان برود. با توجه به وضعیت آن روز‌های باشگاه رم و البته نیمکت‌نشینی‌های متوالی سردار در لورکوزن، به نظر می‌رسید انتخاب رم، انتخابی عاقلانه از سوی سردار باشد. با وجود این شرایط با یک خرید دیگر از سوی رمی‌ها کاملا به ضرر سردار آزمون شد. ماجرا مربوط به توافق رم با روملو لوکاکو، یکی از مهاجمان محبوب ژوزه مورینیو است. لوکاکو که آمد، اندک بخت سردار آزمون برای حضور در ترکیب اصلی هم از دست رفت و از همه بدتر اینکه با توجه به سیستمی که مورینیو بازی می‌کند،
سردار این روز‌ها حتی شانس زیادی برای حضور در زمین به عنوان بازیکن ذخیره را هم ندارد. او اگرچه در تمرینات آماده نشان داده، ولی تا به الان فقط هفت دقیقه فرصت حضور در ترکیب برابر امپولی را به دست آورده و در سایر دیدار‌ها نیمکت‌نشین محض بوده است. خبر بدتر اینکه ظاهرا سردار آزمون در بین گزینه‌های اصلی مورینیو، حداقل در این مقطع از فصل، وجود ندارد. لوکاکو، دیبالا، الشعراوی و آندره‌آ بلوتی، بازیکنانی هستند که مورینیو قبل از سردار آزمون به آن‌ها فکر می‌کند. اگرچه مورینیو می‌گوید از داشتن سردار آزمون در رم خوشحال است و تأکید می‌کند این بازیکن ایرانی هنوز شرایط لازم برای بازی در سری A را ندارد، ولی تجربه ثابت کرده بازیکنی که اوایل فصل در اندیشه‌های مربی جایی نداشته باشد، به‌سختی می‌تواند در ادامه مسیر فرصتی برای بازی‌کردن به دست بیاورد.
