مجموعه تصاویری که در اینجا ملاحظه میکنید، ابزارهای عجیب و غریب و اغلب مضحکی را نشان میدهند که در گذشته برای بهبود تجربۀ سیگار کشیدن و حذف موانع پیشروی سیگاریها اختراع شده بودند!
در دهههای نخست قرن بیستم مخترعانی بودند که فکر و ذکرشان ساخت انواع لوازم و اسبابآلات مخصوص سیگار کشیدن بود، از فندکهای جاسازی شده در لوازم مختلف گرفته تا دستگاه سیگار کشیدن از دور و حتی چتر مخصوص سیگار کشیدن در باران!
به گزارش فرادید، البته این تلاشها و اختراعات در واقع پاسخی به روند رو به رشد استعمال سیگار در آمریکا در اوایل قرن بیستم بودند. بعد از اختراع ماشینهای اتوماتیک سیگارپیچ و افزایش بیسابقۀ تبلیغات سیگار در رسانهها، تعداد قابل توجهی از مردم آمریکا به کشیدن سیگار رو آورده بودند.
این افزایش علیرغم مخالفتهایی بود که از جانب گروههای مذهبی طرفدار خویشتنداری ابراز میشد. آنها به درستی سیگار را دروازهای به سمت مصرف سایر مواد مخدر و الکل به ویژه در بین جوانان میدانستند. اما در آن زمان عموم مردم و حتی اغلب پزشکان مضرات چندانی برای سیگار قائل نبودند.
در دهههای ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ که ممنوعیتها و مخالفتها فروکش کرده بود، کمپینهای تبلیغاتی شرکتهای سیگارسازی با قدرت هرچه تمامتر فعال شده بودند و جالب است که آنها حتی ادعای کمک محصولاتشان به سلامتی را نیز مطرح میکردند. برخی کمپانیهای سیگارسازی شعارهایی داشتند مثل: «مهربان با گلوی من» و یا «تازه مثل هوای کوهستان». یا مثلا کمپانی کَمِل تبلیغ میکرد که کشیدن یک سیگار بعد از غذا میتواند به هضم بهتر آن کمک کند!
به جز یک دورۀ کوتاه در زمان رکود اقتصادی، مصرف سیگار تقریبا به صورت مداوم در آمریکا افزایش پیدا میکرد تا جایی که در سال ۱۹۵۳، ۴۷ درصد از بزرگسالان آمریکایی و نیمی از پزشکان این کشور سیگار مصرف میکردند.
اما در اوایل دهۀ ۵۰ میلادی شواهدی به دست آمد از اینکه سیگار یکی از عوامل سرطان ریه است. در سال ۱۹۵۳ فروش سیگار کاهش پیدا کرد، اما کمپانیها هم بیکار ننشستند و با عرضۀ سیگارهای فیلتردار ادعاهای سلامتی محصولاتشان را دوباره مطرح کردند. در سال ۱۹۵۲ فقط ۲ درصد از سیگارها فیلتر داشتند، اما در سال ۱۹۵۷ این میزان به ۴۰ درصد و در سال ۱۹۶۶ به ۶۰ درصد رسید.
اما این تبلیغات هم کاملا دروغین بودند، زیرا با وجود فیلتر نیز میزان زیادی قطران، نیکوتین و گازهای زیانآور وارد ریه میشد. در واقع هیچ «فیلتر واقعی» نمیتوانست وجود داشته باشد، زیرا به هر حال هیچ چیزی به عنوان «دود سالم» وجود ندارد.
نهایتا در سال ۱۹۶۴ گزارشهای قاطعی از سوی نهادهای برجستۀ علمی دربارۀ مضرات سیگار منتشر شد. این گزارشات علمی در کنار تلاشهای قانونی برای محدود کردن استعمال سیگار، مصرف سرانۀ آن را تا حدی کاهش داد. با این حال آنطور که در سال ۲۰۱۰ گزارش شد، در طول ۶ دهه، حدود ۲۵۰ میلیارد دلار در بخش تبلیغات صنعت سیگار هزینه شده است؛ هزینهای که تا حد زیادی تاثیرگذار هم بوده و باعث حفظ تمایل به مصرف سیگار در جوانان شده است.