پارکینسون چیست و چه علل و علائمی دارد؟

پارکینسون نوعی بیماری و حالت لرزش در وضعیت استراحت است که متاسفانه به لطف دنیای تکنولوژی جوانان را هم به خود مبتلا می‌سازد و تنها مختص سالمندان نیست. پارکینسون لرزش در وضعیت استراحت است که شیوع آن بیشتر در سنین پیری است، اما در جوانان هم دیده می‌شود شیوع آن در تمام مناطق دنیا یکسان است یعنی درصد شیوع بیماری با تغییر در منطقه خیلی فرق نمی‌کند.

بطور کلی این بیماری بر اثر از بین رفتن سلول‌های ترشح کننده ماده‌ای به نام دوپامین (که یک انتقال دهنده عصبی) است رخ می‌دهد. افزایش نسبت استیل کولین به دوپامین در عقده‌های قاعده‌ای مغز موجب علائم ترمور، سفتی عضلات و کندی حرکات می‌شود.

علایم پارکینسون

علائم بیماری پارکینسون می‌تواند در افراد متفاوت باشد علایم اولیه ممکن است خفیف و جلب توجه نکنند علائم معمولا در یک طرف بدن شروع می‌شوند و معمولا در آن سمت بدتر باقی می‌مانند، حتی پس از آن علائم هر دو طرف را تحت تاثیر قرار می‌دهند.

علائم و نشانه‌ها ممکن است شامل موارد زیر باشند:

لرزش:

یک لرزش یا تکان معمولا در اندام، اغلب دست و یا انگشتان شروع می‌شود. شما ممکن است انگشت شست و سبابه خود را به عقب و جلو بمالید دست ممکن است زمانی که در حال استراحت هستید لرزش داشته باشد.

حرکت آهسته (برادیکینزیا):

با گذشت زمان، پارکینسون ممکن است حرکت شما را کند کند و کار‌های ساده را سخت و زمان بر می‌سازد. وقتی قدم می‌زنید، ممکن است قدم‌های شما کوتاه‌تر شوند و بلند شدن از روی صندلی مشکل باشد ممکن است پا‌های خود را طوری بکشید که سعی دارید راه بروید.

ماهیچه‌های سخت:

خشکی ماهیچه‌ای ممکن است در هر بخشی از بدن شما رخ دهد. ماهیچه‌های سفت می‌توانند دردناک باشند و محدوده حرکت شما را محدود کنند.

وضعیت بدنی ضعیف و متعادل:

حالت بدنی شما ممکن است خمیده شود و یا ممکن است مشکلات تعادل به عنوان نتیجه بیماری پارکینسون داشته باشید.

نداشتن حرکات خودکار:

ممکن است توانایی کاهش حرکات ناخودآگاه، از جمله پلک زدن، لبخند زدن و یا تکان دادن بازو‌ها در هنگام پیاده روی داشته باشید.

تغییرات در صحبت کردن:

ممکن است قبل از صحبت آرام یا مردد عمل کنید. صحبت‌ها ممکن است بیشتر یکنواخت باشد.

تغییرات در نوشتن:

نوشتن ممکن است دشوار و کوچک به نظر برسد.

چه زمانی به پزشک مراجعه می‌کنید:

اگر هر یک از علایم مرتبط با بیماری پارکینسون را داشته باشید، به پزشک مراجعه کنید نه تنها بیماری را تشخیص می‌دهید بلکه علل دیگری نیز برای نشانه‌ها مشخص می‌شود.

علل بیماری پارکینسون

در بیماری پارکینسون، سلول‌های عصبی ویژه‌ای (نورون ها) در مغز به تدریج کم می‌شوند یا می‌میرند. بسیاری از نشانه‌ها به خاطر از دست دادن نورون‌ها هستند که یک پیام رسان شیمیایی را در مغز شما به نام دوپامین تولید می‌کنند. هنگامی که سطح دوپامین کاهش می‌یابد، منجر به فعالیت غیرعادی مغز می‌شود که منجر به بروز علائم بیماری پارکینسون می‌شود.

علت بیماری پارکینسون ناشناخته است، اما به نظر می‌رسد که عوامل متعددی نقش خود را ایفا می‌کنند، از جمله:

ژن ها:

محققان جهش‌های ژنتیکی خاص را شناسایی کرده اند که می‌تواند باعث بیماری پارکینسون شود، اما این موارد غیر عادی هستند به جز در موارد نادر با بسیاری از اعضای خانواده که مبتلا به بیماری پارکینسون هستند.

با این حال، برخی تغییرات ژنی خاص به نظر می‌رسد که خطر بیماری پارکینسون را افزایش می‌دهد، اما با ریسک نسبتا کمی از بیماری پارکینسون برای هر کدام از این نشانه‌های ژنتیکی.

محرک‌های محیطی:

قرار گرفتن در معرض برخی سموم یا عوامل محیطی ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد، اما ریسک نسبتا کم است.

محققان همچنین متوجه شده اند که بسیاری از تغییرات در مغز افراد مبتلا به پارکینسون رخ می‌دهند، اگرچه روشن نیست که چرا این تغییرات رخ می‌دهند.

این تغییرات عبارتند از:

حضورلویی بادی‌ها:

توده‌های مواد خاص درون سلول‌های مغز، نشانه‌های میکروسکوپی از بیماری پارکینسون هستند این‌ها لویی بادی نامیده می‌شوند و محققان بر این باورند که این لویی بادی‌ها سرنخ مهمی برای علت بیماری پارکینسون هستند.

آلفا سینوکلئین در لویی بادی‌ها یافت می‌شود:

اگرچه بسیاری از مواد در لویی بادی‌ها یافت می‌شوند، اما دانشمندان معتقدند که یک پروتیین مهم و گسترده به نام آلفا سینوکلئین در تمامی بدن به شکل توده وجود دارد که سلول‌ها نمی‌توانند آن را تجزیه و تحلیل کنند. این در حال حاضر یک تمرکز مهم در میان پژوهشگران مبتلا به پارکینسون است.

عوامل خطر پارکینسون

عوامل خطر بیماری پارکینسون عبارتند از:

سن:

بزرگسالان جوان به ندرت بیماری پارکینسون را تجربه می‌کنند این حالت معمولا در میانه یا اواخر زندگی شروع می‌شود و خطر آن با گذشت زمان افزایش می‌یابد افراد معمولا این بیماری را حدود سن ۶۰ سال یا بزرگ‌تر بیشتر تجربه می‌کنند.

وراثت:

داشتن خویشاوند نزدیک مبتلا به بیماری پارکینسون، احتمال بروز این بیماری را افزایش می‌دهد. با این حال، خطرات ابتلا هنوز کم است مگر این که افراد زیادی در خانواده خود مبتلا به پارکینسون باشند.

جنسیت:

مردان بیشتر از زنان مبتلا به پارکینسون می‌شوند.

قرار گرفتن در معرض مواد سمی:

قرار گرفتن در معرض آفت کش ها، ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را کمی افزایش دهد.

عوارض پارکینسون

بیماری پارکینسون اغلب با این عوارض همراه است که ممکن است قابل کنترل باشد:

مشکلاتی در فکر کردن:

شما ممکن است مشکلات شناختی (جنون) و مشکلات فکری را تجربه کنید. این مورد معمولا در مراحل آخر بیماری پارکینسون رخ می‌دهند چنین مشکلات شناختی نسبت به دارو‌ها چندان واکنشی نیستند.

افسردگی و تغییرات عاطفی:

ممکن است افسردگی را گاهی اوقات در مراحل اولیه تجربه کنید. درمان افسردگی می‌تواند مشکلات دیگری از بیماری پارکینسون را کنترل کند. شما هم چنین ممکن است دیگر تغییرات احساسی مانند ترس، اضطراب و یا از دست دادن انگیزه را تجربه کنید. پزشکان ممکن است به شما دارو بدهند تا این علائم را درمان کنند.

مشکلات بلع:

ممکن است با پیشرفت بیماری خود، مشکلاتی با قورت دادن داشته باشید. بزاق ممکن است به علت کند شدن بلع در دهان جمع شوند و آب دهان سرازیر شود.

جویدن و مشکلات خوردن:

در اواخر مرحله بیماری پارکینسون بر ماهیچه‌ها در دهان شما تاثیر می‌گذارد و جویدن را دشوار می‌کند این می‌تواند منجر به خفگی و تغذیه ضعیف شود.

اختلالات خواب:

افراد مبتلا به پارکینسون اغلب دچار مشکل خواب می‌شوند، از جمله بیدار شدن مکرر در طول شب، بیدار شدن یا خوابیدن در طول روز.

همچنین ممکن است افراد دچار اختلال رفتار چشمی سریع شوند، که شامل نمایش رویا‌های شما نیز می‌شود. دارو‌ها ممکن است به مشکلات خواب کمک کنند.

یبوست:

بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون یبوست دارند که بیشتر به خاطر دستگاه گوارش آهسته است.

مشکلات مثانه:

بیماری پارکینسون ممکن است باعث بروز مشکلات مثانه از جمله توانایی کنترل ادرار و یا به سختی ادرار کردن شود.

تغییر فشار خون:

ممکن است هنگامی که ایستاده اید به خاطر افت ناگهانی فشار خون احساس سرگیجه و فشارخون کنید (فشار خون ارتواسپاتیک).

اختلال عملکرد بویایی:

ممکن است مشکلاتی را با حس بویایی خود تجربه کنید ممکن است در تشخیص بو‌های خاص یا تفاوت بین بو‌ها مشکل داشته باشید.

خستگی:

بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون، انرژی را از دست می‌دهند و خستگی را تجربه می‌کنند علت آن همیشه مشخص نیست.

درد:

برخی افراد مبتلا به پارکینسون درد را تجربه می‌کنند، چه در مناطق خاص بدن و چه در بدن خود.

عملکرد بد جنسی:

برخی افراد مبتلا به پارکینسون کاهش تمایل جنسی یا عملکرد دارند.

پیش گیری از پارکینسون

از آنجا که علت پارکینسون مشخص نیست، روش‌های اثبات شده برای جلوگیری از این بیماری نیز یک راز است.

برخی تحقیقات نشان داده اند که ورزش هوازی منظم ممکن است خطر ابتلا به پارکینسون را کاهش دهد.

برخی تحقیقات دیگر نشان داده اند افرادی که کافئین مصرف می‌کنند موادی که در قهوه، چای و ... یافت می‌شوند کم‌تر از آن‌هایی که آن را نمی‌نوشند، به بیماری پارکینسون مبتلا می‌شوند. با این حال هنوز مشخص نیست که آیا کافئین در واقع از ابتلا به پارکینسون جلوگیری می‌کند و یا به روش دیگری مرتبط است. چای سبز نیز با کاهش خطر ابتلا به پارکینسون، ارتباط دارد.

راه‌های پیشگیری از پارکینسون با طب سنتی

بهترین راه‌های پیشگیری از بیماری پارکینسون در دو بخش تغذیه و ورزش می‌گنجد. انجام حرکات ورزشی ساده به صورت مرتب بدن را از ابتلا به این حالات دور می‌کند. مصرف برخی از مواد غذایی به خصوص میوه و سبزیجات سد محکمی در برابر ابتلا به بیماری پارکینسون است که بهترین آن‌ها شامل:

زعفران

مصرف مداوم زعفران می‌تواند به کنترل و کاهش شدت بیماری پارکینسون و سایر مشکلات عصبی کمک کند. مصرف زعفران در دوران جوانی می‌تواند مانع از بروز بیماری‌های اعصاب، آلزایمر و پارکینسون در سنین بالا شود و مصرف متعادل آن در رژیم‌های غذایی توصیه می‌شود.

چای سبز

بار‌ها و بار‌ها در بخش سلامت نمناک گفته شده است که برای داشتن مغز سالم چای سبز را دریابید. توصیه می‌کنیم برای پیشگیری از ابتلا به بیماری پارکینسون از مصرف این چای غافل نشوید حتی افرادی که قبلاً به این بیماری دچار شده اند.

دور قهوه خط قرمز بکشید

قهوه عامل تولید اسید معده می‌شود و زیاده روی در مصرف آن موجب آسیب مخاط روده‌ها می‌شود. گفتنی است بیماران پارکینسونی به هلیکوباکترپیلوری حساس ترند؛ چنانچه در مطالب مربوط به میکروب معده در بخش سلامت نمناک گفته شد این باکتری به سیستم گوارشی و برخی از بخش‌های مغز آسیب وارد می‌کند. برای همین توصیه می‌کنیم که در مصرف قهوه زیاده روی نکنند.

برنامه‌ی کنترل طبیعی پارکینسون در ۵ مرحله

بیماری پارکینسون در این روز‌ها افزایش بیشتری نسبت به قبل دارد و نتیجه آن لرزش دست و پای فرد و از دست دادن کنترل و تعادل بدنی می‌باشد و در نتیجه فرد به سختی به انجام کار‌های روزانه می‌پردازد و شدیدا به دیگران وابسته است. حال در این قسمت از نمناک در ۵ مرحله، راه‌ها و نسخه‌های مناسب خانگی را به شما معرفی می‌کنیم که از طریق آن می‌توانید این بیماری را کنترل و بهبود ببخشید.

مرحله ۱:بهترین غذا‌ها برای پارکینسون

مصرف غذا‌های مختلف در این بیماران بسیار حائز اهمیت است. این افراد باید از رژیم‌های غذایی مغذی، گوشت با کیفیت بالا و سبزیجات و میوه به اندازه کافی مصرف کنند و همچنین تا جایی که می‌توانند از غذا‌های فرآوری شده حاوی نگهدارنده ها، رنگ‌ها و ترکیبات مصنوعی و دیگر مواد شیمیایی دوری کنند. غذا‌های زیر برای رژیم افراد مبتلا به پارکینسون مناسب می‌باشد.

غذا‌های خام:

میوه‌ها و سبزیجات خام حاوی انتی اکسیدان هستند که اثرات رادیکال‌های آزاد را کاهش می‌دهند و التهاب را نیز پایین می‌آورند.

غذا‌هایی با فیبر بالا:

یبوست یکی از رایج‌ترین علائم در پارکینسون است و بنابراین باید فیبر دریافتی فرد بالا باشد تا حرکات روده‌ای بهبود یابد.

چربی‌های سالم:

مصرف چربی‌های سالم در بهبود اعصاب و روحیه این افراد تاثیرگزار است. این چربی‌های سالم را می‌توان در موادی مثل ماهی، آووکادو، نارگیل، کره طبیعی، آجیل خام و گردو یافت.

روغن‌های پرس شده سرد:

روغن زیتون می‌تواند در سالاد این افراد استفاده شود که حاوی ویتامین E است که خواص آنتی اکسیدانی دارد.

غذا‌های حاوی امگا ۳:

افزایش امگا ۳ باعث متناسب ساختن سطح دوپامین می‌شود و التهاب را در فرد کاهش می‌دهد و پس بهتر است که چند بار در هفته از غذا‌های دریایی استفاده کنید.

آب سبزیجات تازه:

این نوشیدنی‌ها حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند که بدن را مرطوب می‌کنند و از ابتلا به یبوست در فرد جلوگیری می‌کنند.

مصرف پروتئین فقط در شام:

متعادل نگه داشتن سطح پروتئین در طول روز می‌تواند علائم پارکینسون را کاهش دهد.

چای سبز:

چای سبز حاوی آنتی اکسیدان‌های پلی فنول است که رادیکال‌های آزاد را از بین می‌برد.

بسیاری از افراد مبتلا به پارکینسون از حذف کامل غلات نیز نتایج خوبی می‌گیرند.

مرحله ۲:مواد غذایی که باید از آن‌ها دوری کنید.

کاهش پروتئین می‌تواند در کاهش علائم پارکینسون نقش داشته باشد.

غذا‌های فرآوری شده:

سم‌ها و مواد اعتیادآور موجود در غذا‌های فراوری شده می‌تواند باعث تشدید بیماری پارکینسون شود و حذف این غذا‌ها در سنین جوانی ریسک ابتلا به این بیماری را تا حد زیادی کاهش می‌دهد.

هرگونه آلرژن موجود در غذا‌ها:

باید مراقب باشید تا از غذا‌هایی که به آن‌ها آلرژی دارید، هرگز استفاده نکنید و با محدود کردن این آلرژن‌ها مثل لبنیات، گلوتن و تنقلاتی مثل بادام زمینی می‌توانید علائم پارکینسون را کاهش دهید.

شیرین کننده‌های مصنوعی و قند زیادی:

این نوع مواد غذایی سمی هستند و علائم پارکینسون را بدتر می‌کنند.

مرحله ۳:مکمل‌ها و روغن‌های ضروری برای بیماری پارکینسون

کوانزیم Q۱۰:

این مکمل حاوی آنتی اکسیدان بالایی است که از پیشرفت پارکینسون جلوگیری می‌کند. مطالعات نشان می‌دهد که سطح پایینی از کوانزیم Q۱۰ در مغز و خون بیماران پارکینسون وجود دارد. این مکمل مسئول تولید انرژی برای سلول هاست که در از بین بردن اثر اکسیداتیو و رادیکال‌های آزاد موثر هستند.

ویتامین C:

این ویتامین را می‌توان به عنوان یک آنتی اکسیدان برای جلوگیری از آسیب رادیکال‌های آزاد استفاده کرد و همچنین سیستم ایمنی فرد را نیز تقویت می‌کند.

ویتامین E:

ویتامین E نیز یک آنتی اکسیدان قوی است که می‌تواند عملکرد مغز شما را بهبود ببخشد.

مکمل پودری سبزیجات سبز:

این مکمل‌ها حاوی مواد معدنی هستند که در سم زدایی بسیار موثر می‌باشند.

روغن ماهی امگا ۳:

این روغن به کاهش التهابات کمک می‌کند و سلامت عصبی فرد را تضمین می‌کند.

روغن‌های ضروری پارکینسون:

استفاده از روغن‌های ضروری در کاهش علائم پارکینسون مثل افسردگی، مشکلات خوابیدن، التهاب پوستی و مشکلات گوارشی موثر است.

ویتامین D:

برای نگهداری از سلامت استخوان‌ها حتما باید به اندازه مناسب از کلسیم و ویتامین D استفاده کنید. افراد با سن بالای ۵۰ سال باید روزانه ۱۵۰۰ میلی گرم کلسیم و ۸۰۰ IU مصرف کنند.

مرحله ۴:تمرینات ورزشی و دیگر حرکات بدنی برای بهبود پارکینسون

افراد مبتلا به پارکینسون نمی‌توانند مانند گذشته ورزش و فعالیت بدنی داشته باشند، اما حرکات کوچکی هستند که می‌تواند در بهبود آن‌ها نقش داشته باشد.

تمام حرکات بدنی را با احتیاط انجام دهید.

این بیماری باعث برهم خوردن تعادل می‌شود که در این قسمت راهکار‌هایی را برای امنیت بالاتر هنگام حرکات بدنی به شما معرفی می‌کنیم.

حرکات را بیش از حد سریع انجام ندهید.

هنگام راه رفتن از تثبیت شدن پاشنه پا روی زمین اطمینان حاصل کنید.

اگر حس کردید که لرزش دارید، چند دقیقه صبر کنید و جای پای خود را تثبیت کنید.

هنگام راه رفتن به جلو نگاه کنید و سرتان را پایین نیاندازید.

روی مرکز پای خود تکیه نکنید.

کمی بدن خود را کشش دهید.

حرکات کششی آرام شما را سرحال می‌کند و همچنین می‌تواند باعث از بین رفتن سوزش، سفتی و درد عضلات شود که در این قسمت یک حرکت خاص را برای شما توضیح می‌دهیم تا با انجام آن از درد عضلات جلوگیری کنید.

چند سانت دورتر از دیوار بایستید و بازوان خود را بالا نگه دارید. برای حفظ تعادل دستان خود را روی دیوار بگذارید و بازو‌های خود را به عقب بکشید.

سپس کمی بدن خود را بچرخانید و کمر خود را به دیوار تکیه دهید تا تعادل شما حفظ شود و کمی زانو‌های خود را بالا بکشید.

روی یک صندلی بنشینید، دستان خود را پشت صندلی قرار دهید و شانه‌ها را تا جایی که می‌توانید به عقب بکشید و سر خود را کمی به سمت بالا بکشید و به سقف نگاه کنید.

مرحله ۵:طب سوزنی را امتحان کنید

مطالعات اخیر نشان می‌دهد که طب سوزنی تا حد زیادی روی کاهش علائم پارکینسون تاثیر دارد و عملکرد مغز شما را برای کاهش التهابات مغزی بهبود می‌بخشد.

طب سوزنی قرن‌های زیادی برای کاهش درد، اضطراب، بی خوابی و سفتی بدن به کار می‌رود. همچنین می‌تواند مرگ سلول‌ها را کاهش دهد و اثر اکسیداتیو را از بین ببرد که باعث آسیب به دستگاه عصبی می‌شود.

کنترل طبیعی و خانگی بیماری پارکینسون

نسخه‌های خانگی بیماری پارکینسون همانگونه که مشخص است مربوط به مصرف میوه‌ها و مواد غذایی مناسب است که برای کاهش عوارض و کنترل وضعیت بیماران طبق توصیه پزشکان تجوزی می‌شوند و شامل:

میوه‌های قرمز رنگ:

دانشمندان ثابت کرده اند افرادی که به طور مرتب میوه‌های قرمز مصرف می‌کنند به میزان ۴۰ درصد کمتر در معرض بیماری‌های مغزی مانند پارکینسون قرار می‌گیرند. توت فرنگی، مورد صحرایی، تمشک، شاه توت، قره قاط، زغال اخته بیماری فوق العاده است. ترکیب این میوه‌ها تاثیر بیشتری دارد و از ابتلا به پارکینسون پیشگیری می‌کنند.

گردو:

در بخش خواص گردو در سلامت نمناک کامل توضیح دادیم که گردو بهترین منبع منگنز، مس، منیزیم، فسفر، روی، آهن، کلسیم و سلنیوم است. به همین خاطر مصرف آن موجب افزایش قابلیت ارتجاعی رگ‌های بدن می‌شود و برای افزایش قدرت ذهن، هوش مفید و تنگی نفس مفید است.

ماست:

ماست به دلیل دارا بودن میکروارگانیسم‌هایی که می‌تواند با هلیکوباکترپیلوری مقابله کند برای مبتلایان به پارکینسون مفید است.

دارچین:

دارچین منبعی از یک ماده شیمیایی است که می‌تواند پیشرفت بیماری پارکینسون را متوقف کند.

مرکبات:

طبق نتایج تحقیقات توت‌ها میوه‌های مرکب مثل پرتقال و نیز شکلات‌ها حاوی ترکیباتی موسوم به فلاوونوئید‌ها هستند که به نظر می‌رسد این ترکیبات خطر بروز پارکینسون را کاهش می‌دهند و مبتلایان به پارکینسون برای پیشگیری از پیشرفت این بیماری بایستی از مرکبات استفاده کنند.

منبع:نمناک