استخوان‌های باقیمانده از قربانیانی که غذای کروکودیل‌های خانگی شده بودند و صندوق‌های مملوء از الماس از جمله چیز‌هایی هستند که پس از خلع قدرت این رهبران مستبد، در کاخ هایشان که تماماً به دست خودشان ساخته شده بودند، کشف شدند.
کاخ‌هایی که زمانی به دیکتاتور‌های آفریقا تعلق داشتند و مملوء از الماس، پورنوگرافی و خاویار گران قیمت بودند، بعد از سرنگونی آن‌ها حالا دهه‌ها است که متروکه مانده اند.
استخوان‌های باقیمانده از قربانیانی که غذای کروکودیل‌های خانگی شده بودند و صندوق‌های مملوء از الماس از جمله چیز‌هایی هستند که پس از خلع قدرت این رهبران مستبد، در کاخ هایشان که تماماً به دست خودشان ساخته شده بودند، کشف شدند.
از این کاخ‌ها امروزه به عنوان یک یادآوری برای حرص و طمع، فساد و ظلمی که در اواسط تا اواخر قرن بیستم در آفریقا وجود داشت و ثروتی که در این مدت تحت حکومت‌های مختلف به هدر رفت، استفاده می‌شود.
در شمال جمهوری دموکراتیک کنگو روستای کوچکی به نام «کاوله» وجود دارد که حالا به تدریج در حال از میان رفتن است.
کاوله که زمانی پررونق و محل زندگی دیکتاتور جمهوری دموکراتیک کنگو و نوکرانش بود، به مکانی متروکه مملوء از ساختمان‌های کثیف و ویرانه و یک یادآوری ناخوشایند از ماجرای شکل گیری این روستا بدل شده است.
موبوتو سسه سوکو، دیکتاتور جمهوری دموکراتیک کنگو که آن زمان با نام زئیر شناخته می‌شد، به مدت ۳۲ سال تا اواخر دهه‌ی ۱۹۹۰ بر این کشور حکومت کرد و روستای کاوله را به قلمروی پادشاهی خود تبدیل کرده بود.
کاخ موبوتو حالا سقفش را از دست داده و تنها یک سازه‌ی سست و غیر قابل استفاده از آن باقی مانده است.
استخر کاخ خالی و کثیف و پوشیده از ترک است و دور تا دور آن را علف‌های هرز و ظروف شکسته‌ای گرفته که روی زمین پخش شده اند.
موبوتو به نوکران خود دستور داده بود ۲ کاخ مجلل برایش در کاوله بسازند – یکی برای پذیرایی از مهمانان و دوستان و دیگری خانه‌ای خصوصی.
این دو ساختمان از مرغوب‌ترین سنگ‌های مرمر ایتالیایی ساخته شده بودند و مملوء از اسباب و اثاثیه‌ی گران قیمت فرانسوی، چلچراغ‌های ونیزی و آثار هنری گران قیمت بودند.
در این کاخ‌ها از آشپز‌های بین المللی استفاده می‌شد و مرغوب‌ترین خوراکی‌های اروپایی به آنجا فرستاده می‌شد.
کاخ‌های موبوتو باندی مخصوص هواپیمای شخصی او داشتند که از آن برای رفت و آمد به فرانسه استفاده می‌کرد.
انبار‌های کاخ‌ها همیشه مملوء از شامپاین و شراب بود، چرا که هزار خدمتکار آن‌ها اطمینان حاصل می‌کردند هرگز هیچ کم و کسری‌ای وجود نداشته باشد.
رؤسای جمهور فرانسه، شخصیت‌های جنجالی، تاجران و حتی پاپ جان پل دوم در کاوله مانند یک پادشاه زندگی کردند.
یکی از سیاستمداران کنگو تخمین زده موبوتو تا ۲۵۰ میلیون پوند خرج دو کاخ خود کرده بود.
جدا از این کاخ ها، موبوتو یک هتل مجلل هم برای خوشایند دوستان ثروتمندش، چندین فروشگاه پر زرق و برق و حتی یک کارخانه‌ی کوکاکولا هم در کاوله ساخته بود.
این فروشگاه‌ها زمانی راه اندازی شدند که کاوله کم کم داشت رونق می‌گرفت و همزمان، اقتصاد زئیر، در بیرون روستا، شروع به از هم پاشیدن کرده بود.
وقتی سرطان شروع به از پای درآوردن موبوتو کرد، کاوله هم به رو به افول رفت.
در سال ۱۹۹۷ پس از تشکیل جمهوری دموکراتیک کنگو، دیکتاتور سابق توسط لوران دزیره کابیلا، رهبر شورشیان، از زئیر بیرون رانده و به مراکش فرستاده شد.
با اخراج موبوتو، جریان پول در کاوله نیز خشکید و کسب و کار‌ها شروع به ترک روستا کردند و از آن مکانی متروکه باقی گذاشتند.
غارتگری‌های بی پایان از روستا آن را شبیه به یک منطقه‌ی جنگی و محلی مملوء از ساختمان‌های نیمه کاره کرده و کاوله که زمانی روستایی زیبا بود حالا تبدیل به یک آلودگی بصری شده است.
خودرو‌های کهنه و از کار افتاده‌ی خاک گرفته با لاستیک‌های پنچر شده و پنجره‌های شکسته در جای جای روستا به چشم می‌خورد.
هتل کاوله هنوز بلندترین ساختمان روستا است، اما در وضعیت بدی قرار دارد که دیگر تقریباً قابل تعمیر نیست.
سینمای روستا هم شرایط مشابهی دارد.
نیروگاه برق آبی‌ای که برق روستا را تأمین می‌کرد حالا متروکه شده و کارخانه‌ی کوکاکولا، بانک‌ها و دیگر کسب و کار‌های روستا خالی هستند.
دو ساختمان نیمه کاره‌ی روستا که قبلاً مقر اداره‌ی آب کاوله بودند، حالا به کلاس درس بچه‌های روستا بدل شده اند.
یک دیکتاتور خونخوار دیگر همزمان با دوران حکومت موبوتو، امپراتور ژان بدل بوکاسا بود که حکومت بر جمهوری آفریقای مرکزی را در دست گرفت.
او با کشتار و ارعاب مردم آن‌ها را مجبور به فرمان برداری کرد تا به چیزی که می‌خواست دست یابد.
در سال ۱۹۷۷، او در اقدامی بی سابقه از زمان اتمام دوران استعمار آفریقا، با لباسی طلایی رنگ و تاجی از طلا و الماس بر یک تخت پادشاهی تمام طلا نشست.
مراسم تاجگذاری او ۱۴ میلیون پوند خرج برداشت؛ امپراتور جدید بیش از ۲۵ هزار بطری شامپاین برای مراسم خود سفارش داده بود.
۲ سال بعد بوکاسا عامل اصلی شکنجه و کشتار کودکان مدرسه‌ای دانسته شد که به حکومت او اعتراض کرده بودند و همین امر دستگیری او را قریب الوقوع ساخت.
بوکاسا قلمروی پادشاهی خود را در محلی به نام بانگویی برپا کرد که پایتخت جمهوری آفریقای مرکزی شد. او درون مجموعه‌ی املاک خود ۲ کاخ داشت.
بعد از آنکه او به هدف اصلی پلیس بین الملل بدل شد، نیرو‌های پلیس فرانسه در جستجو‌های خود در املاک او کشفیات شوکه کننده‌ای داشتند.
وقتی او خود را به خاطر جنایات شنیعش تسلیم پلیس کرد، مأموران چیز‌های وحشتناکی در املاکش یافتند.
در کاخ‌های او اجساد متعددی درون فریزر، استخوان‌های قربانیانی که غذای کروکودیل‌های خانگی او شده بودند و کوهی از پورنوگرافی هولناک کشف شد.
در کنار این ها، صندوق‌هایی مملوء از الماس و گنجینه‌های گمشده بود.
بانگویی به دست بوکاسا ساخته شد و او در آنجا کارخانه‌های کاکائو و قهوه، یک فرودگاه اختصاصی، آپارتمان‌هایی برای مشاورانش و محکل اسکانی برای هزار نگهبان کاخ هایش ساخت.
امروزه گرچه نگهبان‌هایی بدون اسلحه در ورودی بوکاسا و دور مجسمه‌ی عظیم بنیانگذار آن گماشته شده اند، اما ساختمان‌هایی که از آن‌ها محافظت می‌کنند مملوء از علف هرز و طرح‌های گرافیتی هستند.
از موبوتو یک قصر قرن بیستمی با ۵۲ اتاق خواب، یک استخر عظیم و یک سالن رقص هم در لهستان بر جای مانده که پیش از تکمیل شدن، متروکه شده است.
او کاخی هم در سواحل ایتالیا داشت که یک قرن پس از ساخته شدنش، حالا ویرانه شده است.
منبع:روزیاتو
