تام آسپینال و لئون ادواردز، سالی طلایی را برای بریتانیایی‌ها رقم زدند. آسپینال، کمربند قهرمانی موقت سنگین‌وزن جهان را به دست آورد و ادواردز قهرمانی خود در دسته سبک‌وزن را حفظ کرد.
در سی‌امین سال تأسیس UFC، شاهد ناک‌اوت‌های دیدنی، جنجال‌ها و شگفتی‌های زیادی بوده‌ایم.
به گزارش روزیاتو، تام آسپینال و لئون ادواردز، سالی طلایی را برای بریتانیایی‌ها رقم زدند. آسپینال، کمربند قهرمانی موقت سنگین‌وزن جهان را به دست آورد و ادواردز قهرمانی خود در دسته سبک‌وزن را حفظ کرد.
جان جونز سرانجام به UFC بازگشت و در دسته سنگین‌وزن مقام آورد و مطلقاً هیچکس پیش‌بینی نمی‌کرد که شان استریکلند، قهرمان دسته میان‌وزن شود.
الکساندر ولکانوفسکی در تلاش برای شکست اسلام مخاچف ناکام ماند و این بازیکن روسی به عنوان «مبارز سال» شناخته شد.
در ادامه، بهترین‌های UFC در سال ۲۰۲۳، از بهترین ناک‌اوت تا بهترین مبارز آمده است.
ناک‌اوت ترنس مک‌کینی توسط اسماعیل بونفیم در UFC ۲۸۳
انتخاب بهترین ناک‌اوت سال، کار دشواری است و مبارزه جاش امت در مقابل برایس میچل در UFC ۲۹۶، یکی از نامزد‌های برجسته برای این بخش بود.
در این قسمت، بزرگی مبارزات را نادیده می‌گیریم و فقط روی ناک‌اوت تمرکز خواهیم کرد.
کاندیدا‌های برتر و افتخارات زیادی وجود دارند؛ برای مثال، ضربه سر باورنکردنی جاستین گیجی به داستین پویریر.
البته، انتقام اسرائیل آدسانیا از الکس پریرا، یکی دیگر از نامزد‌های برتر است.
ضربه آرنج مانوئل تورس به نیکولاس موتا بسیار عالی بود، همچنین ضربه سر چشمگیر اسلام ماخاچف به الکس ولکانوفسکی در مسابقه برگشت آن‌ها به‌یادماندنی است.
اما از نظر تکنیکی و قدرتی، ناک‌اوت ترنس مک‌کینی توسط اسماعیل بونفیم، برنده جایزه بهترین ناک‌اوت امسال است.
این ناک‌اوت، شامل برخورد زانو به فک حریف بود که مسابقه را به شکل ویرانگری به پایان رساند.
همانطور که انتظار می‌رفت، رقابت شدیدی برای این بخش وجود داشت.
از نظر مبارزات پرمخاطب، لحظه‌ای که گراسو با اجرای فن «فیس کرینک» منجر به تسلیم و باخت باورنکردنی والنتینا شوچنکو شد، شوکه‌کننده بود.
پیروزی جونز در مقابل سیریل گان، تنها در یک راند برای برد کمربند سنگین‌وزن و ناک‌اوت مثلثی امت در برابر ییر رودریگز را نمی‌توان در این بخش ذکر نکرد.
باخت شوکت رحمانوف در برابر جف نیل در رتبه دوم قرار داشته و به عنوان یکی از به‌یادماندنی‌ترین سابمیشن‌های سال ۲۰۲۳ شناخته می‌شود.
اما بهترین سابمیشن امسال به دیوی گرانت، مبارز خروس‌وزن بریتانیایی می‌رسد.
او ناک‌اوت مثلث معکوس باورنکردنی را روی رافائل آسونسائو اجرا کرد و باعث شد که حریفش از هوش برود.
کوری سندهاگن مقابل مارلون ورا
مسابقه‌های کمی هستند که در آن‌ها حق‌خوری شده باشد.
ولکانوفسکی و تعدادی از هوادارانش فکر می‌کردند که او باید در مقابل ماخاچف پیروز شود، اما باخت او بحث‌برانگیز نبوده و مبارزه آن‌ها پایاپای پیش می‌رفت.
شکست کای کارا-فرانس مقابل امیر البازی، یکی دیگر از مواردی است که به دلیل تصمیمی که خیلی‌ها فکر می‌کردند ناعادلانه علیه کارا-فرانس بود، تیتر خبر‌ها شد.
اما سؤال‌برانگیزترین داوری سال، در مبارزه کوری سندهاگن مقابل مارلون ورا بود.
با اینکه سندهاگن مبارزه را برنده شد، یکی از داوران نظر متفاوتی داشت. در حالی که بسیاری از هواداران فکر می‌کردند که این مبارز آمریکایی می‌توانست هر ۵ راند را ببرد.
لئون ادواردز
پیروزی ادواردز در مقابل کامارو عثمان و ناک‌اوت او، یک دستاورد قابل توجه برای بریتانیا بود.
عثمان به عنوان یکی از مبارزان بزرگ نسل خود در نظر گرفته می‌شود، اما ادواردز در مقابل تماشاگران پرشور از «کابوس نیجریه» پیشی گرفت.
بعد از آن، رفتن به قلمروی دشمن و مبارزه او با کولبی کاوینگتون باورنکردنی بود.
در حالی که او نتوانست هیچ کدام از این دو بازیکن را ناک‌اوت کند، حفظ عنوان ادواردز در سال جاری میلادی چشمگیر است.
ولاکانوفسکی مقابل ماخاچف (UFC ۲۸۴)
مقام اول در این بخش باید به بازی ولکانوفسکی مقابل ماخاچف برسد.
این مبارز استرالیایی، بزرگترین پَر وزن نسل خود است و همچنان می‌تواند برای سال‌ها در دسته وزنی خود حکومت کند.
تعداد کمی از هوادارن باور داشتند که ولاکانوفسکی بتواند برای فرد شماره ۱ Pound for pound چالشی ایجاد کند.
ماخاچف در نهایت عملکرد خوبی داشت و حریفش برخلاف پیش‌بینی‌های قبل از مسابقه، به خوبی از پس او برآمد. اما در نهایت داوران ماخاچف را به عنوان برنده اعلام کردند.
