پخش دو سریال «هفت» و «مرداب» همزمان با اکران عمومی فیلم سینمایی «هاوایی» ویترین متنوعی از نقش‌‌آٰفرینی‌های امیر جعفری را پیش روی مخاطبان قرار داده است؛ او چه مسیری را تا به امروز طی کرده است؟
فرارو- فیلم سینمایی «هاوایی» بعد از حاشیه‌سازی عجیب با انتشار اطلاعیه رسمی سازمان سینمایی مبنی‌بر بازبینی فیلم حین اکران، جان دوباره‌ای در چرخه اکران گرفته است و همچنان پرفروش‌ترین فیلم در حال اکران این روزها محسوب می‌شود. فیلمی که امیر جعفری ایفاگر نقش اصلی آن است.
به گزارش فرارو، جعفری از بازیگرانی است که همزمان در نقش‌های جدی و کمدی تجربه‌های متفاوتی را در کارنامه خود ثبت کرده است و این روزها هم مجموعه‌های «مرداب» و «هفت» با نقش‌آفرینی‌هایی کاملا متفاوت با «هاوایی» در حال پخش از شبکه خانگی دارد.
امیر جعفری فعالیت حرفه‌ای مقابل دوربین را در سال ۸۰ و با ایفای نقش همزمان در دو فیلم «نان عشق موتور ۱۰۰۰» و «قارچ سمی» آغاز کرد؛ دو فیلم در دو فضای کاملا متفاوت که مسیر حرکت حرفه‌ای این بازیگر را تعیین کردند. بازیگری که هرچند یک سال بعد با نقش کمدی‌ای در «بدون شرح» درخشید و به شهرت رسید، اما تصمیم گرفت با حضور در آثار کمدی در جا نزند و حضور در نقش‌های پیچیده و منفی را هم تجربه کند. بعد از حدود ۲۰ سال فعالیت، حالا او یکی از بازیگران توان‌مند به حساب می‌آید که علاوه بر بازی در آثار کمدی، در فیلم و سریال‌های جدی هم دست به تجربه‌های خاص می‌زند.
آنچه در ادامه می‌خوانید روایت «فرارو» از کارنامه این بازیگر در دو دهه اخیر است.
فیلم سینمایی «هاوایی» سروصدای زیادی در یک هفته اخیر به پا کرد اما این فیلمی است که حداقل دو سال از زمان ساختش می‌گذرد و امیرجعفری پیش‌تر در آن ایفای نقش کرده است. جعفری در سال‌های اخیر در فیلم‌های نه‌چندان موفقی مانند «هوک» و «آن‌ها مرا دوست داشتند» هم ایفای نقش کرده است اما هر از گاهی با یک فیلم کمدی، تکیه بر صدر جدول فروش را هم تجربه می‌کند؛ از «سگ بند» گرفته تا همین «هاوایی».
این بازیگر اما در عرصه سریال‌های خانگی مسیر پرتوفیقی را تا به امروز پیموده است. جدیدترین حضور امیر جعفری به سریال «مرداب» ساخته برزو نیک‌نژاد برمی‌گردد که پخش آن از اوایل مهرماه در پلتفرم فیلم‌نت آغاز شد. اسفندیار مردی ثروت‌مند و با ابهت است که شخصیتی سلطه‌گر دارد و ترجیح می‌دهد همه چیز براساس منفعت و نظر او پیش برود. اسفندیار که سرپرستیِ دو پسر را از کودکی برعهده گرفته است، سعی می‌کند آن‌طور که دوست دارد آن‌ها رفتار کنند.
او یک خلاف‌کار کار کشته است و تقریبا همه نوع خلافی را تجربه می‌کند و قدرتی فراقانونی دارد. جعفری با حضور در این سریال نشان داد که کماکان می‌تواند برای بازی در چنین نقش‌هایی قوی ظاهر شود.
مجموعه دیگری که این روزها با بازیِ جعفری در پلتفرم تماشاخونه در دسترس مخاطبان قرار گرفته، سریال «هفت» ساخته کیارش اسدی‌زاده است. او در این سریال هم ایفاگر نقش یک بدمن است. کاراکتری که بخشی از یک شبکه فساد محسوب می‌شود و به همین دلیل هم در معرض انتقام گروه هفت قرار می‌گیرد.
اما امیر جعفری از کجا آغاز کرد؟ مخاطبان پر و پا قرص تلویزیون در دهه ۸۰، اولین تصویری که از این بازیگر به یاد می‌آورند به سریال «بدون شرح» ساخته مهدی مظلومی برمی‌گردد. جعفری در این مجموعه نقش فرید را برعهده داشت که سردبیر یک هفته‌نامه بود و در هر قسمت از سریال با ماجراهای جدیدی روبه‌رو می‌شد.
او در مجموعه «بدون شرح» به خوبی توانست نقش یک جوان پرشور و شوخ را بازی کند که علاقه‌مند به ریاست بود. جعفری که در آن سال‌ها در مسیر شهرت گام برمی‌داشت، دو سال بعد و در سال ۸۲ در سریال «من یک مستاجرم» به ایفای نقش مسعود که جوانی در جست‌وجوی ازدواج بود، پرداخت که از نقش‌های اصلیِ این مجموعه به حساب می‌آمد و در هر قسمت با چالش‌های جالبی مواجه می‌شد.
اما جعفری در سریال «میوه ممنوعه» تصویری جدید و جدی از خود به نمایش گذاشت. او نقش جلال فتوحی را عهده‌دار بود که یک آقازاده بود و از قِبَل پدرش به ثروت رسیده بود و همچنین تصویر درستی از شخصیتی را پیش روی مخاطبان گذاشت که ریاکار بود و سعی می‌کرد از خود ظاهر موجهی به دیگران نشان دهد. این تصویر در مجموعه «شیدایی» به اوج خود رسید و شخصیت حمید از آن دسته افرادی بود که کم و بیش در اطراف‌مان دیده‌ایم.
نمونه‌ای از آدم‌هایی که زندگی‌شان بر مبنای طمع استوار شده است و برای جلو زدن از دیگران در زمینه ارث و میراث و ثروت، دست به هر کاری می‌زنند تا پیروز میدان شوند.
آغاز جریان تولید سریال‌های خانگی، برای امیرجعفری هم مانند بسیاری دیگر از بازیگران، فرصت عرض اندام دوباره‌ای را فراهم آورد و او در چند سال اخیر در مجموعه‌های «جیران»، «یاغی» و «قهوه ترک» نقش‌های متفاوت و قابل توجهی را ایفا کرد.
امیر جعفری هرچقدر در ایفای نقش‌های جدی در سریال‌ها موفق ظاهر شده است، در سینما کمتر به‌واسطه فیلم‌های غیرکمدی به توفیق دست یافته و اغلب شهرتش نزد مخاطبان مربوط به فیلم‌های کمدی و بفروش می‌شود.
جعفری از سال ۸۰ و با بازی در فیلم «نان، عشق و موتور ۱۰۰۰» وارد سینما شد و یکی از نقش‌های فرعی را برعهده داشت. او در سال ۸۶ یکی از نقش‌های فرعی، اما به یادماندنیِ فیلم «بی‌پولی» را برعهده داشت که نمونه یک فرد حقه‌باز بود و رهبریِ جمع دوستانه‌ای را برعهده داشت که همگی بیکار بودند.
بازی در فیلم «نفوذی» از جمله نقش‌های مهم جعفری به حساب می‌آید که در این فیلم تار‌های صوتی‌اش آسیب دیده بود و نمی‌توانست به خوبی صحبت کند که این موضوع یکی از چالش‌های این نقش برای جعفری به حساب می‌آید.در کنار این فیلم، تجربه‌هایی همچون «سیزده»، «بیگانه»، «کیفر» و «پستچی سه بار در نمی‌زند» را می‌توان از شاخص‌ترین تجربه‌های غیرکمدی او در سینما دانست.
«اکسیدان»، «چهارانگشت»، «زاپاس»، «سگ‌بند»، «گشت3» و همین آخرین یعنی «هاوایی» را می‌توان از شاخص‌ترین فیلم‌های کمدی امیر جعفری در سینما طی سال‌های اخیر به حساب آورد.
