تیمی از محققان که در حال بررسی یک بخش از ساختار دیوار چین بودند، چندین شکاف بزرگ را شناسایی کردند. آن‌ها استدلال کردند که این شکاف‌ها می‌توانند نشان دهنده این باشند که بخش‌هایی از این سازه هرگز به پایان نرسیده است.
اولین بخش‌های دیوار بزرگ چین در قرن هفتم قبل از میلاد ساخته شده‌اند، اولین امپراتور چین، با برقراری اتصال بین دیوار‌های موجود سعی داشت برابر تهاجم از شمال دفاع کند. ساخت و ساز درست تا زمان سلسله مینگ ادامه یافت. گسترده‌ترین و بهترین بخش‌های حفظ شده نیز مربوط به این دوره است. اکثر تحقیقات اخیر بر بخش‌های ساخته شده در دوران سلسله‌های مینگ و هان ۲۰۲ قبل از میلاد تا ۲۲۰ پس از میلاد متمرکز شده‌اند.
به گزارش خبرآنلاین، اما بخشی که محققان اکنون روی آن متمرکز شده‌اند و از آن به عنوان «قوس مغولی» یاد می‌کنند، کمتر مورد توجه قرار گرفته است. این بخش دیوار حدود ۲۵۰ مایل در یک خط قوسی شکل امتداد دارد که کم و بیش با مرز چین و مغولستان موازی است.
تصویر گرفته شده توسط پهپاد، بخشی از قوس مغولی را نشان می‌دهد که باستان شناسان آن را مطالعه می‌کنند.
این بخش، قسمتی از یک سیستم دیوار بزرگتر است که گمان می‌رود بین قرن‌های ۱۱ و ۱۳ ساخته شده باشد. محققان در این باره از شبکه‌ای گسترده‌تر با عنوان «سیستم دیوار قرون وسطایی - MWS» یاد می‌کنند. این سیستم متشکل از دیوار‌های خاکی و سازه‌های مرتبط، از جمله سنگرها، دژ‌ها و برج‌های فانوس دریایی است. بخشی از «MWS» که قوس مغولی به آن تعلق دارد، قبلاً مربوط به سلسله جین در ۱۱۱۵-۱۲۳۴ پس از میلاد بوده و گمان می‌رود در این دوره ساخته شده باشد. اما این تاریخ گذاری هرگز به طور قطعی ثابت نشده است.
محققان بر این باورند MWS یکی از مرموزترین سیستم دیوار‌های طولانی و سنگر در تاریخ چین و مغولستان است. علیرغم مقیاس و پیچیدگی آن، مشخص نیست دقیقاً چه زمانی ساخته شده است، چه کسی آن را ساخته است و به چه منظوری ساخته شده است. فرض بر آن است که این بخش، مجموعه‌ای از پروژه‌های مختلف است که در یک دوره زمانی طولانی ساخته شده‌اند.
محققان بر این باورند که «قوس مغولی»، تا حد زیادی در گفتمان دانشگاهی نادیده گرفته شده است و شاید به این دلیل است که در مناطق دور افتاده واقع شده است همچنین از نظر بصری نیز چشمگیر نیست. حتی اگر از آن یاد شده باشد، بخشی از آن و همچنین سازه‌های مرتبط با آن یا ناشناخته هستند یا به طور ناقص و نادرست، مستند شده‌اند.
محققان انواع مختلفی از تصاویر ماهواره‌ای، اطلس‌های چینی و نقشه‌های شوروی مربوط به MWS را تجزیه و تحلیل کردند. با کمک این داده‌ها، آن‌ها نقشه بهتری از قوس مغولی و ساختار‌های مرتبط با آن ایجاد کردند. در جولای ۲۰۲۲، این تیم همچنین یک بررسی میدانی از این بخش انجام داد و برای اولین بار دیوار و سازه‌های آن را کاوش کرد. نتایج با گزیده‌هایی از منابع اولیه مرتبط، ترکیب شد تا تفسیری مقدماتی از طراحی و عملکرد‌های قوس مغولی ارائه دهند.
یکی از یافته‌های کلیدی محققان شناسایی شکاف‌های بزرگ در برخی مناطق بود. مشاهدات نشان می‌دهد که این شکاف‌ها ناشی از فرآیند‌های طبیعی نبوده و در وهله اول نشان می‌دهند هرگز دیوار‌هایی در این مکان‌ها ساخته نشده‌اند. به نظر می‌رسد که شکاف‌ها بیش از حد هستند و به گفته محققان به نوعی می‌توانستند عملکرد موثر سیستم دیوار را تضعیف کنند.
نقشه، قوس مغولی را نشان می‌دهد که با بخشی از خط قرمز به قلمرو مغولستان امتداد داده شده است. بخش‌های دیگر دیوار به رنگ آبی و سبز نشان داده شده است.
در حالی که دلیل این استدلال برای شکاف‌ها هنوز تأیید نشده است، محققان احتمال می‌دهند برخی از قسمت‌های «قوس مغولی» به این دلیل هرگز تکمیل نشده است که در سال‌های پایانی سلسله جین، با عجله و به عنوان دفاعی در برابر مهاجمان مغول ساخته شده است. این استدلال قبلاً توسط مورخان ارائه شده بود، اما نتایج پژوهش‌های محققان نیز، فرضیه «ساخته شدن عجولانه دیوار چین» را حمایت می‌کند.
با این حال، محققان همچنین به شواهدی دست یافتند که نشان می‌دهد هدف اصلی «قوس مغولی» یا حداقل بخش‌هایی از آن هدف، ممکن است محافظت در برابر مهاجمان نبوده باشد، بلکه بیشتر به کنترل حرکت مردم و گله‌های آن‌ها مربوط می‌شود؛ بنابراین محققان در حال حاضر برای آزمایش کردن فرضیه‌های مختلف خود برنامه ریزی می‌کنند تا به آنچه در واقعیت رخ داده بود دست پیدا کنند.
