نداشتن برنامه کادر فنی در دیدار برابر قطر اتفاقی را رقم زد که طی آن علیرضا بیرانوند در طول بازی بیش از ۳۰ توپ بلند را برای مهاجمان ارسال کرد که اکثر این توپ‌ها توسط مدافعان حریف دفع شد.
تیم ملی فوتبال ایران با شکست ۳ بر ۲ برابر قطر در مرحله نیمه نهایی جام ملت‌های آسیا از دور این رقابت‌ها کنار رفت تا فوتبال ایران یک بار دیگر از راهیابی به دیدار نهایی بازبماند و فینال آسیا به حسرتی ۵۰ ساله تبدیل شود.
در این مسابقات تیم ملی ایران شرایط متفاوتی را تجربه کرد. ابتدا از حریف خود جلو افتاد. بازی مساوی شد و سپس تیم ملی ۲ بر یک عقب افتاد. پس از آن توانست بازی را به تساوی بکشاند، اما با یک گل دیرهنگام از حریف خود عقب افتاد و دیگر فرصتی برای جبران نتیجه نداشت.
یکی از برنامه‌هایی که تیم ایران در این دیدار بار‌ها بر آن اصرار داشت استفاده از بازی‌سازی از طریق ارسال‌های بلند و مستقیم علیرضا بیرانوند بود. این اتفاق در شرایطی رقم خورد که تیم ملی فوتبال قطر در خط دفاعی خود از حضور مدافعان سر زن و بلندقامتی بهره می‌گرفت و در نبرد‌های هوایی برتر از بازیکنان تیم ملی ایران عمل کرد.
مدافعان تیم ملی بار‌ها در شرایطی مالک توپ بودند به جای رساندن توپ به هافبک‌ها و بازی سازی از طریق خط هافبک، توپ را به بیرانوند می‌سپردند تا او با ارسال بلند این بازی سازی را انجام دهد و عملاً این برنامه، چند اتفاق را موجب شد:
نخست آنکه امکان بازی سازی از خط هافبک تیم ملی گرفته شد و این بازیکنان عملاً نقشی در «بیلداپ» (بازی سازی) تیم ایفا نکردند. دوم آنکه به دلیل برتری مدافعان قطر در نبرد‌های هوایی، این ارسال‌ها با دفع حریف و از دست رفتن موقعیت بازی‌سازی همراه شد. سوم آنکه این مساله موجب هدر رفتن زمان زیادی از بازی برای تیم ملی می‌شد.
در نیمه اول فقط یک بار در دقیقه ۴۵+۴ ارسال بلند بیرانوند را سردار آزمون با پشت سر به سمت دروازه قطر فرستاد و توپ به قدوس رسید که البته حضور مدافعان قطری باعث شد این توپ دفع شود.
در نیمه دوم، این وضعیت در ۲ صحنه تغییر کرد و علیرضا بیرانوند به جای آنکه خودش ارسال‌ها را انجام دهد توپ را به مدافعان تیم ملی سپرد و آن‌ها توپ بلند را ارسال کردند که در نهایت تغییری ایجاد نشد. ورود محمد محبی به زمین باعث شد او در دو صحنه بتواند روی سر مدافعان تیم ملی قطر ضربات سر را بزند.
اما این تاکتیک تیم ملی و اصرار بر بازی مستقیم و بازی سازی از طریق دروازه بان از ابتدای بازی تا انتها انجام شد و ۳۰ بار تکرار شد و در نهایت هم حاصلی به همراه نداشت. گل اول از روی پرتاب اوت به ثمر رسید و گل دوم هم از روی ضربه پنالتی به ثمر رسید که در نتیجه یک کرنر و شوت از پشت محوطه جریمه بود.
