گادی آیزنکوت از جمله منتقدان اصلی جنگ غزه است و حتی تهدید کرده که از کابینه جنگی اسرائیل به همراه بنی گانتس خارج خواهند شد. وی بر این باور است که نتانیاهو عملا جنگ غزه را به یک جنگ شخصی برای خود تبدیل کرده و به منافع خود و نه رژیم اشغالگر می‌اندیشد. این قبیل موضع گیری‌ها چیزی از اینکه تئوریسن اصلی ویرانی‌های جاری در نوار غزه گادی ایزنکوت است نمی‌کاهد و واقعیت را در این رابطه تغییر نمی‌دهد.
فرارو- بیش از هفت ماه از آغاز جنگ غزه می‌گذرد. جنگی که تاکنون موجب کشته، مجروح و مفقود شدن بیش از ۱۰۰ هزار فلسطینی ساکن نوار غزه شده و از منظر نرخ کشتار غیرنظامیان در یک جنگ، لقب مرگبارترین جنگ قرن بیست و یکم جهان را به خود اختصاص داده است. داده‌های رسمی حاکی از این هستند که بیش از ۹۰ درصد از کشته شدگان جنگ افروزی اسرائیل علیه نوار غزه را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند.
به گزارش فرارو؛ با این همه اسرائیل قریب به ۴۰ درصد از ساختمان‌های کل نوار غزه را با ویرانی و یا آسیب‌های جدی مواجه کرده است. آمار‌های رسمی حاکی از این هستند که بیش از ۶۵ درصد از زیرساخت‌های غیرنظامی نوار غزه به کل نابود شده اند. آمار‌هایی از این دست که موید خشونت بی حد اسرائیل هستند، به هیچ عنوان کم نیستند. سطح بی‌رحمی صهیونیست‌ها در جریان جنگ غزه به قدری گسترده بوده که موجب شده تا سیلی از اعتراضات در اقصی نقاط جهان علیه رژیم اشغالگر قدس به راه بیفتد.
اخیرا انفجار اعتراضات جامعه دانشگاهی آمریکا علیه اشغالگران اسرائیلی رخ داده است. اعتراضاتی که به دیگر کشور‌ها نیز سرایت کرده و به یک چالش جدی برای دولت آمریکا و رژیم صهیونیستی تبدیل شده است. با این همه، صهیونیست‌ها به تازگی علی رغم اقدام حماس در پذیرش توافق آتش بس پیشنهادی قطر و مصر، حمله به شهر راهبردی رفح در جنوب نوار غزه را آغاز کرده اند. رویدادی که در نوع خود می‌تواند سطح و گستره پروژه کشتار و نسل کشی در نوار غزه را به نقطه‌ای ویران کننده برساند.
دلیل اصلی این مساله نیز این است که شهر رفح بیش از پنج برابر جمعیت خود میزان پناهجویان و آوارگان فلسطینی است و آمار‌های مختلف از وجودِ بیش از یک میلیون پناهجو در این شهر حکایت دارند. این معادله تمرکز جمعیتی در رفح را به شدت بالا برده و همین مساله می‌تواند فجایع انسانی قابل توجهی را در این شهر رقم بزند. بسیاری از ناظران و تحلیلگران و البته افکار عمومی نسبت به طرح این پرسش اقدام می‌کنند که ریشه‌های رفتارهای دور از انسانیت صهیونیست‌ها در جریان جنگ غزه چیست؟
به بیان ساده تر، چه چیزی اسرائیل را به سمت جنایات فجیع و گسترده در نوار غزه سوق داده است؟ به نظر می‌رسد در پاسخ به پرسش مذکور می‌توان به دو فرد و جریان اشاره کرد:
اولا، باید به گادی ایزنکوت اشاره کنیم. فردی که عضو کابینه جنگی اسرائیل است و بسیاری او را تئوریسین اصلی ویرانی‌های گسترده کنونی در نوار غزه می‌دانند. او قبل از آغاز جنگ غزه تاکید داشت که اسرائیل باید با تهدیدات خارجی خود به ویژه در غزه و لبنان به نحوی رفتار کند که به آن‌ها این پیام را برساند که هرگونه اقدام آن‌ها علیه رژیم اشغالگر قدس، با تبعات ویرانگری همراه خواهد شد و پاسخ اسرائیل به اقدامات آن ها، به هیچ عنوان متناسب و در سطح برابر قرار نخواهد داشت.
اساسا همین جنس نگاه و ته نشین شدن آن در دستگاه‌های اطلاعاتی و نظامی رژیم اشغالگر قدس بوده که سبب شده ویرانی‌های گسترده و خونینی در نوار غزه در دستورکار قرار گیرد و حتی توجیه شود.صهیونیست‌ها تهدید می‌کنند که عینِ آنچه در نوار غزه به نمایش گذاشتند را علیه لبنان نیز عملیاتی خواهند کرد. نکته قابل تامل اینکه فرزند و خواهرزاده گادی آیزنکوت در جنگ غزه کشته شدند.
اکنون نیز خود گادی آیزنکوت از جمله منتقدان اصلی جنگ غزه است و حتی تهدید کرده که از کابینه جنگی اسرائیل به همراه بنی گانتس خارج خواهند شد. وی بر این باور است که نتانیاهو عملا جنگ غزه را به یک جنگ شخصی برای خود تبدیل کرده و به منافع خود و نه رژیم اشغالگر می‌اندیشد. این قبیل موضع گیری‌ها چیزی از اینکه تئوریسن اصلی ویرانی‌های جاری در نوار غزه گادی ایزنکوت است نمی‌کاهد و واقعیت را در این رابطه تغییر نمی‌دهد.
جنایت علیه فلسطینی‌ها، به هیچ عنوان پدیده جدیدی به ویژه نزد تندرو‌های صهیونیست نیست. آن‌ها سال‌هاست که به بهانه‌های مختلف مبادرت به انجام این قبیل اقدامات می‌کنند و حتی سال هاست که از شهرک نشینان صهیونیست و اقدامات آن‌ها علیه مردم عادی فلسطین و مزارع و زندگی آن‌ها حمایت می‌کنند. با این همه خطر این قبیل جریان‌ها در دوره کنونی با توجه به حضور گسترده آن‌ها در دولت نتانیاهو و به دست گرفتن کرسی‌های حساس قدرت چند برابر شده است.
افرادی نظیر بزالل اسموتریچ و یا ایتامار بن گویر، وزرای دارایی و امنیت داخلی اسرائیل، سال‌ها ارتکاب جنایت علیه مردم فلسطین و اعراب را تبلیغ و ترویج کرده اند. مثلا بزالل اسموتریچ تاکید داشته که مردم فلسطین یا باید در برابر اسرائیل زانو بزنند و تسلیم شوند و یا مرگ را انتخاب کنند. او همچنین در موضع گیری دیگری تاکید داشته که اساسا چیزی به اسم ملت و کشور فلسطین وجود خارجی ندارد. ایتامار بن گویر وزیر امنیت داخلی صهیونیست‌ها نیز خود شخصا در بحبوحه جنگ غزه اقدام به پخش اسلحه در میان ساکنان شهرک‌های صهیونیست نشین کرده و از هرگونه خشونت علیه مردم فلسطین حمایت می‌کند.
او همان کسی بود که در بحبوحه سرکوب گسترده نمازگزاران فلسطینی در مسجد الاقصی در دوره زمانی قبل از عملیات هفتم اکتبر، شخصا حضور پیدا کرد و در عملیات سرکوب مشارکت داشت. این جریان‌ها قویا تاکید دارند که جنگ غزه باید با ویران سازی کامل نوار غزه خاتمه یابد. آن‌ها همچنین تهدید می‌کنند که حتی اگر نتانیاهو از این هدف کوتاه بیاید، باید انتظار سقوط دولت خودش را که این طیف‌ها بخش مهمی از ائتلاف ایجاد کننده آن را تشکیل می‌دهند، داشته باشد. بگذریم که خودِ نتانیاهو هم با علمِ به اینکه در سراشیبی سقوط است تدام جنگ غزه و خشونت بی حد صهیونیست‌ها را به مثابه تنها راه، جهت حراست از بقای سیاسی خود می‌بیند.
رفتار های غیر انسانی و عجیب و غریب رژیم اشغالگر قدس اکنون پیش چشم جهان قرار گرفته است. اساسا همین مساله نیز بوده که سبب شده تا چهره واقعی اسرائیل بیش از هر زمان دیگری عیان شود. معادله‌ای که صهیونیست‌ها سال‌ها با استفاده از ابزار‌های رسانه‌ای مانع از تحقق آن می‌شدند و حتی در قالب جوسازی‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای دروغ بزرگی دال بر اینکه اسرائیل اصلی‌ترین دموکراسی در منطقه غرب آسیا است را به افکار عمومی جهان می‌فروختند!
