تلسکوپ فضایی هابل که در سال ۱۹۹۰ به فضا پرتاب شد، پنج بار توسط فضانوردان تنظیم شده است و در سلامت کامل به سر می‌برد. با وجود این، تلسکوپ در حال پیر شدن است و به آرامی در اثر کشش طبیعی جو به سوی زمین می‌آید. به همین دلیل، «جرد آیزاکمن» (Jared Isaacman) کارآفرین آمریکایی میلیاردر و فضانورد خصوصی پیشنهاد داده است تا یک ماموریت تعمیر و نگهداری برای اولین بار از سال ۲۰۰۹ به تلسکوپ فرستاده شود.
یک میلیاردر آمریکایی پیشنهاد کرده است که «تلسکوپ فضایی هابل» در یک ماموریت خصوصی ارتقا یابد، اما هنوز نگرانی‌هایی درباره این پیشنهاد وجود دارد.
به گزارش ایسنا، هنوز سال‌ها از عمر «تلسکوپ فضایی هابل» باقی مانده و ایده‌هایی در دست کار هستند تا شاید کمک کنند که ماموریت هابل برای مدت طولانی‌تری ادامه یابد، اما این پیشنهاد‌ها ممکن است با موانع دشواری روبرو شوند.
تلسکوپ فضایی هابل که در سال ۱۹۹۰ به فضا پرتاب شد، پنج بار توسط فضانوردان تنظیم شده است و در سلامت کامل به سر می‌برد. با وجود این، تلسکوپ در حال پیر شدن است و به آرامی در اثر کشش طبیعی جو به سوی زمین می‌آید. به همین دلیل، «جرد آیزاکمن» (Jared Isaacman) کارآفرین آمریکایی میلیاردر و فضانورد خصوصی پیشنهاد داده است تا یک ماموریت تعمیر و نگهداری برای اولین بار از سال ۲۰۰۹ به تلسکوپ فرستاده شود.
آیزاکمن، فرمانده ماموریت خصوصی «اینسپیریشن۴» (Inspiration۴) در سال ۲۰۲۱ بود که از نظر مالی نیز آن را حمایت کرد. همچنین، او سرمایه‌گذار و فضانورد برنامه «پولاریس» (Polaris) است. پولاریس یک مجموعه متشکل از فضانوردان خصوصی با سه ماموریت است که با سخت‌افزار «اسپیس‌ایکس» (SpaceX) پرواز خواهد کرد و قرار است اولین پیاده‌روی فضایی تجاری را در سال جاری با برنامه «پولاریس داون» (Polaris Dawn) اجرا کند.
پیشنهاد برنامه پولاریس برای هابل، اولین بار در سال ۲۰۲۲ عمومی شد و ناسا از سایر شرکت‌ها خواست تا ایده‌های خود را در قالب یک درخواست اطلاعات بفرستند که امکان ارسال آن در اوایل سال ۲۰۲۳ بسته شد. هنوز هیچ به‌روزرسانی رسمی در مورد بازگشت سرمایه وجود ندارد، اما اخیرا با انتشار یک گزارش از «رادیو عمومی ملی آمریکا» یا «ان‌پی‌آر» (NPR)، این موضوع دوباره در اخبار ظاهر شد. انتشار این گزارش، طیف گسترده‌ای از واکنش‌ها را به همراه داشت که نگرانی‌های برخی افراد را درباره خطر‌های احتمالی برای هابل شامل می‌شد.
هابل به دنبال دهه‌ها کار پیشگامانه در مناطقی از کیهان و کاوش در تغییرات آب‌وهوایی سیاره‌ای، همچنان به مشاهدات خود ادامه می‌دهد. با وجود این، هابل نمی‌تواند تا ابد به همین روال ادامه دهد، زیرا تجهیزات و سیستم‌ها در حال قدیمی شدن هستند، تلسکوپ به طور دوره‌ای «حالت‌های ایمن» را تجربه می‌کند که جدیدترین نمونه آن به مدت حدود یک هفته در آوریل بود و کشش جو زمین به آرامی تلسکوپ را از مدار آن در فاصله حدود ۵۱۵ کیلومتری به سوی پایین می‌کشد. در مقایسه، «ایستگاه فضایی بین‌المللی» تقریبا در ۴۰۰ کیلومتری زمین قرار دارد.
چندین موضع متفاوت را از مصاحبه‌شوندگان و ایمیل‌ها برجسته کرد؛ از تمجید نوآوری پولاریس و کیفیت کار فنی گرفته تا نگرانی درباره چند موضوع احتمالی. برخی از نگرانی‌ها این بود که پولاریس هنوز پیاده‌روی فضایی را انجام نداده است، لباس‌های فضایی اسپیس‌ایکس هنوز در فضا آزمایش نشده‌اند، رسیدن به هابل حتی برای فضانوردان ناسا دشوار است و هر پیاده‌روی فضایی در نزدیکی تلسکوپ می‌تواند با خطر آسیب به آن همراه باشد.
آیزاکمن به دلیل حضور در برنامه آموزشی پولاریس، برای مصاحبه ان‌پی‌آر در دسترس نبود، اسپیس‌ایکس به درخواست‌های ان‌پی‌آر پاسخ نداد و ناسا بیانیه‌های کوتاهی را برای ان‌پی‌آر فرستاد که در آن‌ها قول داد پیگیری دقیق را در آینده نزدیک به صورت عمومی منتشر کند. با «آژانس فضایی اروپا» که از سرمایه‌گذاران تلسکوپ فضایی هابل است، مصاحبه نشد.
پژوهش امکان‌سنجی مشترک ناسا و پولاریس درباره هابل هنوز منتشر نشده است، اما آیزاکمن در حساب ایکس خود نوشت: امیدوارم که این کار به نتیجه برسد. یک تحلیل فنی به مدت ۶ ماه انجام گرفت و یک توصیه رسمی ارائه شد.
آیزاکمن که رزومه او شامل بیش از ۶۰۰۰ ساعت خلبانی هواپیما‌های گوناگون، برخورد با حوادث غیرمترقبه و برگزاری تشکل‌های پروازی است، به ماموریت‌های خدماتی گذشته که توسط ناسا مدیریت شده‌اند، ادای احترام کرد. هر کدام از آن ماموریت‌ها به چندین دور پیاده‌روی فضایی همراه با جایگزینی تجهیزات بزرگ و استفاده از بازوی رباتیک کانادایی شاتل فضایی به نام «کانادارم» (Canadarm) نیاز داشتند. برنامه‌ریزی برای این ماموریت‌ها همیشه چندین سال طول می‌کشد و فضانوردان باید تمرین کافی را برای پیاده‌روی فضایی داشته باشند.
آیزاکمن ادامه داد: پیشرفت در تجهیزات الکترونیکی طی ۱۵ سال گذشته به این معناست که این روز‌ها می‌توان بسیاری از قابلیت‌ها را در چیزی به اندازه یک تلفن همراه آیفون بسته‌بندی کرد.
آیزاکمن درباره خطری که هابل را در سرویس‌دهی دوباره تهدید می‌کند، گفت: جدا از این واقعیت که هابل در حال سقوط به زمین است، بسیاری از سیستم‌های تلسکوپ از کار افتاده‌اند و بیشتر افزونگی‌ها از بین رفته‌اند. به همین دلیل است که تلسکوپ به آفلاین شدن ادامه می‌دهد.
مقامات ناسا در جدیدترین بیانیه آژانس، یک ژیروسکوپ معیوب را مقصر حادثه حالت ایمن آوریل ۲۰۲۴ و همچنین حادثه نوامبر ۲۰۲۳ دانستند، اما هنوز دو ژیروسکوپ دیگر وجود دارند که هابل می‌تواند از آن‌ها برای جهت‌یابی در فضا استفاده کند.
در ادامه این بیانیه آمده است: اگرچه سه ژیروسکوپ از شش ژیروسکوپ هابل دیگر فعال نیستند و بهترین کارآیی‌ها با استفاده از حداقل سه ژیروسکوپ به دست می‌آید، اما تلسکوپ می‌تواند در صورت نیاز فقط با یک ژیروسکوپ به رصد‌های علمی خود ادامه دهد. درباره سلامت کوتاه‌مدت هابل، ناسا پیش‌بینی می‌کند که این تلسکوپ بتواند به اکتشافات پیشگامانه ادامه دهد.
آیزاکمن گفت: هابل فقط می‌تواند توسط پولاریس تقویت شود تا به ارتفاع معینی برسد. اگر تلاش نجات در آن نقطه مطلوب باشد، هابل باید توسط یک ماموریت رباتیک مورد بررسی قرار بگیرد. بسته به آنچه ناسا می‌خواهد انجام دهد، ممکن است به هزینه مالیات‌دهندگان نیاز باشد.
وی افزود: من تصدیق می‌کنم این تلسکوپ من نیست که بتوانم آن را لمس کنم و زمان زیادی از مطالعه آن گذشته است. اولویت‌های دولت تغییر می‌کنند و بودجه‌ها محدود می‌شوند. ماموریت صرف نظر از اینکه چه کسی آن را تأمین مالی می‌کند، برای موفق شدن به کمک منابع بسیاری نیاز دارد. صرف نظر از اینکه از اینجا به بعد چه اتفاقی می‌افتد، خوشحالم که همه ما از جمله ناسا وقت گذاشتیم تا ببینیم آیا این کار را می‌توان انجام داد یا خیر. هابل سزاوار این تلاش بود.
