تاخیر چند ساعته در پرواز زاهدان - تهران در حالی منجر به کلافگی مسافران شده که با گذشت هشت ساعت همچنان این پرواز به سرانجام نرسیده است. این پرواز که پس از ۲ مرحله اعلام تاخیر به مسافران قرار بود ساعت ۴:۴۵ صبح یکشنبه انجام شود، همچنان در فرودگاه زاهدان معطل است. به گفته مسافران این پرواز در این بازه زمانی طولانی تاخیر هیچگونه پذیرایی از مسافران صورت نگرفته و کسی از مسافران عذرخواهی نکرده و این در شرایطی است که به تازگی بلیط پرواز‌ها نیز گران شده است.
مهگل غفاری؛ به نظر این دست اخبار برای همه ما که حداقل یکباری که به فرودگاه رفته ایم و با هواپیما قصد سفر داشته ایم، آشنا و دردآور است.
ظاهرا سریال تاخیر‌های مکرر پرواز برخی شرکت‌های هواپیمایی از ۴ ساعت تا ۱۲ ساعت تمامی ندارد و قرار نیست تهیه کنندگان سر و سامانی به این پرواز‌های بی سر و صاحب دهند. دراین میان جان مردم، روح و روانشان، وقت و پول شان ذره‌ای برای کسی اهمیتی ندارد و همچنان این شرکت‌ها به بهانه نقص فنی و. ..به کار خود ادامه می‌دهند و به مردم دهن کجی می‌کنند.
پرواز‌های بدون سر و سامان این ایرلاین‌ها همچنان ادامه دارد و به نظر نمی‌رسد که مسئولان برنامه‌ای برای بهبود وضعیت آن‌ها داشته باشند. در این میان، مسافران در برخورد با رفتار نامناسب کارکنان ایرلاین و عدم پاسخگویی مسئولان احساس سرخوردگی و ناامیدی می‌کنند. بسیاری از مسافران گزارش داده‌اند که پرواز‌های داخلی و خارجی این شرکت‌ها نه تنها به موقع انجام نمی‌شوند، بلکه در مواردی حتی پس از بلند شدن از فرودگاه، به دلیل مشکلات فنی مجبور به بازگشت به فرودگاه می‌شوند. تجربه‌هایی از این دست نشان می‌دهد که برخی پرواز‌ها از فرودگاه امام خمینی بلند شده و پس از دو ساعت چرخیدن در آسمان و اطراف فرودگاه، مجدداً به زمین نشسته‌اند.
اگر هواپیما‌ها نقص فنی دارند، چه کسی و به چه حقی اجازه پرواز را صادر می‌کند؟ مگر نه اینکه مردم این کشور مهم هستند؟ مگر نه اینکه جوانان، کودکان و سالمندان سرمایه‌های این کشور هستند؟ پس به چه حقی اینگونه با جان مردم بازی می‌شود و روح مردم نجیب و شریف ایران به سخره گرفته می‌شود؟
اما برای چه کسی اهمیت دارد که مردم در چه شرایطی هستند؟
شواهد حاکی از این است که مسافران خسته و فرسوده‌ای که از شهر‌های دور برای کار یا تفریح و سفرآماده شده اند تا شاید در این روز‌های تابستان بتوانند خستگی از تن به در کنند، با معطلی‌های فراوان و بی‌اعتنایی مسئولان این ایرلاین‌ها روبرو می‌شوند. هیچ‌کس به شرایط این مسافران که ممکن است با کودکان و سالمندان در سفر باشند، اهمیتی نمی‌دهد. اصلا چه اهمیتی دارد مردم در چه شرایطی هستند؟ بلیط را فروخته اند به قیمتی گزاف، مردم هم که صدایشان در نمی‌آید. پس بخندیم و سرتکان دهیم اگر کسی هم سخنی گفت با خط و نشانی آرامش کنیم.
پرواز‌ها گران شده، اما نقص‌ها برطرف نشده است
ای داد، یادمان نبود ما مردم برای ذره‌ای آرامش باید تا میتوانیم پول بدهیم، اما خدمتی در شان مان نگیریم.
همه این‌ها در شرایطی است که به تازگی بلیط پرواز‌ها نیز گران شده است، اما چرا باید پولی هنگفت بدهیم و خدمتی درست و در شان ایران و ایرانی نگیریم؟
راستی یادتان باشد، هنوز انتخابات تمام نشده است، کسی وعده‌ای برای اصلاح این امور ندارد؟ کسی وعده‌ای برای پاسخگو کردن مسوولان ندارد؟ از سفره گشوده شده دل که پر از شکایت است بگذریم، سوالات جدی مطرح است که پاسخ‌هایی جدی و کارآمد می‌طلبد، اما نه در حد حرف بلکه عملیاتی و مردم را در همه شرایط مهم بداند.
چه کسی پاسخ می‌دهد؟
اگر هواپیما‌ها نقص فنی دارند، چه کسی و به چه حقی اجازه پرواز را صادر می‌کند؟ مگر جان مردم بازیچه دست شماست؟ اگر کشور‌های دیگر به دلایل مختلف اجازه فرود در ساعات خاصی را نمی‌دهند، چرا بلیط در آن زمان‌ها فروخته می‌شود؟ مگر این مردم پول باد آورده دارند؟
مگر نه اینکه مردم این کشور مهم هستند؟ مگر نه اینکه جوانان، کودکان و سالمندان سرمایه‌های این کشور هستند؟ پس به چه حقی اینگونه با جان مردم بازی می‌شود و روح مردم نجیب و شریف ایران به سخره گرفته می‌شود؟
واضح است که نیاز به تغییرات جدی و بهبود در ساختار و عملکرد شرکت‌های هواپیمایی ایران وجود دارد و مسئولان باید به مشکلات موجود پاسخ دهند و برای رفع این معضلات اقدامات جدی انجام دهند.
اما احترام به وقت، پول و جان مسافران باید اولویت اول هر شرکت هواپیمایی و هر مسوولی باشد و تا زمانی که این تغییرات رخ ندهد، کلاف سردرگم پرواز‌ها همچنان به بازی با جان و روان مردم ادامه خواهند داد.
