این نامه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۱ به مقام رهبری نوشته شد درحالی‌که آمریکا ۶ ماه قبل به افغانستان حمله کرده بود و ترس از حمله به ایران نیز وجود داشت و نگرانی هایی مانند تهدید جمهوریت، ایجاد کانال‌های موازی تصمیم‌گیری در کنار مجلس و از کار انداختن آن، مهاجرت نخبگان، سرمایه‌های گریزان، مانع‌تراشی‌های شورای نگهبان و مواردی دیگر نه‌تنها نابجا نبود بلکه به وقوع پیوست
بررسی صلاحیت و برنامه‌های وزرای پیشنهادی پزشکیان، صحنه‌های عجیبی مثل پخش شب‌نامه علیه یک وزیر پیشنهادی و تفتیش عقاید دو وزیر دیگر برای اظهارنظرهایی که طی سال‌های گذشته داشتند و نمایندگان تندرو آن را نامطلوب می‌دانستند، از خود به یادگار گذاشت.
به گزارش هم‌میهن، یکی از مواردی که نسبت به وزیر پیشنهادی تعاون، کار و رفاه اجتماعی مطرح می‌شود، امضای نامه ۱۲۷ نماینده مجلس ششم به مقام رهبری بود که سال ۱۳۸۱ نوشته شد و تحصنی که در سال ۱۳۸۲ اتفاق افتاد. نامه مذکور به صورت محرمانه به دفتر رهبری ارسال شد اما متن آن هم روی اینترنت قرار گرفت که مسئله‌ای جدا از اصل نامه است. اسم «نامه جام زهر» که رسانه‌ها به آن اطلاق کردند از این جمله برداشته شده بود: «اگر جام زهری باید نوشید، قبل از آنکه کیان نظام و مهم‌تر از آن، استقلال و تمامیت ارضی کشور در مخاطره قرار گیرد، باید نوشیده شود.»
این نامه ۳۱ اردیبهشت ۱۳۸۱ به مقام رهبری نوشته شد درحالی‌که آمریکا ۶ ماه قبل به افغانستان حمله کرده بود و ترس از حمله به ایران نیز وجود داشت. حدود سه ماه بعد نیز سازمان مجاهدین خلق برنامه هسته‌ای ایران را در واشنگتن افشا کرد. بنابراین، نامه مذکور در شرایط عادی کشور به رهبری نوشته نشد. از سوی دیگر، مرور مطالب آن نامه که متعلق به ۲۲ سال پیش است، نشان می‌دهد نگرانی‌هایی مثل تهدید جمهوریت، ایجاد کانال‌های موازی تصمیم‌گیری در کنار مجلس و از کار انداختن آن، مهاجرت نخبگان، سرمایه‌های گریزان، مانع‌تراشی‌های شورای نگهبان و مواردی دیگر نه‌تنها نابجا نبود بلکه به وقوع پیوست. تقریباً می‌توان گفت فقط حمله نظامی آمریکا به ایران اتفاق نیفتاد.
