باستانشناسان با کاوش در آلمان یک شمشیر سامورایی کمیاب قرن هفدهم میلادی را از ویرانههای به جا مانده از زیرمینی که در طول جنگ جهانی دوم تخریب شده بود، کشف کردند.
باستانشناسان با کاوش در آلمان یک سلاح ژاپنی کمیاب را در ویرانههای به جا مانده از جنگ جهانی دوم کشف کردند.
به گزارش ایسنا، باستانشناسان با کاوش در آلمان یک شمشیر سامورایی کمیاب قرن هفدهم میلادی را از ویرانههای به جا مانده از زیرمینی که در طول جنگ جهانی دوم تخریب شده بود، کشف کردند.
باستانشناسان هنگام کاوش در قدیمیترین میدان برلین، این شمشیر کوتاه را که به شدت زنگ زده است و با نام «واکیزاشی» شناخته میشود، کشف کردند. در ابتدا، باستانشناسان تصور میکردند این سلاح یک شمشیر ویژه رژه نظامی است، اما تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد این شمشیر در واقع متعلق به دوره ادو ژاپن (۱۶۰۳ تا ۱۸۶۸ میلادی) است. همچنین بر اساس بیانیه منتشرشده از سوی کارشناسان، تیغه این سلاح ممکن است حتی قدیمیتر باشد و احتمالاً به قرن شانزدهم میلادی مربوط است. باستانشناسان معتقدند ممکن است این شمشیر در دهه ۱۸۰۰ به عنوان بخشی از یک ماموریت دیپلماتیک به آلمان منتقل شده باشد.
باستانشناسان اداره بناهای تاریخی برلین، این شمشیر را در زمستان ۲۰۲۲ هنگام حفاری در زیرزمینهای مسکونی و تجاری پیدا کردند که در طول جنگ جهانی دوم به آوار تبدیل شده بود. طبق این بیانیه، سردابهای سابق مملو از آثار مربوط به جنگ، از جمله رکاب و تسمههایی بود که در اواخر جنگ، دور ریخته شده بودند، اما کشف شمشیر ژاپنی در یکی از سردابها غیرمنتظره بود.
اکنون، مرمتها نشان داده است این سلاح، یک واکیزاشی بوده است. واکیزاشیها از نظر تاریخی توسط ساموراییها به عنوان یک سلاح پشتیبان حمل میشدند، در صورتی که لازم بود در یک اتاق کوچک یا در نزدیکی هدف خود بجنگند، جایی که بیرون کشیدن شمشیر بلندتر معروف به کاتانا دشوار بود، از آن استفاده میکردند.
بر اساس این بیانیه، دسته چوبی شمشیر تازهکشف شده در اثر حرارت آسیب دیده است، اما تکههای چوب و پارچه روی شمشیر هنوز حفظ شده است. مرمت بیشتر نشان داد که حلقه فلزی یک سانتیمتری در پایه دسته نزدیک به تیغه، «دایکوکوتن»، یکی از هفت خدای شانس در ژاپن است.
کاوشگران همچنین جزئیات رنگآمیزی شده از گلهای داوودی و خطوط آب را روی قبضه شمشیر پیدا کردند. سبک شمشیر نشان میدهد که مربوط به دوره «ادو» ژاپن است.