حسین کنعانیمقدم، دبیرکل حزب سبز ایران، درباره انتظاراتی که از دولت وفاق ملی وجود دارد با بیان اینکه باید سه مرحله را در وفاق ملی پشت سر بگذاریم تا این وفاق شکل بگیرد، تصریح کرد: اولا دولت در درون خودش، خصوصا در هیئت دولت باید این وفاق را ایجاد کند، اینطور نباشد که در دولت ما با توجه به خط مشهای سیاسی که در آن حضور دارند، شاهد یک نوع مدیریت جزیرهای و یا رقابتهای سیاسی باشیم. مردم قطعاً به رفتار و گفتار و کردار دولت نگاه میکنند و باید ببینند که دولت در مسیر همدلی، وحدت و وفاق حرکت میکند یا خیر، در این صورت مردم هم راغب خواهند شد در عرصه سیاست ورود پیدا کنند.
به گزارش ایلنا، وی ادامه داد: مرحله دوم بحث میان قواست یعنی دولت بدون مشارکت قوه مقننه و قضاییه نمیتواند در مسیر وفاق حرکت کند، باید کاری کند که این وفاق در میان قوا هم شکل گیرد و همافزایی، همکاری، همدلی و همراهی میان قوا ایجاد شود. صحبتهای اخیر آقای قالیباف هم یک گام در این مسیر بود که گفتند: ما موفقیت دولت را موفقیت خودمان میدانیم. مرحله سوم این است که همه مردم چه آن ۱۶ میلیونی که به آقای پزشکیان رای دادند چه آن ۱۴ میلیون رایی که با آقای جلیلی داده شد و چه آنهایی که رای ندادند، احساس کنند که میشود به این دولت اعتماد کرد و دولت را به عنوان مجموعهای که در مسیر وفاق و همدلی است، قبول کنند. وفاق این نیست که فقط از همه جناحها در دولت حضور داشته باشند، مهم این است که همه گروهها و جناحها این دولت را قبول کرده و با آن همراهی کنند و برای رسیدن به اهداف این دولت وارد عرصه کمک و همکاری شوند. این سه مرحله اساسی است که ذکر شد و اگر هر کدام از آنها به تنهایی اجرا شود، ما نمیتوانیم به اهداف خودمان برسیم.
کنعانیمقدم در پاسخ به این پرسش که دولت چهاردهم چه تدابیری برای حل معضلات اقتصادی خواهد داشت، بیان کرد: آقای پزشکیان، پزشک هستند و باید مانند یک پزشک اول از همه درد را بشناسند. باید مسائل اقتصادی را کاملا بشناسند، چون اگر علائم بالینی را بدون استفاده از گزارشات آزمایشگاهی دریافت کنند، نمیتوانند شناخت دقیقی از بیماری پیدا کنند. بحث دیابت اقتصادی و افزایش نقدینگی مطرح است که باعث میشود مشکلات اقتصادی پدید آیند و راهکارهای آن را هم قبلاً ارائه کردیم که باید مورد توجه قرار گیرد. اگر آقای پزشکیان این دیابت اقتصادی را نبیند و به دنبال جراحی قلب باشد، در این صورت نه تنها مشکل حل نمیشود بلکه مشکلات افزایش خواهد یافت.
وی افزود: شناخت مسائل باید دقیق و آمارها باید درست باشد و در مسیر این شناخت دقیق، باید دارو تجویز کرد و نسخه نوشت. همه اعضای کابینه، معاونین، وزرا و تمام ساختار اجرایی کشور از دولتمردان گرفته تا استانداران باید به این نسخهها عمل کنند و آن را قبول داشته باشند. اگر هر کسی بگوید که این نسخه را قبول ندارد، همانطور که آقای پزشکیان گفتند، ممکن است کار به جراحی بکشد و ما به اتاق عمل برویم، همانطور که میدانید جراحی اقتصادی صدمات زیادی به مردم خواهد زد.
پزشکیان سوپرمن نیست.
این فعال سیاسی با بیان اینکه یکی دیگر از مسائل و مشکلات کشور این است که نمیتوان همه مشکلات را به صورت یکجا حل کرد، گفت: آقای پزشکیان سوپرمن نیست که تصور کنند در تمام زمینهها میشود، ورود کرد و مشکلات را حل و فصل کرد، بهتر است که اولویت دولت را مشکلات اقتصادی قرار دهند؛ همانطور که رهبری هم مطرح کردند اول باید این موضوع را حل کنند. اگر مردم اعتماد کردند که دولت میتواند مشکلگشا باشد، مشکلات دیگر را هم میتواند حل و فصل کرد.
وی در پاسخ به این پرسش که تغییرات سیاست خارجی دولت چهاردهم چه میزان در حل مسائل اقتصادی و افزایش میزان سرمایهگذاری خارجی ایفای نقش خواهد کرد، گفت: خود آقای پزشکیان پیشتر گفته بودند که من کارشناس اقتصادی نیستم و به نظر میرسد اعداد و رقمهایی که ایشان برای مسائل اقتصادی مطرح میکنند، نظرات کارشناسان ایشان است. ما دیدیم که در بحث بنزین بلافاصله وزیر اقتصاد و معاون اولشان، صحبتهای رییسجمهور را تکذیب کردند و به صورت دیگری این موضوع را مطرح کردند که نشان میدهد این مطالب از بدنه کارشناسی بیرون نیامده است. در بحث سرمایهگذاری خارجی هم عوامل مختلفی وجود دارد یکی از آنها این است که ما ریسک سرمایهگذاری را در کشور کاهش دهیم. همچنین باید فرار سرمایه را مهار کنیم تا بتوانیم منابع را در داخل سرمایهگذاری کنیم.
وی با اشاره به اهمیت ایجاد امنیت اقتصادی در کشور، عنوان کرد: افرادی که سرمایه دارند و سرمایهگذارند، باید بتوانند تا ۵ سال آینده در اقتصادی مشخص سرمایهگذاری کنند و سود آن را ببرند. تلاطمهای اقتصادی وجود دارد که ایشان باید جلوی آنها را بگیرد. اگر ما موج ناامیدی اقتصادی و اخلال در اقتصاد را داشته باشیم، مشکلاتمان حل نخواهد شد. رییسجمهور بحث سرمایهگذاری خارجی را مطرح میکنند که به نظر میرسد، میخواهند پیامی را به کشورهای اروپایی حتی چین و روسیه برسانند که ما نیاز داریم برای این سرمایهگذاری با شما تعاملات خود را گسترش دهیم. این مطلب به سیاست خارجی ما و تصمیمات آن بازمیگردد یعنی اگر آنها سرمایهگذاری نکردند، ما نمیتوانیم دست روی دست بگذاریم و منتظر باشیم. قطعاً ما میتوانیم از منابع داخلی استفاده کنیم. اگر جلوی اختلاسها و رانتخواریها گرفته شود، آنقدر در این کشور ثروت داریم که شاید نیازی به سرمایهگذاری خارجی پیدا نکنیم.
کنعانیمقدم در پاسخ به این سوال که حضور فعال احزاب سیاسی در ایران تا چه اندازه میتواند حلال مشکلات باشد و دولت چگونه میتواند به بازنگری در رفتارهای حزبی کمک کنند، گفت: به نظر میرسد که بها دادن به احزاب در تصمیمگیریها و تصمیمسازیها، میتواند نقش احزاب را در حکمرانی پررنگ کند و بر این اساس دولت باید تمام توان خود را بگذارد که فضا را برای همکاری احزاب و گروههای سیاسی فراهم کند. احزاب نباید فقط زینتالمجالس باشند بلکه واقعیت این است که احزاب میتوانند در شکلگیری حکمرانی قانونمند اثر داشته باشند و رهبری هم توصیههایی در زمینه حکمرانی قانونمند مطرح کردهاند. ما الان مشاهده میکنیم احزابی که قانونمند عمل میکنند، کنار گذاشته شدند و احزابی که قانونمند نیستند، تشکیل جناحهای سیاسی میدهند یا دولت در سایه درست میکنند. اینها خودشان را فراقانونی میدانند و اصلاً پاسخگو نیستند در نتیجه نظارت دولت بر این موضوع بسیار مهم است.