آیت الله عباس محفوظی در سال ۱۳۰۷ هجری شمس در یکی از روستاهای شهرستان رودسر و در میان خانواده‌ای مذهبی و دوستدار خاندان پاک پیامبر (صلی الله علیه و آله) به دنیا آمد. تولد او با شب ولادت حضرت ابوالفضل العباس (ع) مصادف شده بود.
آیت‌الله شیخ عباس محفوظی از مراجع عظام تقلید و شاگردان و همراهان نهضت امام خمینی (ره) که از چند روز پیش در یکی از بیمارستان‌های قم بستری شده بود، شب گذشته درگذشت.
به گزارش صداوسیما، این عالم ربانی در سالیان تحصیل خود، محضر استادان بسیاری از جمله آیات عظام بروجردی، امام خمینی، میرزا هاشم آملی، گلپایگانی و همچنین علامه طباطبایی را درک کرده بود.
در پایگاه جامعه مدرسین حوزه علمیه قم درباره زندگی این فقیه وارسته آمده است:
آیت الله عباس محفوظی در سال ۱۳۰۷ هجری شمس در یکی از روستاهای شهرستان رودسر و در میان خانواده‌ای مذهبی و دوستدار خاندان پاک پیامبر (صلی الله علیه و آله) به دنیا آمد. تولد او با شب ولادت حضرت ابوالفضل العباس (ع) مصادف شده بود. پدرش پیشه کشاورزی داشت و گاه نیز به تجارت می‌پرداخت.
آیت‌الله محفوظی دروس دوره ابتدایی را در رودسر به پایان برد و سپس به دبیرستان رفت. امّا حدود یک سال بعد به سبب اشتیاق فراوان به تحصیل دروس دینی، به حوزه علمیه رودسر وارد شد.
حوزه علمیه رودسر در آن روزگار رونق چندانی نداشت و استبداد رضا خانی باعث شده بود که مردم کمتر به تحصیل علوم دینی رو آورند.
آن مرحوم پس از حدود ۲ سال اقامت در حوزه علمیه رودسر به این نتیجه رسیده بود که برای یافتن استادانی بهتر و شرایط تحصیلی مناسب‌تر به قم آید در حالی که دروس دوره مقدمات تا سیوطی را در حوزه رودسر به پایان رسانیده بود.
با ورود به حوزه علمیه قم، به محضر استادان مبرّز و صاحب نام آن دیار مشرف شد و در زمانی کوتاه دروس مقدمات و سطح را به پایان برد و به درس خارج علمای بنام آن روزگار همچون آیت‌الله العظمی بروجردی (ره) و امام خمینی (ره) راه یافت.
او مدتی نیز برای تحصیل به نجف اشرف رفت. قصد او برای این سفر، آشنایی با سبک تدریس علمای آن دیار و سنجش شرایط تحصیل بود؛ امّا پس از بازگشت با مخالفت خانواده رو به رو شد و از سفر به نجف منصرف شد.
آیت‌الله عباس محفوظی در سالیان تحصیل خود، محضر استادان بسیاری را درک کرد. تنها استاد او در حوزه علمیه رودسر آقاسید هادی روحانی بود که دروس مقدمات تا سیوطی را نزد او به پایان برد.
با ورود به قم در سال ۱۳۲۴ به درس استادانی همچون آقامیرزا علی راسخی، آقا شیخ حسین زرندی و آقا شیخ نعمت‌الله صالحی رفت و مطول را نزد آیت‌الله مشکینی و شرح لمعه را نزد آیت‌الله صدوقی، آقا سید محمد حسین درچه‌ای و شهید آیت‌الله بهشتی و آیه‌الله منتظری آموخت.
برای فراگیری رسائل به نزد آقا شیخ عبدالجواد اصفهانی رفت و مکاسب را نزد مرحوم شیخ مرتضی حائری و مرحوم مجاهدی تبریزی فرا گرفت. استاد او در کفایه، مرحوم سلطانی طباطبایی بود.
او با اتمام دوره سطح به دروس خارج آیت‌الله العظمی بروجردی (ره)، آیت‌الله العظمی امام خمینی (ره)، آیت‌الله العظمی میرزا هاشم آملی (ره)، آیت‌الله العظمی محقق داماد (ره)، آیت‌الله العظمی گلپایگانی (ره)، آیت‌الله العظمی شیخ عباسعلی شاهرودی (ره) رفت و از محضر آن بزرگواران بهره‌های بسیار برد، امّا استاد اصلی او در فقه و اصول، امام خمینی (ره) بود. او در بخش حکمت نیز از محضر علامه طباطبایی (ره) بهره‌مند شد.
شرح منظومه حکمت را نیز از آیه‌الله منتظری آموخت. او در درسهای اخلاق استادان خود نیز حاضر می‌شد.
آیت‌الله محفوظی در سالهای تحصیل خود با فضلای بسیاری رابطه دوستی داشت و درسهای آموخته را مباحثه می‌کرد که از آن میان می‌توان آیت‌الله محمدی گیلانی، شهید هاشمی‌نژاد و شهید شیخ عبدالحسین رضایی و شیخ محمدباقری طاهری شاهرودی را نام برد.
آیت‌الله عباس محفوظی، تلاشهای فرهنگی بسیاری را به انجام رساند. او که از نخستین سالهای تحصیل به تدریس می‌پرداخت، بارها و بارها کتب دوره مقدمات و سطح را به طلاب مستعدّ و فضلای بسیاری درس داد و سال‌ها به تدریس خارج فقه پرداخت و طلاب بسیاری را از درس و اخلاق خود بهره‌مند ساخت.
او در زمینه علوم عقلی نیز به تدریس کتب فلسفی، از جمله شرح منظومه سبزواری پرداخت و کتابی در زمینه ولایت فقیه نگاشت.
آیت‌الله محفوظی در کنار تحصیل و تدریس، همواره از مبارزه بر ضد رژیم پهلوی باز نماند و ضمن شرکت در جلسات جامعه مدرسین حوزه علمیه قم، زیر بسیاری از اعلامیه‌های افشاگرانه آن مرکز را امضا کرد.
او در رژیم گذشته بارها مورد تعقیب، بازجویی و تبعید قرار گرفت و با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ نیز همواره مدافع و یار امام (ره) و رهبر معظم انقلاب بود.
