من برخلاف زید آبادی،از 20 نمره به این کنفرانس خبری نمره صفر می دهم.آنهم به دلائل ذیل :
1) بی نظمی حاکم بر جلسه و تأخیر شدید در شروع این کنفرانس و رفت و آمدهای زیاد در سالن کنفرانس.. (نشانی از بی نظمی شدید در جامعه ایرانی که حتی نمی تواند در یک کنفرانس خبری هم نظم را برقرار کند).
2) ذوق زدگی شدید و کودکانه و هیستریک خبرنگاران ایرانی حاضر در این کنفرانس از سخنان رئیس دولت و کف زدن های مکرر آنها برای رئیس دولت....خود همین مسئله نشانگر عقب افتادگی شدید حوزه خبرنگاری و روزنامه نگاری در جامعه ایران هست و کلا باید فاتحه جامعه ای که خبرنگاران آن از چنین جنس و قماشی باشند،باید از پیش خواند.چون وظیفه خبرنگاران و رسانه ها در همه جای دنیا سئوال و بازخواست شدید از مسئولان هست و نه شوخی و خنده و کف زدن مکرر برای سخنان آنها...اصلا تا حالا دیده اید که در جلسات خبرنگاران کشورهای خارجی،حتی کشورهای عقب افتاده آسیایی و آفریقایی،فردی از خبرنگاران برای مسئولان دولتی کف زده و یا مثل کودکان منگل و عقب افتاده از سخنان او ذوق زده بشود؟...خبرنگاران و روزنامه نگاران ایرانی با حرکات چندش آور و سئوالات بی معنی خود در این کنفرانس نشان داده اند که تا چه حد از اصول خبرنگاری بی خبر هستند و سواد و شعور و تربیت خانوادگی آنها چیزی در حد صفر هست و به نظر می رسد که این جماعت حتی از مردم عامی کوچه و خیابان هم از لحاظ بینش سیاسی عقب افتاده تر هستند.بیخود نیست که تیراژ روزنامه ها و مجلات در ایران تا این حد پایین هست و کسی خریدار آنها نیست.
3) پاسخ های رئیس دولت هم به سئوالات خبرنگاران اصلا جدی نبود و پاسخ اکثر سئوالات هم با شوخی و خنده و حتی توهین و با ارائه وعده های کلی و سرخرمن داده شد.مثلا چطور می توان باور کرد که رئیس دولت از وجود گشت ارشاد در خیابان های پایتخت بی خبر هست؟در کجای دنیا رئیس قوه مجریه از آنچه در خیابان های پایتخت می گذرد اطلاعی ندارد؟در مورد رفع فیلتر ینگ هم تنها به ارائه وعده های کلی اکتفاء شد و هیچ جواب روشنی داده نشد و در بقیه موارد از جمله رفع تحریم ها و قیمت بنزین هم هیچ راهکار و پاسخ روشن و قانع کننده ای از طرف رئیس دولت داده نشد.در مورد رابطه با آمریکا و غرب هم تنها به ارائه یک مشت سخنان عامیانه و تکراری و کوچه بازاری اکتفاء شد.
خلاصه کلام،این کنفرانس به اصطلاح خبری بیشتر چیزی شبیه به مهمانی و یا تئاتر روحوضی بود و اصلا شباهتی به یک کنفرانس متین و جدی نداشت. حالا سئوال این هست که چطور روزنامه نگار باسابقه و باسوادی مثل احمد زید آبادی به چنین کنفرانسی نمره 15 از 20 می دهد؟آیا خود این نمره کیلویی،گواهی بر سقوط حیطه روزنامه نگاری در ایران نیست؟آیا احمد زید آبادی خسته شده و حوصله جنجال ندارد؟... دوست دارم که پاسخ احمد زیدآبادی را در این سایت ببینم.
1) بی نظمی حاکم بر جلسه و تأخیر شدید در شروع این کنفرانس و رفت و آمدهای زیاد در سالن کنفرانس.. (نشانی از بی نظمی شدید در جامعه ایرانی که حتی نمی تواند در یک کنفرانس خبری هم نظم را برقرار کند).
2) ذوق زدگی شدید و کودکانه و هیستریک خبرنگاران ایرانی حاضر در این کنفرانس از سخنان رئیس دولت و کف زدن های مکرر آنها برای رئیس دولت....خود همین مسئله نشانگر عقب افتادگی شدید حوزه خبرنگاری و روزنامه نگاری در جامعه ایران هست و کلا باید فاتحه جامعه ای که خبرنگاران آن از چنین جنس و قماشی باشند،باید از پیش خواند.چون وظیفه خبرنگاران و رسانه ها در همه جای دنیا سئوال و بازخواست شدید از مسئولان هست و نه شوخی و خنده و کف زدن مکرر برای سخنان آنها...اصلا تا حالا دیده اید که در جلسات خبرنگاران کشورهای خارجی،حتی کشورهای عقب افتاده آسیایی و آفریقایی،فردی از خبرنگاران برای مسئولان دولتی کف زده و یا مثل کودکان منگل و عقب افتاده از سخنان او ذوق زده بشود؟...خبرنگاران و روزنامه نگاران ایرانی با حرکات چندش آور و سئوالات بی معنی خود در این کنفرانس نشان داده اند که تا چه حد از اصول خبرنگاری بی خبر هستند و سواد و شعور و تربیت خانوادگی آنها چیزی در حد صفر هست و به نظر می رسد که این جماعت حتی از مردم عامی کوچه و خیابان هم از لحاظ بینش سیاسی عقب افتاده تر هستند.بیخود نیست که تیراژ روزنامه ها و مجلات در ایران تا این حد پایین هست و کسی خریدار آنها نیست.
3) پاسخ های رئیس دولت هم به سئوالات خبرنگاران اصلا جدی نبود و پاسخ اکثر سئوالات هم با شوخی و خنده و حتی توهین و با ارائه وعده های کلی و سرخرمن داده شد.مثلا چطور می توان باور کرد که رئیس دولت از وجود گشت ارشاد در خیابان های پایتخت بی خبر هست؟در کجای دنیا رئیس قوه مجریه از آنچه در خیابان های پایتخت می گذرد اطلاعی ندارد؟در مورد رفع فیلتر ینگ هم تنها به ارائه وعده های کلی اکتفاء شد و هیچ جواب روشنی داده نشد و در بقیه موارد از جمله رفع تحریم ها و قیمت بنزین هم هیچ راهکار و پاسخ روشن و قانع کننده ای از طرف رئیس دولت داده نشد.در مورد رابطه با آمریکا و غرب هم تنها به ارائه یک مشت سخنان عامیانه و تکراری و کوچه بازاری اکتفاء شد.
خلاصه کلام،این کنفرانس به اصطلاح خبری بیشتر چیزی شبیه به مهمانی و یا تئاتر روحوضی بود و اصلا شباهتی به یک کنفرانس متین و جدی نداشت. حالا سئوال این هست که چطور روزنامه نگار باسابقه و باسوادی مثل احمد زید آبادی به چنین کنفرانسی نمره 15 از 20 می دهد؟آیا خود این نمره کیلویی،گواهی بر سقوط حیطه روزنامه نگاری در ایران نیست؟آیا احمد زید آبادی خسته شده و حوصله جنجال ندارد؟... دوست دارم که پاسخ احمد زیدآبادی را در این سایت ببینم.