«در هر بحران و جنگی در شبکۀ المنار لبنان حاضر می‌شد و با حرارت تمام مخاطبانش بخصوص نیروها و حامیان خود را در جنوب لبنان به هیجان می‌آورد. تصور آنکه آن سخنرانی‌ها دیگر انجام نخواهد شد، سخت است. روزگار تلخی است خدا خودش آن را شیرین کند.»
احمد زیدآبادی فعال سیاسی اصلاح طلب در کانال تلگرامی خود نوشت: نخستین بار و آخرین بار سید حسن نصرالله را در سال ۱۳۷۱ در سفرش به تهران دیدم. به تازگی به عنوان دبیرکل حزب‌الله لبنان، انتخاب شده بود.
در سفرش به تهران یک کنفرانس خبری در محل هتل بزرگ آزادی گذاشت که من از طرف روزنامۀ اطلاعات در آن شرکت کردم. با انرژی و شور و نشاط فراوان سخن می‌گفت. پرسش من از او سخت چالشی بود. رو در هم نکشید و با حوصله پاسخ داد.
بعد از آن هم سخنرانی‌ها و اخبار مربوط به او را دنبال می‌کردم. در هر بحران و جنگی در شبکۀ المنار لبنان حاضر می‌شد و با حرارت تمام مخاطبانش بخصوص نیروها و حامیان خود را در جنوب لبنان به هیجان می‌آورد.
تصور آنکه آن سخنرانی‌ها دیگر انجام نخواهد شد، سخت است. روزگار تلخی است خدا خودش آن را شیرین کند.
