انار از نظر تغذیه‌ای حاوی مقدار زیادی ویتامین C، فیبر، پتاسیم و فولات است که برای حفظ سلامت قلب و عروق، کاهش التهاب‌ها، بهبود گوارش و افزایش انرژی بدن بسیار مفید محسوب می‌شود و در حالی که انار با آب‌گیری مقدار زیادی ویتامین C خود را از دست می‌دهد، اما تمام پتاسیم خود را حفظ می‌کند.
انار یکی از میوه‌های بهشتی است که خواص درمانی متعددی دارد و از جمله این خواص می‌توان به کاهش ابتلا به بیماری‌های قلبی، پیشگیری از بیماری‌های التهاب مفاصل، پیشگیری از عفونت‌های باکتریایی و قارچی و جلوگیری از سرطان اشاره کرد.
به گزارش ایمنا، انار یکی از پرطرفدارترین میوه‌های سراسر جهان است که خواص بی‌شمار درمانی آن، این میوه را به یکی از میوه‌های مورد استفاده از طب سنتی بدل کرده است؛ انار به صورت تازه، آب انار، رب انار و میوه خشک شده مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌توان آن را در تهیه انواع غذاها، سالادها، آبمیوه‌ها، دسر‌ها و خوراکی‌ها به‌کار برد.
انار از نظر تغذیه‌ای حاوی مقدار زیادی ویتامین C، فیبر، پتاسیم و فولات است که برای حفظ سلامت قلب و عروق، کاهش التهاب‌ها، بهبود گوارش و افزایش انرژی بدن بسیار مفید محسوب می‌شود و در حالی که انار با آب‌گیری مقدار زیادی ویتامین C خود را از دست می‌دهد، اما تمام پتاسیم خود را حفظ می‌کند.
یکی از فرآورده‌های پرمصرف این میوه رب انار است؛ فراورده‌ای که به بهانه وفور این میوه در بعضی مناطق مانند یزد و شهر‌های شمالی کشور تهیه می‌شود، به این ترتیب که آب انار را جوشانده و آن را تغلیظ می‌کنند و به عنوان چاشنی به خصوص در خورش فسنجان و تهیه زیتون پرورده مورد استفاده قرار می‌دهند، البته این رب می‌تواند ترش یا شیرین باشد که با افزودن کمی شکر و یا آب نارنج و یا آب غوره این مزه‌ها تقویت خواهند شد.
خوردن این میوه و آب آن به دلیل ترکیباتی که دارد، یبوست‌آور است و خوردن آن به همراه هسته مانند یک ملین عمل می‌کند، اما به دلیل ایجاد مشکلاتی به هنگام دفع، بهتر است که یک چهارم آن را با هسته و بقیه‌اش را بدون هسته میل کنید، از آنجا که این میوه نفاخ است، مصرف آن با گیاه معطری مانند گلپر که طبع گرمی دارد، خاصیت نفاخ بودن را از این میوه می‌گیرد.
خوردن انار یا آب آن به تنهایی سوء‌هاضمه‌آور است و سوزش معده به دنبال دارد، به این دلیل خوردن آن با گلپر توصیه می‌شود و خوردن مقدار کمی از انار گلپر زده بعد از غذا به هضم غذا کمک می‌کند.
کاهش ابتلا به بیماری‌های قلبی: دانه انار حاوی اسید پونیسیک است که می‌تواند به کاهش سطح کلسترول و تری گلیسیرید کمک کند، بنابراین، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی را کاهش می‌دهد.
پیشگیری از بیماری‌های التهاب مفاصل: ترکیبات انار خاصیت ضد التهابی دارند و مطالعات آزمایشگاهی نشان داده است که عصاره انار اثر آنزیم‌های آسیب زننده به مفاصل را در افراد مبتلا به آرتروز و انواع آرتریت‌ها (التهاب مفاصل) مهار می‌کند.
پیشگیری از عفونت‌های باکتریایی و قارچی: ترکیبات موجود در انار دارای مواد ضد باکتریایی و ضد قارچی هستند و به کاهش بروز عفونت‌های قارچی و التهاب در دهان کمک می‌کنند.
جلوگیری از سرطان: آنتی اکسیدان‌های موجود در انار بدن را در برابر آسیب رادیکال‌های آزاد محافظت و از بروز سرطان به ویژه سرطان سینه و سرطان پروستات جلوگیری می‌کند و بر اساس تحقیقات انجام شده میزان آنتی اکسیدان موجود در انار سه برابر چای سبز است.
پیشگیری از دیابت: میوه انار می‌تواند به کاهش مقاومت به انسولین و کاهش قند خون کمک کند، از انار در خاورمیانه و هند به عنوان یک درمان سنتی برای دیابت استفاده می‌شود.
پیشگیری از اختلالات مغزی ناشی از پیری: ترکیبات موجود در این میوه با تحریک گردش خون و انتقال اکسیژن کافی به مغز سبب بهبود عملکرد مغز و توانایی حافظه می‌شود، لذا مصرف آن به پیشگیری از بیماری‌های مغزی مانند آلزایمر کمک می‌کند.
از نظر اطبا سنتی، طبیعت میوه انار سرد و‌تر و ضدبیماری‌هایی است که در اثر حرارت عارض می‌شوند.
این میوه اشتهاآور، پاک کننده و رقیق کننده خون و صفرابر و برای تصفیه خون و جوش‌های صورت و از بین بردن سم‌های ناشی از غذا‌های بد و گوشتی نافع است.
وجود جوهر مازو در پوست انار یکی از دارو‌های قابض برای درمان اسهال و بعضی از ناراحتی‌های پوستی است.
دم‌کرده پوست انار برای غرغره در نظر گرفته شده، اما برای شست‌وشوی موضعی جوشانده غلیظ آن ایرادی ندارد، زیرا خوردن جوشانده غلیظ آن ایجاد استفراغ، بسته شدن روده و ناراحتی‌های گوارشی می‌کند و جوشانده غلیظ پوست انار برای رنگرزی سنتی متداول است.
افرادی که به گلو درد مبتلا می‌شوند، می‌توانند گل انار یا پوست میوه آن را که دارای مقداری تانن و اسید‌های آلی ضدعفونی کننده است را با مقداری برگ مورد و پوست خشخاش جوشانده و آب آن را صاف کرده، روزی چندبار غرغره کنند تا همراه با دارو‌های خوراکی به‌سرعت بیماری را بهبود بخشد.
انار برای مداوای ورم‌های گرم داخلی مانند ورم کبد، ورم کلیه و ورم سایر احشای داخلی مصرف می‌شود و صفرا را روان و ترشح و دفع آن را آسان می‌کند.
اگر شخصی مبتلا به کرم کدو، آسکاریس یا انگل‌های دیگر در دستگاه گوارش باشد، می‌تواند مقدار شش مثقال از پوست ریشه درخت انار را به مدت سه روز ناشتا هر روزی دو مثقال جوشانده و میل کند.
