وقتی کلمۀ «کارخانه» را می‌شنویم، احتمالاً فضایی خشک و صنعتی و منظره‌ای نازیبا و خشن را در ذهن تصور می‌کنیم. شاید هیچ‌کس انتظار نداشته باشد که ساختمان یک کارخانه بتواند به‌عنوان اثری چشم‌نواز دیده شود، اما طراحی این کارخانۀ تولید پلیمر در استان البرز امسال توانسته رتبۀ سوم «جایزۀ معمار» در بخش «ساختمان‌های عمومی» را به‌دست بیاورد.
یکی از مشکلات رایج در کارخانه‌های ایران، عدم تفکیک مناسب فضاهای مختلف کاری است. در این کارخانه‌ها، کارگران بخش صنعتی و متخصصین آزمایشگاهی در کنار هم مشغول به کار هستند، اما فضاهای کاری آن‌ها به‌طور مؤثر از یکدیگر جدا نشده‌اند. همین موضوع باعث کاهش کیفیت زندگی در محیط کار می‌شود و جایی برای زیبایی و احساس راحتی و نشاط باقی نمی‌گذارد.
به گزارش فرادید، اما هدف این پروژه که مربوط به یک کارخانه مواد پلیمری در شهر اشتهارد می‌شود، بهبود فضاهای دسترسی و تفکیک بهتر فضاهای کاری بوده است تا کیفیت زندگی کارکنان کارخانه ارتقا یابد.
به همین منظور بخش‌های مختلف کارخانه مثل بخش فرایند و بخش‌های اداری از هم جدا شده‌اند تا به طور مستقل به فضاهای باز اطرافشان دسترسی داشته باشند.
این فضاهای باز با تأمین نور طبیعی، هوای تازه، سایه، فضای سبز و رنگ‌های متنوع، به کیفیت زندگی افراد در محیط کاری کمک می‌کنند.
استفاده از ورق‌های فلزی با ظاهر هوازده که بخش وسیعی از نمای بخش فرایند را پوشانده‌اند، علاوه بر این که احساس صنعتی بودن فضا را منتقل می‌کند، چشم‌اندازی متفاوت به کارخانه می‌بخشد که باعث می‌شود فضا از حالت بی‌روح و نسبتا مشابهی که در اغلب فضاهای کارخانه‌ای در ایران وجود دارد فاصله بگیرد و به منظره‌ای زنده و تماشایی تبدیل شود.
زمانی که فضای سبز اطراف این بخش رشد بیشتری کند و سبزی آن به چشم بیاید؛ تضاد رنگی قابل توجهی میان رنگ سبز و رنگ فولادهوازده ایجاد خواهد شد که منظرۀ کارخانه را نشاط‌انگیزتر و متفاوت‌تر نیز خواهد کرد.
