کامران – دیوید تیلور؛ سرکار بودیم؟

دیوید تیلور، کشتی‌گیر پرآوازه آمریکایی که لقب جادوگر را برای خودش در این عرصه به جا گذاشته بود، برای آخرین بار ثابت کرد راهِ بردن کشتی‌گیران ایرانی را بلد است؛ حالا هرچقدر رقیب گردن‌کلفت‌تر باشد، برد او بیشتر به دلش می‌چسبد. تازه‌ترین رقابتی که بین دیوید تیلور و رقبای ایرانی انجام شد، در تیرانا، پایتخت آلبانی، بود. او در دیدار رده‌بندی وزن غیرالمپیکی ۹۲ کیلوگرم به‌راحتی از سد کامران قاسم‌پور عبور کرد تا با ثبت برتری ۶ بر ۲ به مدال برنز رقابت‌های جهانی برسد. تیلور در شرایطی به این مهم رسید که این وزن، وزن غیرتخصصی‌اش بود و برای رسیدن به این تورنمنت تمرین چندانی هم نکرده بود. او چندی پیش برای رسیدن به بازی‌های المپیک پاریس ۲۰۲۴ با شوک بزرگی روبه‌رو شد و رقابت انتخابی برای پوشیدن دوبنده تیم ملی آمریکا را به آرون بروکس واگذار کرد. به همین سادگی، فرصت رقابت دوباره با حسن یزدانی، کشتی‌گیر ایرانی مورد علاقه‌اش در پاریس از دست رفت.

 تیلور هم پس از نرسیدن به دوبنده تیم ملی آمریکا از دنیای کشتی خداحافظی کرد و وارد عرصه مربیگری شد. با وجود این، طولی نکشید که او از تصمیمش برای خداحافظی از دنیای کشتی عدول کرد و خبر داد می‌خواهد برای رقابت‌های جهانی، دوباره وارد چرخه انتخابی شود. او که می‌دانست رقابت‌های جهانی آلبانی در اوزان غیرالمپیکی برگزار می‌شود این بار یک وزن بالاتر، یعنی ۹۲ کیلو را انتخاب کرد. دیوید در مسابقات انتخابی تیم ملی، به‌سادگی از سد رقبایش گذشت و سهمیه حضور در رقابت‌های جهانی آلبانی را به دست آورد. درست از همان روزی که خبر رسید تیلور قرار است در آلبانی مسابقه دهد، موج هیجانی تازه‌ای در ایران به راه افتاد. دلیلش ساده بود: ایران در این وزن کامران قاسم‌پور را در اختیار داشت که به سلطان زیرگیری دنیا معروف است.

اینکه قرار بود تیلور با کامران قاسم‌پور مسابقه دهد، از آن دست جذابیت‌های پیدا و پنهان دنیای کشتی برای ایرانی‌ها بود. تیلور پیش از این در رقابت‌های مکرر با حسن یزدانی، نشان داده بود به‌سادگی توان بردن قهرمان ایرانی در وزن ۸۶ کیلوگرم را دارد ولی از آن زمانی که کتف یزدانی مصدوم شد، فرضیه همیشگی جایگزینی کامران قاسم‌پور رنگ بیشتری به خود گرفت. کم نبودند کارشناسانی که اعتقاد داشتند سبک کشتی حسن یزدانی به دیوید تیلور نمی‌خورد و بهتر است با توجه به تبحر خاص کامران در زیرگیری، از او در وزن ۸۶ کیلوگرم و برای شکست‌دادن دیوید تیلور استفاده شود. حتی در برهه‌ای خبر رسید که کامران تبدیل به جدی‌ترین آلترناتیو حسن یزدانی شده ولی دست آخر حسن یزدانی خودش را به پاریس رساند و توانست در این بازی‌ها شرکت کند.

 هرچند مصدومیت مجدد یزدانی در دیدار فینال و ازدست‌رفتن مدال طلا باعث به‌وجودآمدن جوی غیرمنتظره شد؛ جوی که خبر از «کارما» می‌داد و از این می‌گفت که اگر کامران به‌جای حسن به المپیک رفته بود، طلا قطعی می‌شد. برای محقق‌شدن چنین احتمالی، اما نیاز به زمان زیادی نبود؛ چراکه دیوید تیلور خودش را به یک وزن بالاتر رساند تا این بار رقیب کامران قاسم‌پور در مسابقات جهانی شود. از آنجا که تیلور پیش از این خبر داده بود آلبانی آخرین تورنمنت حرفه‌ای او در دنیای کشتی است، فرصت مناسبی نصیب کامران شده بود تا با عبور از او، هم از سوی ایرانی‌ها جبران مافات کند و هم نشان دهد که طرح جایگزینی با حسن یزدانی برای حضور در تورنمنت‌های مهم، طرح قابل قبولی بود. روی کاغذ، برگ برنده همه‌جوره در دست کامران بود؛ چراکه او به طور تخصصی در وزن خودش پا به این مسابقات گذاشته بود و دیوید تیلور مجبور شده بود به یک وزن بالاتر بیاید.

از سوی دیگر، در این وزن، عبدالرشید سعدالله‌یفِ روس هم حضور داشت که او هم از ۹۷ کیلوگرم، یعنی یک وزن بالاتر، خودش را به ۹۲ کیلو رسانده بود. حضور سه غول دنیای کشتی در این وزن، ۹۲ کیلوگرم را در جذاب‌ترین حالت ممکن قرار داده بود، ولی برای ایرانی‌ها هنوز رقابت احتمالی دیوید تیلور با کامران قاسم‌پور چیز دیگری بود. شروع این رقابت‌ها، اما به ابهامات بیشتر آن افزود؛ چراکه در همان گام نخست، دیوید تیلور و سعدالله‌یف رقیب یکدیگر شدند که تیلور در یک کشتی ضعیف، شکست سنگینی را متحمل شد. با‌این‌حال، همین کشتی‌گیر روس، سرنوشت را برای جورشدن مسابقه تیلور و کامران رقم زد. او در نیمه‌نهایی در شرایطی که ۵ بر ۳ از قاسم‌پور عقب افتاده بود، در یک ثانیه پایانی همه‌چیز را تغییر داد تا بعد از دیوید تیلور، این بار کامران قاسم‌پور را هم در وزن ۹۲ کیلوگرم شکست داده باشد. با صعود سعدالله‌یف به فینال، فرصت به دیوید تیلور رسید تا در شانس مجدد شرکت کرده و بخت خودش برای رسیدن به مدال برنز را زنده نگه دارد.

تیلور از سد دو رقیب دیگر گذشت تا حریف کامران قاسم‌پور در وزن ۹۲ کیلو شود. اینجا درست همان لحظه‌ای بود که بسیاری از ایرانی‌ها شاید از یکی دو سال قبل انتظارش را می‌کشیدند؛ آیا قاسم‌پور می‌توانست با سبک متفاوت کشتی‌اش از سد دیوید تیلور که تا فکرش را کنید حسن یزدانی را شکست داده بود، عبور کند؟ سه دقیقه اول پاسخ مثبت بود. کامران ۲ بر صفر برنده شد ولی در سه دقیقه دوم، تیلور همچون هیولای زخم‌خورده‌ای که در سایه انتظار فرصت را می‌کشید، در سه نوبت از کامران قاسم‌پور زیرگیری کرد و توانست نتیجه را ۶ بر ۲ به سود خود تغییر دهد. واقعیت عیان شد؛ شکست‌دادن دیوید تیلور آن‌هم در شرایطی که حتی یک وزن بالاتر آمده بود، برای ایرانی‌ها از یک سو و برای کامران قاسم‌پور که در وزن تخصصی خودش کشتی می‌گرفت امری محال نشان داد. فرضیه سرِ کاریِ «اگر کامران به‌جای حسن یزدانی بود» هم دقیقا با همین کشتی رنگ باخت تا مشخص شود تفاوتی بین حسن یزدانی و کامران قاسم‌پور برای رویارویی با جادوگر آمریکایی دنیای کشتی وجود نداشت؛ او همان‌طورکه راه بردن حسن یزدانی را به‌سادگی آموخته بود، کامران را هم برد تا در روزی که آخرین رقیب ایرانی‌اش را شکست داده و برنزش قطعی شده، تشک کشتی را ببوسد و از این دنیای هیجان‌انگیز خداحافظی کند.