اگرچه پاسخ دادن به تلفن و برقراری تماس ممکن است کاری ساده به نظر برسد که همه باید قادر به انجام آن باشند، اما برای افراد مبتلا به اضطراب تلفنی شرایطی ترسناک است.
افراد بسیاری از صحبت کردن تلفنی خوششان نمی‌آید. با این وجود، اگر تردید شما در برقراری و دریافت تماس تلفنی موجب بروز علائم اضطراب شدید مانند تنگی نفس یا تپش قلب می‌شود، ممکن است به اضطراب تلفنی (Phone Anxiety) مبتلا باشید. تله فوبیا یا ترس از برقراری یا پاسخ دادن به تماس‌های تلفنی، در بین افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی شایع است.
به گزارش عصر ایران، ممکن است دچار اضطراب تلفنی باشید اگر:
از برقراری تماس یا دریافت تماس از دیگران پرهیز می‌کنید
برقراری یا پاسخ دادن به تماس‌های تلفنی را به تاخیر می‌اندازید
پس از تماس ها، در مورد آنچه گفته شده وسواس به خرج می‌دهید
از این که خود را شرمنده کنید، استرس دارید
نگران اذیت کردن طرف مقابل هستید
درباره این که چه چیزی خواهید گفت، نگران هستید
علائم فیزیکی اضطراب تلفنی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
افزایش ضربان قلب
حالت تهوع
لرزش
مشکل در تمرکز
اگرچه پاسخ دادن به تلفن و برقراری تماس ممکن است کاری ساده به نظر برسد که همه باید قادر به انجام آن باشند، اما برای افراد مبتلا به اضطراب تلفنی شرایطی ترسناک است. این ترس می‌تواند برای زندگی شخصی و حرفه‌ای شما مخرب باشد، از این رو، جدی گرفتن آن مهم است.
همه افرادی که از استفاده از تلفن می‌ترسند، دچار اختلال اضطراب اجتماعی نیستند. برخی افراد در تعاملات اجتماعی مستقیم که می‌توانند نشانه‌های غیرکلامی مانند حالات چهره را مشاهده کنند، احساس راحتی بیشتری دارند.
درمان اضطراب تلفنی می‌تواند شامل تکنیک‌های رفتار درمانی شناختی مانند بازسازی شناختی و تکنیک مواجهه، همراه با راهبرد‌های خودیاری باشد.
بازسازی شناختی شامل به چالش کشیدن باور‌ها و جایگزینی افکار منفی با جایگزین‌هایی سازنده‌تر است.
به عنوان نمونه، اگر همواره نگران این هستید که هنگام برقراری تماس تلفنی طرف مقابل را اذیت می‌کنید، بازسازی شناختی ممکن است شما را وادار کند که شواهد درباره این که آیا به واقع چنین چیزی درست است را در نظر بگیرد.
اگر آن شخص خیلی مشغول بود، چرا باید تلفن را پاسخ دهد؟ اگر نمی‌خواست با من صحبت کند، چرا از من خواست تماس بگیرم؟ در نهایت، به این نتیجه خواهید رسید که بعید است شما طرف مقابل را اذیت کنید یا او نمی‌خواهد با شما صحبت کند.
تکنیک مواجهه شامل تمرین تدریجی رفتار‌های دشوارتر است. در مورد اضطراب تلفنی، سلسله مراتبی از ترس‌ها ممکن است شبیه به موارد زیر باشد (از ساده‌ترین تا دشوارترین فهرست شده است). هر رفتار تمرین می‌شود تا زمانی که شما احساس راحتی کنید و بتوانید به سراغ مورد دشوار بعدی بروید.
در ادامه نمونه‌ای از سلسله مراتب برای فردی که طی تعامل تلفنی عصبی می‌شود، ارائه شده است:
تماس با شماره‌ای که می‌دانید فقط پیامی ضبط شده دارد، مانند خط خدمات مشتری
تماس با یکی از اعضای خانواده یا دوستی صمیمی
تماس با یک کسب و کار و پرسیدن پرسشی ساده، مانند زمان تعطیل شدن آنها
تماس با فردی که خیلی خوب او را نمی‌شناسید با پرسشی ساده
تماس با فردی که خیلی خوب او را نمی‌شناسید در مورد موضوعی پیچیده
انجام هر یک از انواع تماس‌های پیشین در حضور فردی دیگر
انجام هر یک از انواع تماس‌های پیشین در حضور گروهی از افراد
بسته به اینکه صحبت با دوستان یا غریبه‌ها برای شما دشوارتر است و اینکه صحبت کردن از طریق تلفن در مقابل شخص دیگری استرس زاتر از زمانی است که تنها هستید، سلسله مراتب شما ممکن است متفاوت باشد.
ایجاد یک سلسله مراتب برای مقابله با ترس از پاسخ دادن به تماس‌ها می‌تواند دشوار باشد. اگر به طور معمول از پاسخ دادن به تلفن خودداری می‌کنید، ممکن است پیش از پاسخ دادن، یادداشت کنید که چه کسی تماس می‌گیرد. سپس، با پاسخ دادن به تماس‌های افرادی که با آنها راحت هستید، آغاز کنید؛ اجازه دهید سایر تماس‌ها به صندوق صوتی یا پیامگیر بروند. در نهایت، ممکن است به سمت پاسخ دادن به تماس‌های دشوارتر پیش بروید.
برای بهترین نتیجه ممکن، تکنیک‌های شناختی-رفتاری را تحت نظارت یک درمانگر آموزش دیده تمرین کنید. اگر ملاقات با یک مشاور رفتار درمانی شناختی امکان پذیر نیست یا اگر قبلاً در رفتار درمانی شناختی شرکت کرده اید و به دنبال راه‌های دیگری برای مقابله هستید، راهبرد‌های زیر را امتحان کنید.
لبخند بزنید. پیش از برقراری و دریافت تماس، لبخند بزنید. این ممکن است احمقانه به نظر برسد، اما به شما کمک می‌کند آرام شوید و احساس خوشایندی را به فردی که در حال صحبت با او هستید، منتقل کنید.
به خود پاداش دهید. پس از برقراری تماس‌های دشوار، با انجام کاری که از آن لذت می‌برید، به خود پاداش دهید.
موفقیت را تجسم کنید. یک مکالمه مثبت را تصور کنید و پس از آن احساس خوبی داشته باشید.
از در دسترس بودن اطمینان حاصل کنید. اگر نگران مزاحمت برای فردی در هنگام تماس هستید، از او بپرسید که آیا در زمان نامناسبی با او تماس گرفته اید یا خیر. این به آنها فرصت می‌دهد تا پیشنهاد دهند که بعدا با شما تماس بگیرند.
بیش از حد فکر نکنید. اگر فردی «نه» گفت یا درخواستی را رد کرد، بدانید که ممکن است هیچ ربطی به شخص شما نداشته باشد. بیش از حد به اعمال دیگران فکر نکنید.
آماده شوید. با این وجود، زیاده روی نکنید. برنامه ریزی کنید که چه می‌گویید، اما به یاد داشته باشید که ممکن است مکالمه دقیقا طبق انتظارتان پیش نرود. قسمت‌های مهم را یادداشت کنید و آنها را در دسترس نگه دارید.
اجازه دهید به صندوق صوتی برود. شما همیشه مجبور نیستید تلفن را پاسخ دهید. اگر کسی در زمان نامناسبی با شما تماس گرفت یا اگر بیش از حد مضطرب هستید که صحبت کنید، گاهی اوقات اجازه دهید تماس‌ها به صندوق صوتی یا پیامگیر بروند.
روش ارتباطی دیگری را امتحان کنید. تلفن همیشه بهترین روش ارتباطی نیست. اگر می‌خواهید یک سوابق دیجیتالی از مکالمه خود داشته باشید یا به طرف مقابل فرصت دهید تا قبل از ارائه پاسخ فکر کند، ایمیل ممکن است انتخاب بهتری باشد. با این وجود، برای موضوعی احساسی یا پیچیده، تماس تلفنی یا ملاقات حضوری ممکن است بهترین باشد.
اضطراب تلفنی مشکل ساز است، اما راهبرد‌های مقابله مذکور در این مطلب می‌توانند کمک کنند. با این وجود، اگر ترس شما از برقراری و دریافت تماس‌های تلفنی به طور کلی به تعاملات اجتماعی یا به دیگر حوزه‌های زندگی شما گسترش می‌یابد، مشورت با یک متخصص سلامت روان را در نظر بگیرید. آنها می‌توانند درمان مؤثری را ارائه دهند که به شما در برقراری ارتباط و تعامل بدون ترس و اضطراب کمک کند.
