درباره خوانندگی محمدرضا گلزار نقدونظرهای تند و تیزی از سوی مخاطبانش شده است. عده‌ای می‌گویند «شعر در آثار گلزار چندان اهمیتی ندارد» یا جملات مبهمی در ترانه‌های اوست که بیشتر شبیه هذیان است.
محمدحسین سلطانی در صفحه اینستاگرامی چارسو فرهنگ نوشت: «تا نرفتى داد میزد برگرد، حالا من موندم و این سردرد، کجایى نامرد» این جملات مبهم که بیشتر شبیه به هذیان است، بخش‌هایی از آهنگ جدید محمدرضا گلزار است. اینکه معنای دقیق این جملات، بخصوص بخشِ «تا نرفتی داد میزد برگرد» چیست را، حقیقتاً سخت می‌توان فهمید، اما پر واضح است که گلزار و رفقایش برای نوشتن این شعر با سختی‌های بسیاری مواجه شدند! آنچه از فحوایِ کلامِ قطعه می‌توان برداشت کرد، خواننده و شاعر از یک موضوعی که طبیعتاً به مسائل عاشقانه هم مربوط است، ناراحت هستند و در قالب گله و شکایت مطالبی را بیان می‌دارند.
گلزار در آهنگ جدیدش از هرگونه ابداعات و اختیاراتی که می‌شود و نمی‌شود، استفاده می‌کند و در جای دیگری از ترانه می‌گوید: «کجای شهر؟ بگو از تو یه خاطره نی، من برم اونجا بمونم.» استفاده از آوای «نی» به جای فعل «نیست» از دیگر توانایی‌هایی است که گلزار و ترانه سرای اثر فاخر «بیچاره من» یعنی مهداد همایون پور از آن‌ها استفاده می‌کنند. جالب‌تر از همه اینها نام مهراد جم به عنوان تنظیم کننده این اثر است که توانسته در ۳ دقیقه و ۱۶ ثانیه و به صورت خلاصه، مختصر و مفید اثر جدید گلزار را دربیاورد. البته باز دست این تنظیم کننده گرامی درد نکند که نسبت به آهنگ قبلی بیشتر مایه گذاشته و مدت آهنگ را از ۲ دقیقه و ۴۰ ثانیه فراتر برده است.
واقعیت این است که شعر در آثار گلزار چندان اهمیتی ندارد. همین که گلزار و رفقایش بتوانند کلماتی، چون برگرد، سردرد و نامرد را در کنار هم بچینند و هر چند وقت یک‌بار تیترِ «آهنگ جدید رضا گلزار منتشر شد» را بر سر زبان‌ها بیاندازند، دین‌شان را به موسیقی کشور ادا کردند! با این روند، چندان بعید نیست اگر مهراد جم موسیقی بعدی گلزار را زیر یک دقیقه جمع کند تا هم خواننده راحت‌تر باشد و هم مخاطب نیاز نباشد اشعار زیبای دوستان را تحمل کند.
