صحبت‌های مرتضی عقیلی ستاره پیش از انقلاب هنگام دریافت تندیس حافظ برای یک عمر فعالیت هنری که شب گذشته انجام شد، مشاهده کنید.
تندیس حافظ یک عمر فعالیت هنری به مرتضی عقیلی به پاس یک عمر فعالیت هنری اهدا شد.
در این بخش آذر معماریان و شهاب حسینی روی سن حضور یافتند تا جایزه را به مرتضی عقیلی اهدا کنند.
شهاب حسینی متن لوح را به شرح زیر خواند:
«کاش نقش‌ها چنان پر رنگ و در یاد و خاطر بمانند که حتی دوری از صحنه نیز کوچک‌ترین خدشه‌ای بر این میراث وارد نمی‌سازد و گذر زمان آن را جلا می‌دهد حیات سینما ایران با نام‌هایی بزرگ گره خرده است
چه با نقش آفرینی‌های خود در قامت یک ستاره چه با منش خود در پشت صحنه.
این جایزه به مرتضی عقیلی اهدا می‌شود.»
مرتضی عقیلی در سخنانی گفت: حال بدی دارم و حال خوشی دارم.
یاد روزی افتادم که مادرم آمد ما رو در قبرس ببیند شروع کرد به خندیدن و گریه کردن و گفت خنده‌ام برای اینکه تورو دوباره دیدم و گریه‌ام برای اینکه بابات نیست تورو ببیند.
امشب ذوق من برای اینه که شما اینجایید و شمایید که مرا باور دارید و بغض من برای اینکه یاران من دوستان من استادان من آرزوی یک همچین شبی رو داشتند و بهشون ندادند!
مثل “ رضا ملک مطیعی “ و زنده باشه ان شاالله “ بهروز وثوقی “ به امید روزی که برای هیچ هنرمندی حکم ممنوعیت نیاد، ما یک عمر گذشتیم و چقدر ممنونم از خانم معلم (معماریان). پارسال نیامدم و امسال آمدم. او در پایان با اشاره به شهاب حسینی گفت: این افتخار نصیبم شد جایزه‌ام رو از دست کسی (شهاب حسینی) بگیرم که جایزه بگیر جهانی‌ست.
