bato-adv
bato-adv

نقد و بررسی فیلم دژاوو با درخشش دنزل واشنگتن و تونی اسکات

نقد و بررسی فیلم دژاوو با درخشش دنزل واشنگتن و تونی اسکات

نقد و بررسی فیلم دژاوو: دنزل واشنگتن و تونی اسکات در فیلم هیجانی به شدت دست کم گرفته شده، می‌درخشند.

تاریخ انتشار: ۲۱:۵۰ - ۲۰ آذر ۱۴۰۳

فرارو- واشنگتن فیلم اکشن دیوانه‌وار و را در نقش بخشی از یک واحد آزمایشی اف بی آی هدایت می‌کند که امیدوار است از سفر در زمان برای جلوگیری از یک حمله تروریستی استفاده کند.

به گزارش فرارو به نقل از گاردین، تونی اسکات فقید در مصاحبه‌ای با ساندی تایمز در سال ۲۰۰۵ درباره تفاوت هنری کلیدی بین خود و برادر بزرگ‌ترش ریدلی تأمل کرد: «او فیلم‌هایی را برای آیندگان می‌سازد... آنها برای مدت طولانی در ذهن‌ها خواهند ماند. فکر می‌کنم فیلم‌های من بیشتر حس راک‌اند رول دارند.» در حالی که فیلم‌های اسکات بزرگ قطعاً در حوزه و سبک خود کلاسیک و اپرایی هستند، فیلم‌های برادر کوچک‌تر با جنبه‌های تجربی‌تری مشخص می‌شوند؛ میلی سرکش برای ایجاد زیبایی از هرج و مرج الهی.

اوج این اخلاقیت ممکن است اثر او در سال ۲۰۰۶ به نام دژا وو باشد، یک فیلم اکشن، علمی-تخیلی با که این سوال را مطرح می‌کند: آیا برای بازگشت به زمان و نجات شخصی که دوستش داشتید، زندگی خود را به خطر می‌اندازید؟ دژا وو که تنها چند ماه پس از ویرانی طوفان کاترینا در محل فیلمبرداری شده است، در خیابان‌های مرطوب نیواورلئان در پی بمب گذاری وحشتناک تروریستی در کشتی مسافربری در می‌سی سی پی اتفاق می‌افتد.

هنگامی که مأمور ویژه داگ کارلین (با نقش آفرینی دنزل واشنگتن) برای تحقیق در مورد این حمله فراخوانده می‌شود، او به زودی به یک واحد آزمایشی اف بی آی (به رهبری وال کیلمر) منتقل می‌شود، که امیدوار است از یک دستگاه نظارتی برای جلوگیری از حمله از طریق تغییر زمان استفاده کند. اسکات مدت‌هاست که شیفته روابط انسانی با فناوری‌های مورد تایید دولت آمریکا بوده است.

فیلم‌هایی مانند تاپ گان و کریمسون تاید، فضای داخلی جت‌های جنگنده و زیردریایی‌های هسته‌ای را به میدان‌های جنگ برای ایدئولوژی‌های متخاصم تبدیل می‌کنند. دژا وو فیلمی دیگر از اسکات است که به بررسی بوروکراسی‌های مخفی دولت‌ها می‌پردازد و آن را برای جامعه‌ای پس از ۱۱ سپتامبر بازسازی می‌کند. این یک فیلم از دوران میهن پرستی است که با یک داستان فانتزی پارانویایی تلاقی می‌کند. روان ملی شکسته آمریکا چارچوبی را برای یک فیلم اکشن بسیار لذت بخش فراهم می‌کند، داستانی که توسط داستان‌های علمی تخیلی ارتقا یافته است.

نقد و بررسی فیلم دژاوو/ ترجمه

وقتی داگ اولین نگاه خود را به کلیر کوچور (با بازی پائولا پاتون)، یکی از قربانیان مظنون بمب گذاری می‌اندازد، دژاوو به داستانی تحریک آمیزتر تبدیل می‌شود. با منفجر کردن صورت او روی یک صفحه ال‌ای دی غول پیکر، می‌توانید ببینید که چرخ دنده‌ها در سر داگ شروع به چرخش می‌کنند. آیا واقعیتی وجود دارد که او هنوز زنده باشد؟ آیا می‌توانم به گذشته برگردم و او را از سرنوشتش نجات دهم؟ اسکات این لحظه را با اشتیاقی دردناک به بیننده القا می‌کند، تصنیف پیانو در حالی که داگ به جسد کلیر خیره می‌شود این صحنه را رمانتیک‌تر می‌کند. در حالی که دیگران شباهت‌های آن را با غرور مضمونی سرگیجه، فیلم دیگری که در آن مردی ناامیدانه تلاش می‌کند تا تصویر زنی را که عاشقش می‌شود زنده کند، مقایسه کرده‌اند، دژاوو از زاویه‌ای وارونه به این فرض نزدیک می‌شود. جایی که فیلم هیچکاک با مرگ زن به پایان می‌رسد، اسکات با آغاز مرگ کیلر به داستان می‌پردازد.

فیلم‌های اسکات که سبک بصری دیوانه‌وار خود را از روی تبلیغات و موزیک ویدیو‌ها توسعه داده بودند، به خاطر تمایلات فانتزی خود شناخته نمی‌شدند. آخرین فیلم‌های او از نظر بصری آشفته بودند: ویرایش‌های سریع، رنگ‌های بیش از حد اشباع شده و عکس‌های ۳۶۰ درجه هلیکوپتر که مخاطبان را با اطلاعات بمباران می‌کرد.

دژاوو شاید بزرگترین ترکیب این رویکرد داستان سرایی دیوانه کننده باشد. حرکات دوربین رومینگ و زوم‌های ثابت ما را در طبیعت تهاجمی نظارت دیجیتالی قرار می‌دهد. یک مجموعه اکشن شجاعانه که در دو قلمرو زمانی اتفاق می‌افتد، بهترین چیز‌هایی را که این سبک ارائه می‌دهد به نمایش می‌گذارد: یک سکانس تعقیب و گریز هیجان‌انگیز که در آن داگ یک نسخه موبایلی از دستگاه مشاهده زمان را در مقابل ترافیک رو‌به‌رو در زمان حال به حرکت در می‌آورد. دستورالعمل‌های همکاران اف بی آی او که عامل حمله را در گذشته ردیابی کرده بودند.

وقتی دستگاه خراب می‌شود، داگ مجبور می‌شود خودش دستگاه را کنترل کند، وسواس او برای نجات کلیر، یا به طور خاص تصویری از او، او را وادار می‌کند تا زندگی‌اش را به خطر بیندازد و مسیرش را در جدول‌های زمانی موازی به طور همزمان طی کند. زمانی که اسکات در سال ۲۰۱۲ درگذشت، کارگردان در میانه پروژه‌های آینده خود بود. پس از مرگ او، از واشنگتن، یکی از بازیگرانی که در بسیاری از فیلم‌های اسکات حضور پیدا کرده، پرسیده شد که او بیشتر از همه دلتنگ چه ویژگی دوستش خواهد بود. او پاسخ داد: «اشتیاق او. انرژی او.» برای هر کسی که عکسی از تونی اسکات در صحنه فیلمبرداری دیده است، این پاسخ شوکه کننده نیست.

bato-adv
bato-adv
bato-adv