(ویدئو) ابو محمد جولانی: جنگ را به ایران می‌کشیم

دست ‌ و پای خودت و ارباب هات قلم میشه صبور باش

چرا این یارو مقنئه سرشه؟!!

سعدی :

با طایفه دانشمندان در جامعِ دمشق بحثی همی‌کردم که جوانی در آمد و گفت : در این میان کسی هست که زبانِ پارسی بداند ؟...غالب اشارت به من کردند... گفتمش: خیر است ! ... گفت: پیری صد و پنجاه ساله در حالتِ نزع است و به زبانِ عجم چیزی همی‌گوید و مفهومِ ما نمی‌گردد... گر به کَرَم رنجه شوی مُزد یابی ، باشد که وصیتی همی‌کند [منظورش از پیره ایرانِ مدرنه که 150 سالِ قبل یعنی موقعِ تولدش انگلیس بهش حمله کرده بوشهر و خرمشهر و هراتو گرفته ، نوروزِ همون سال یعنی سالِ 1253 شمسی ام تگرگ و برف میباریده ناصرالدین شاه تو خاطراتش نوشته که از سرما چاییده] ... چون به بالینش فراز شدم این می‌گفت :

دمی چند گفتم بر آرم به کام ،
دریغا که بِگرِفت راهِ نفس .
دریغا که بر خوانِ الوانِ عمر ،
دمی خورده بودیم و گفتند بس .

معانی این سخن را به عربی با شامیان همی‌گفتم و تعجب همی‌کردند ... از عمرِ دراز و تأسفِ او همچنان بر حیاتِ دنیا...گفتم:چگونه‌ای در این حالت؟ ...گفت: چه گویم؟

ندیده‌ای که چه سختی همی‌رسد به کسی ،
که از دهانش به در می کنند دندانی !؟
قیاس کن که چه حالت بود در آن ساعت ،
که از وجودِ عزیزش به در رَوَد جانی !!

گفتم: تصورِ مرگ از خیالِ خود به در کن و وهم را بر طبیعت مستولی مگردان که فیلسوفانِ یونان گفته‌اند مزاج ار چه مستقیم بُوَد اعتمادِ بقا را نشاید و مرض گرچه هایل دلالتِ کلی بر هلاک نکند . اگر فرمایی طبیبی را بخوانم تا معالجت کند...دیده بر کرد و بخندید و گفت:

دست بر هم زند طبیب ِ ظریف [منظورش دکتر پزشکیان طبیب ِ دکتر ظریفه] ،
چون خِرِف بیند اوفتاده حریف .
خواجه در بندِ نقشِ ایوان است ،
خانه از پایبست ویران است .
پیرمردی ز نزع می نالید [اینبار منظورش کلِ تاریخ چن هزارساله ایرانه ]
پیرزن صندلش همی ‌مالید .
چون مُخبّط شد اعتدالِ مِزاج ،
نه عزیمت اثر کند نه عِلاج !!!!!!!!