یکی از متهمان پرونده رضایت خودرو طراوت نوین گفت: اطراف تاکستان یک سیلو وجود داشت که به انبار خودرو تبدیل شده بود و در آن ۳ گاوصندوق وجود داشت که فقط مدیرعامل شرکت می‌توانست آنها را باز کند. مدیر عامل شرکت این اواخر همیشه می‌گفت دیگر پولی وجود ندارد.
هفتمین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده کثیرالشاکی رضایت خودرو طراوت نوین به ریاست قاضی کلهر در دادگاه ویژه رسیدگی به جرایم اخلالگران در نظام اقتصادی کشور در استان قزوین برگزار شد.
به گزارش میزان، هفتمین جلسه دادگاه رسیدگی به پرونده کثیرالشاکی رضایت خودرو طراوت نوین به ریاست قاضی کلهر در دادگاه ویژه رسیدگی به جرایم اخلالگران در نظام اقتصادی کشور در استان قزوین با حضور دادستان، متهمان، وکلای آنها و شکات پرونده برگزار شد.
در ابتدای دادگاه وکیل شکات در جایگاه قرار گرفت و گفت: متهمان نسبت به عملکرد شرکت طراوت نوین و اینکه هیچ کار تولیدی انجام نمی‌دهد، اشراف کامل داشتند. متهم ردیف اول تا کنون هیچ صداقتی در بازپس دادن اموال نشان نداده است و با کمک فردی، بخشی از اموال را از کشور خارج کرده است.
وی افزود: همسر متهم ردیف اول در دادگاه عنوان کرد که هیچ دخالتی در امورات شرکت نداشته است، اما اسنادی به دادگاه ارائه داده‌ایم که این خانم ده‌ها چک برای تعداد خاصی از سرمایه گذاران شرکت صادر کرده است.
وکیل شکات گفت: حدود ۲ سال است که سرمایه مردم دست متهمان پرونده است. از دادگاه تقاضای بازپرداخت سرمایه مردم و جبران ضرر و زیان بر اساس آخرین قرارداد را دارم.
یکی از شکات پرونده نیز در دادگاه گفت: چندین بار به شرکت درخواست برداشت پولم را داده بودم که ۲ سال است هنوز پول من را پس نداده است و زندگی دخترم هم خراب شده است.
در ادامه یکی از متهمان در جایگاه قرار گرفت و گفت: سال ۹۹ به عنوان راننده و مسئول حفاظت وارد شرکت شدم. قبل از آن مسئول حفاظت معدن طلا بودم.
قاضی از این متهم پرسید: شما به عنوان راننده با مدیرعامل شرکت همه جا می‌رفتید؟
متهم پاسخ داد: اگر می‌خواست فرودگاه یا جلسه‌ای برود همراه مدیرعامل بودم، اما من را در جلسات راه نمی‌دادند.
قاضی پرسید: در اعترافات خود گفته‌اید که مدیرعامل شرکت در یکی از سفر‌های خارجی گفته است ممکن است دیگر به شرکت برنگردد.
این متهم گفت: اواخر کار شرکت بود، مدیر عامل شرکت در یکی از سفر‌ها زمانی که به فرودگاه می‌رفت با خنده گفت، ممکن است دیگر برنگردد، اما بعد از چند هفته برگشت.
مستشار دادگاه از این متهم پرسید: خودتان چقدر در شرکت سرمایه‌گذاری کرده‌اید؟
این متهم گفت: با ۴۰۰ میلیون تومان در شرکت سرمایه‌گذاری کردم و کم‌کم سرمایه‌ام را افزایش دادم.
مستشار دادگاه گفت: گردش حساب شما حدود ۵ میلیارد تومان است. قضیه گاوصندوق‌های سمت سیلو چه بود؟
این متهم گفت: اطراف تاکستان یک سیلو وجود داشت که به انبار خودرو تبدیل شده بود و در آن ۳ گاوصندوق وجود داشت که فقط مدیرعامل شرکت می‌توانست آنها را باز کند. مدیر عامل شرکت این اواخر همیشه می‌گفت دیگر پولی وجود ندارد.
در ادامه یکی از متهمان دیگر پرونده در جایگاه قرار گرفت و در رابطه با نحوه ورود به شرکت طراوت نوین گفت: برای ساخت کارخانه تولید رب و آب‌میوه وارد شرکت شدم.
قاضی پرسید: پول ساخت شرکت از کجا می‌آمد و چقدر برای ساخت آن هزینه شد؟
این متهم گفت: من پیمانکار بودم و اطلاعی از اینکه پول ساخت از کجا می‌آمد نداشتم.
مسشتار دادگاه پرسید: بعد از ورود به شرکت چه اموالی به دست آوردید؟
این متهم گفت: یک خانه و زمین بود که برای ساخت و نصب خط تولید شرکت فروختم.
قاضی خطاب به این متهم گفت: مگر می‌شود شرکت را با پول مردم ساخت و به آن افتخار کرد. هیچ فردی نمی‌تواند برای ساخت شرکت از مردم پول جذب کند. این کارخانه موجود است و ارزش آن هرچه قدر باشد به مردم داده می‌شود.
وی از متهم پرسید: شما به عنوان پیمانکار چقدر برای این پروژه هزینه کردید؟
متهم پرسید: هزینه کلی آن را نمی‌دانم.
مستشار دادگاه گفت: در مورد قرارداد‌های صوری که در بازپرسی به آنها اشاره کردید، توضیح دهید.
این متهم پاسخ داد: دو قرارداد از قرارداد‌های شرکت پرینت گرفته شده بود که واریزی آن ساعت ۹ شب بود و مشخص نبود چه کسی ساعت ۹ شب به شرکت واریزی داشته است.
مستشار دادگاه گفت: پول‌های دریافتی از شرکت برای چه منظوری بوده است؟
این متهم پاسخ داد: قرار بود به کشور فرانسه بروم برای خرید دستگاه که ویزا آماده نشد و پول‌ها را پس دادم.
قاضی پرسید: خودرو لوکس خودتان را از کجا خریدید؟
این متهم گفت: خانه‌ای داشتم که آن را فروختم و خودرو خریدم.
یکی از شکات خطاب به قاضی گفت: این فرد می‌گوید که در شرکت فقط پیمانکار بوده است، اما زمان برگزاری جلسات و مراسم‌ها همراه مدیرعامل شرکت بوده است. کسی که کار خریدوفروش خودرو انجام می‌دهد چه نیازی به محافظ و بادیگارد دارد.
متهم دیگر پرونده با دستور قاضی در جایگاه قرار گرفت.
قاضی گفت: شما از پول‌ها و اموالی که در ساک جابجا می‌شد، خبر دارید؟
متهم گفت: در انبار مرکزی چند گاوصندوق بود که مدیرعامل از داخل گاوصندوق پول برداشت و داخل ۲ ساک پول گذاشت و به فردی داد و از انبار خارج شد.
در ادامه یکی دیگر از متهمان پس از تفهیم اتهام گفت: بنده خواهرزاده مدیرعامل هستم و مانند سایر سرمایه‌گذاران در شرکت سرمایه‌گذاری کردم و در شرکت بیمه کار می‌کردم.
مستشار دادگاه گفت: در رابطه با قرارداد‌های بیمه، مشتریان چقدر به حساب شما واریز کردند؟
این متهم گفت: حدود ۳۲۰ میلیون به حسابم واریز شده است.
مسشتار دادگاه گفت: گردش حساب شما در طول ۲ سال حدود ۴۲ میلیارد تومان بوده است. کسی که گردش حساب ۴۲ میلیارد تومانی داشته باشد، بازاریاب بیمه نمی‌شود.
این متهم گفت: از این گردش حساب اطلاع ندارم و باید بررسی کنم.
یکی از شکات در دادگاه گفت: این متهم به من و برادرانم چک داده است، اگر در شرکت کاری انجام نمی‌داد و در بیمه کار می‌کرد، چرا به سرمایه‌گذاران چک و توکن داده و خانه ۳ طبقه ساخته است.
قاضی از متهم پرسید: این خانه را چطور خریدید؟
این متهم گفت: وام دریافت کردم.
قاضی گفت: با چه اعتباری وام دریافت کردید؟
این متهم گفت: با گردش حساب خودم که بالا بوده است.
قاضی گفت: شما در دادگاه گفتید که از گردش حساب اطلاع ندارم.
متهم گفت: وام را از شرکت دایی‌ام که مدیرعامل شرکت طراوت نوین است دریافت کردم.
در ادامه وکیل این متهم به دفاع از موکلش پرداخت.
در پایان جلسه دادگاه قاضی گفت: دادگاه در حال بررسی قرارداد‌های سرمایه‌گذاران است. پرونده در مورد سایر افراد مرتبط با پرونده مفتوح است.
