اگر دنبال‌کننده‌ی جدی فوتبال باشید و بخواهید از تاکتیک‌ها و فلسفه‌ی پشت ایده‌های هر سرمربی سر در بیاورید، دانستن منطقه‌بندی هجده‌گانه فوتبال برای شما ضروری است.
فرارو - اگر دنبال‌کننده‌ی جدی فوتبال باشید و بخواهید از تاکتیک‌ها و فلسفه‌ی پشت ایده‌های هر سرمربی سر در بیاورید، دانستن منطقه‌بندی هجده‌گانه فوتبال برای شما ضروری است. این تقسیم‌بندی «شش در سه» در ابتدا توسط لوئیس فن‌خال مطرح شد و هنوز هم در بسیاری از تحلیل‌های تاکتیکی برای اشاره به مناطق مهم بازی از آن استفاده می‌شود.
قسمت سمت چپ محوطه‌ی جریمه خودی، منطقه‌ی ۱ محسوب می‌شود و این عدد سپس تا شماره ۱۸ ادامه دارد. به طوری که منطقه‌ی ۲، خود محوطه جریمه و منطقه‌ی ۳ سمت راست محوطه‌ی جریمه خودی است. منطقه‌ی ۴ درست بالای منطقه‌ی ۱ قرار دارد و شمارش به همین ترتیب ادامه می‌یابد تا به گوشه بالای سمت راست در زمین حریف برسد.
به طور کلی مناطق ۱ تا ۶، مناطق دفاعی محسوب می‌شوند؛ در مناطق ۷ تا ۱۲، بازیکنان بین خط دفاع و حمله قرار دارند و وظیفه‌ی انتقال توپ از دفاع به حمله و بالعکس ایفا می‌کنند و در منطقه‌های ۱۳ تا ۱۸، بازیکنان در یک‌سوم تهاجمی حریف قرار دارند و وظیفه‌ی گل‌زنی را دارند.
تقسیم‌بندی زمین فوتبال به مناطق، به ویژه با توجه داشتن به منطقه ۱۴، به مربیان و بازیکنان کمک می‌کند تا بازی را بهتر درک کرده و عملکرد بهتری داشته باشند.
به منطقه ۱۴، منطقه‌ای که درست در فضای مرکزی و پشت محوطه‌ی جریمه‌ی حریف قرار گرفته، گاهی «مربع/منطقه‌ی طلایی» و «قلب تپنده‌ی حملات» نیز می‌گویند. این القاب، به‌تنهایی نمایش‌گر اهمیت بالای این منطقه هستند. بازیکنان در منطقه‌ی ۱۴ بهترین موقعیت را برای شوت‌زنی، ارسال پاس به داخل محوطه‌ی جریمه دارند.
تیمی که بتواند در این منطقه طلایی توپ را کنترل کند، روند بازی را کنترل کرده و موقعیت‌های بیشتری می‌سازد.
این منطقه به خاطر تراکم بالای بازیکنان و شلوغی‌اش، زمان کمتری را برای تصمیم‌گیری بهینه به بازیکنان می‌دهد. بر اساس داده‌های آماری، حداکثر زمان مؤثر برای حفظ توپ در این ناحیه تنها ۸ ثانیه تخمین زده می‌شود.
در نسل کنونی فوتبالیست‌ها، می‌توان از لیونل مسی، کوین دی‌بروین، توماس مولر و برونو فرناندش به عنوان بازیکنانی نام برد که از این فضا بهترین استفاده را می‌برند.
علاوه بر Zone ۱۴، منطقه‌های ۱۳ و ۱۵ (سمت چپ و راست Zone ۱۴) نیز از اهمیت بالایی برخوردار هستند. بازیکنانی که در جناحین قرار می‌گیرند (فولبک‌های تهاجمی، وینگ‌بک‌ها، هافبک‌های متزالا و وینگرها) در فاز حمله، معمولاً از این نواحی برای شکستن لوبلاک (دفاع فشرده / اتوبوسی) حریف استفاده می‌کنند.
بعضی از سرمربی‌ها مانند پپ گواردیولا، تقسیم‌بندی خاص (۲۰ بخشی) خود را دارند و از half-spaces (نیم‌فضاها) استفاده می‌کنند که در قسمت بعدی از مجموعه‌ی آموزشی اختصاصی ورزش پلاس به آن پرداخته می‌شود.
