تراکتور دیگر باید خیلی بدشانس باشند که انتهای همین فصل برای اولین بار به عنوان قهرمانی نرسند. دلیلش به لحاظ سابقه و آمار کاملا روشن است؛ پیش از این در لیگ برتر ایران هر تیمی که پس از ۱۲ هفته توانسته ۲۸ امتیاز کسب کند، قهرمان شده است.
پایان هفته دوازدهم رقابت‌های لیگ برتر ایران مهر تأییدی برای متفاوت‌بودن تراکتور در این فصل بود. شاگردان دراگان اسکوچیچ که در این هفته به انزلی سفر کرده بودند و روی کاغذ بازی دشواری پیش‌رو داشتند، به‌راحتی با برتری ۲ بر صفر زمین مسابقه را ترک کردند تا بار دیگر، تخصص جدیدشان در این فصل، یعنی کسب پیروزی در بازی‌های خارج از خانه را به رخ بکشند.
این یکی، متفاوت‌ترین خصوصیتی است که در این فصل تراکتوری‌ها دارند؛ هرگز در بازی‌های خارج از خانه امتیاز از دست نداده و همگی را یکی پس از دیگری با برد پشت سر گذاشته‌اند. همین موضوع باعث شده جایگاه فعلی‌شان، یعنی صدرنشینی در لیگ برتر، خدشه‌ای به خود نبیند. حالا این تیم پس از ۱۲ بازی، ۲۸امتیازی است و بالاتر از سایر مدعیان، خاصه سپاهان و پرسپولیس، به‌تنهایی یکه‌تازی می‌کند. درست است که فعلا فاصله چندانی با رقبا ندارند، ولی تا به همین‌جا به میانگین کسب امتیاز لازم برای قهرمانی در لیگ برتر نزدیک شده‌اند. پیش از این، هر تیمی که می‌خواست در ایران قهرمان شود باید به طور میانگین دو امتیاز می‌گرفت. این اتفاق با توجه به نزدیک‌شدن بیشتر تیم‌های مدعی کمی بالاتر رفته و حالا هر تیمی که بخواهد عنوان قهرمانی را به دست بیاورد، باید به طور میانگین بیش از دو امتیاز از هر بازی کسب کند. کاری که فعلا تراکتور به‌خوبی انجامش داده و با رویه‌ای که در پیش گرفته، قصد عقب‌نشینی هم ندارد.
آنها دیگر باید خیلی بدشانس باشند که انتهای همین فصل برای اولین بار به عنوان قهرمانی نرسند. دلیلش به لحاظ سابقه و آمار کاملا روشن است؛ پیش از این در لیگ برتر ایران هر تیمی که پس از ۱۲ هفته توانسته ۲۸ امتیاز کسب کند، قهرمان شده است. به غیر از سپاهان که چنین آماری را یک‌بار خراب کرده، در هر سه مورد دیگر، تیم ۲۸امتیازی پس از ۱۲ هفته در انتهای فصل جام قهرمانی را بالای سر برده است. حالا شاید در این بازه زمانی و با توجه به تحولاتی که سایر رقبا داشته‌اند صحبت از قهرمانی این تیم کمی زود باشد ولی باز هم فاکتور‌های متعددی وجود دارد که این تیم را تبدیل به خاص‌ترین باشگاه کنونی ایران می‌کند. اگر صرفا قرار باشد به لحاظ فنی درباره چرایی این ادعا صحبت کرد، کافی است عنوان شود که تراکتور فعلا برترین خط دفاعی و بهترین خط هجومی لیگ را در اختیار دارد؛ شاگردان اسکوچیچ تا به اینجا ۲۰ بار دروازه رقبا را باز کرده‌اند که از نزدیک‌ترین تعقیب‌کننده‌شان در این بخش، دو گل جلو هستند.
ضمن اینکه این تیم با دریافت پنج گل، به طور مشترک با گل‌گهر سیرجان، بهترین خط دفاعی لیگ را هم در اختیار دارند که این موضوع باعث شده تفاضل گل بسیار جذابی در همین ابتدای فصل برای خودشان ثبت کنند. تراکتور این روز‌ها با تفاضل گل ۱۵ بهترین عملکرد را در این بخش به نام خود زده است. هرچند این موارد به‌تنهایی برای متفاوت بودن این تیم در این فصل کافی است ولی هنوز هم دلایل دیگری برای صحبت‌کردن از برترین تیم باشگاهی این روز‌های فوتبال ایران وجود دارد. برای ورود به جزئیات این بخش می‌توان از عناوین فردی صحبت کرد که همگی بدون، چون و‌چرا در اختیار بازیکنان تراکتور است؛
بهترین دروازه‌بان، بهترین پاسور و بهترین گل‌زن. فرقی نمی‌کند چه پستی قرار است ادعای برتری کند؛ چر‌اکه در این زمینه اسم تراکتوری‌ها بالاتر از بقیه است. قسمت جذاب این داستان مربوط به عنوان آقای گلی این روز‌های لیگ برتر ایران است که با پنج گل در اختیار بازیکنان تراکتور است. جالب است که این روز‌ها سه بازیکن پنج‌گله به طور مشترک عنوان برترین گل‌زن لیگ را یدک می‌کشند که دست بر قضا، هر سه در خط حمله تیم تراکتور حضور دارند؛ تومیسلاو اشترکالی که هفته پیش این عنوان را به‌تنهایی در اختیار داشت حالا کنار دستش امیرحسین حسین‌زاده و مهدی هاشم‌نژاد را هم می‌بیند تا این سه بازیکن به‌تنهایی روی ۷۵ درصد گل‌هایی که تراکتور در این فصل زده‌اند اثرگذاری داشته باشند. جالب آنکه عنوان برترین پاسور این روز‌های لیگ برتر هم باز در اختیار تراکتوری‌ها‌ست؛ اینجا هم امیرحسین حسین‌زاده با پنج پاس گل بالاتر از بقیه قرار دارد تا با اختلاف درخورتوجهی همچنان عنوان تأثیرگذارترین بازیکن لیگ برتر ایران را یدک بکشد. حسین‌زاده روی ۵۰ درصد گل‌های تراکتور در این فصل تأثیر مستقیم داشته و هیچ بازیکنی به اندازه او روی روند تهاجمی تیمش اثر نداشته است.
البته کار تراکتوری‌ها همان‌طور که عنوان شد، در خط دفاعی هم مثال‌زدنی است؛ آنها نه‌تنها عنوان برترین خط دفاعی لیگ را دارند، بلکه علیرضا بیرانوند، دروازه‌بانی که این روز‌ها به‌خوبی توانسته بر حواشی‌اش غلبه کند، به روز‌های اوج برگشته و به‌سختی می‌توان دروازه او را باز کرد. «بیرو» با ثبت ۸ کلین‌شیت، پس از ۱۲ هفته بهترین دروازه‌بان لیگ به شمار می‌رود و می‌تواند برای چندمین فصل از تاریخ رقابت‌های لیگ برتر، این عنوان را از آنِ خود کند. اینکه چرا تراکتوری‌ها در این فصل تا به این اندازه و دست‌کم تا این مقطع از فصل تیمی جذاب نشان داده‌اند، می‌تواند عوامل متعددی داشته باشد؛ یکی از تأثیرگذارترین آنها می‌تواند خرید ستاره‌های باکیفیت و فوتبال‌بلد باشد و دیگری هزینه به‌جا. ولی هرکدام از این موارد باشد، نباید از تأثیر حضور دراگان اسکوچیچ در این تیم هم به‌سادگی عبور کرد. دراگان به واسطه سال‌ها حضور در فوتبال ایران به درک و شناخت خوبی رسیده و حالا با چاشنی انگیزه فراوان، قصد دارد اولین قهرمانی تراکتور در لیگ برتر را رقم بزند و شایستگی‌هایش را به رخ افرادی بکشد که تصور می‌کردند برای تیم ملی ایران به اندازه کافی خوب نیست.
