دلیل اعراض دکتر پزشکیان از خواندن متن‌های محصول عقل‌جمعی و کارشناسی‌شده به‌ویژه این آخری که در همایش وفاق ملی بود و آن را نخواند، شاید این باشد که او می‌خواهد حرف دلش را بزند. می‌توان پیش‌بینی کرد که در آینده نزدیک فشار به رئیس‌جمهور برای ایفای نقش یک اپوزیسیون بیشتر شود.
غلامرضا صادقیان، سردبیر روزنامه جوان، در این روزنامه در یادداشتی با عنوان «چرا متن سخنرانی را نمی‌خواند؟» به چرایی سخنرانی‌های بدون یادداشت رئیس‌جمهور مسعود پزشکیان به‌ویژه در همایش اخیر وفاق ملی پرداخته است.
او در این زمینه نوشت: رئیس‌جمهور بار‌ها متن‌های نوشته‌شده برای سخنرانی‌هایش را نخوانده و گفته است می‌خواهد حرف دلش را بزند. این موضع با نارضایتی اطرافیان او همراه شده است. از جمله روزنامه هم‌میهن نوشته که «مردم منتظر شنیدن محتوایی هستند که محصول عقل‌جمعی و کارشناسی دولت باشد و از زبان رئیس‌جمهور گفته شود و مهم‌تر اینکه ناظر به عمل و سیاست‌های اجرایی باشد. سیاستمداران هر اندازه هم که سخنور باشند، به‌سرعت حرف‌های‌شان تکراری و ممل یا خسته‌کننده می‌شود.»
دلیل اعراض دکتر پزشکیان از خواندن متن‌های محصول عقل‌جمعی و کارشناسی‌شده به‌ویژه این آخری که در همایش وفاق‌ملی بود و آن را نخواند، محتوای ضد وفاق آن است که همین اطرافیان ناراضی برای او می‌نویسند و آقای رئیس‌جمهور در لحظه آخر آن را کنار می‌گذارد.
اما چاره چیست؟! یک رئیس‌جمهور صادق مگر چقدر می‌تواند مقابل این اطرافیان مقاومت کند؟! مسئله این اطرافیان وفاق نیست، چنانکه در جلسات و سخنرانی‌های خودشان می‌گویند وفاق کشک است و مثلاً ما نمی‌توانیم با این اصولگرا‌ها و ارزشی‌ها وفاق کنیم و اگر مجموع سخنان افراد مؤثر دولت را در خفا و علن جمع کنیم، یکی از آنان نیز باور به وفاق ندارد. اگر مسئله آنان وفاق بود، رهبری پس از تحلیف مرحوم رئیسی به ایشان گفتند که تلاش کنید دولت شما دولت وفاق ملی باشد و رئیسی نیز همین را تکرار می‌کرد، پس چرا گفتمان وفاق را همین اطرافیان پزشکیان در آن زمان جدی نگرفتند و مطرح نکردند و نگفتند چه خوب! بیایید وفاق کنیم! و چرا حالا که قدرت را در دست گرفته‌اند، بحث وفاق هست؟ برای اینکه همین حالا منظورشان از وفاق یعنی مخالفان بیایند و با نظرات ما موافقت کنند، نه اینکه ما هم با آنها موافقت کنیم مثلاً پنجاه، پنجاه! و اگر مخالفت‌هایی با وفاق می‌کنند برای آن است که این خودخواهی را نشدنی می‌بینند.
حالا اصلاح‌طلبان خطاب به او می‌نویسند تو که حرف‌زدن نمی‌دانی، چرا متن‌های محصول عقل‌جمعی را که ما برایت می‌نویسیم از رو نمی‌خوانی؟!
می‌توان پیش‌بینی کرد که در آینده نزدیک فشار به رئیس‌جمهور برای ایفای نقش یک اپوزیسیون بیشتر شود. گفتمان وفاق را هم به زودی هوا می‌کنند، چنانکه فقط در این چند ماهه عنوان «کشک» به آن نداده بودند که دادند.
