با افزایش دوباره سقف بودجه باشگاه‌ها با تصمیم فدراسیون فوتبال، آنچه پیش‌تر درباره این دستورالعمل گفته می‌شد بار دیگر به اثبات رسید.
هیئت رئیسه فدراسیون فوتبال اخیراً مصوب کرده که سقف بودجه باشگاه‌ها ۱۰ درصد افزایش یابد تا بار دیگر ثابت شود که سقف بودجه در فوتبال ایران هیچ ضمانت اجرایی ندارد و خیلی راحت می‌توان آن را دور زد یا نادیده گرفت. کما اینکه باشگاه سپاهان با شکایت به دادگاه حکمیت ورزش (CAS) فدراسیون فوتبال را محکوم کرد چرا که قانون یادشده ضمانتی برای اجرا ندارد.
فدراسیون در ابتدای فصل بودجه‌ای را برای باشگاه‌ها در نظر گرفت و در ادامه ۱۰۰ میلیارد تومان به ۳۲۵ میلیارد اولیه اضافه کرد. این در شرایطی بود که با در نظر گرفتن برخی آپشن‌ها این مبلغ به بیش از ۵۰۰ میلیارد تومان می‌رسید. اکنون خبر رسیده که فدراسیون ۱۰ درصد دیگر سقف را افزایش داده است. این کار یک معنی بیشتر ندارد و آن هم اینکه سقف بودجه، «کشک» است و فدراسیون حتی حرف خودش را هم در این زمینه قبول ندارد.
بهانه فدراسیون برای این کار تقویت تیم‌ها بوده؛ گویی که فدراسیون ابتدا به دنبال تضعیف تیم‌ها بوده و در ادامه به این فکر افتاده که به جای تضعیف باید آنها را تقویت کند! به همین دلیل به صورت قطره چکانی بودجه را افزایش داده است.
اینکه تیم‌های ایرانی باید در آسیا به میدان بروند و دخل و خرج باشگاه‌ها چقدر می‌شود کاملاً مشخص بود، اما اینکه فدراسیون حرف خودش را در چند ماه دو بار زیر پا گذاشته قابل قبول نیست. یعنی فدراسیون فوتبال نمی‌دانسته که بودجه در نظر گرفته شده کم بوده است؟ اگر برای انضباط مالی چنین کاری صورت گرفته پس چگونه است که اکنون آن را نادیده گرفته است؟
مکانیزم این کار به چه صورت بوده است؟ چه کسی درخواست افزایش بودجه را داده و آیا این موضوع از سمت کارگروه نظارت بر قرارداد‌ها ارائه شده یا فدراسیون رأسا تصمیم به این کار گرفته است؟ چرا این خبر به صورت رسمی از سوی فدراسیون اعلام نشده است؟ تغییرات پیاپی به سود باشگاه‌ها در حالی که فدراسیون ابتدا سفت و سخت پای حرفش ایستاده بود ناخودآگاه اذهان را به سمتی دیگر می‌برد.
