فرارو- یک نماینده مجلس گفت: «ارائه آمار تخمینی از سوی دولتمردان به هیچ وجه قابل قبول نیست.»
وزیر کار، تعاون و رفاه اجتماعی گفته است چهل و پنج درصد آمار ایجاد اشتغال تخمینی بوده است. این در حالی است که چندی پیش که رییس دولت، معاون اول رییس جمهور و وزیر کار خبر از ایجاد یک میلیون فرصت شغلی در نیمه اول امسال داده بودند.
نمایندگان مجلس و کار‌شناسان اقتصادی ایجاد یک میلیون فرصت شغلی در نیمه اول امسال را گزارشی غیر واقعی خوانده بودند، داریوش قنبری این گفته را امری مضحک خوانده و خبر از پیگیری‌های مجلس برای ارائه این آمار از وزیر کار داده بود. وی گفته بود: «این آمار‌ها، آمارهایی بر ساخته دیدگاه‌های سیاسی هستند تا آنکه از واقعیات نشات گرفته باشند. به هر حال انتظار این است که ایشان بیایند و آمارهایی را که داده‌اند با سند و مدرک اثبات بکنند. در غیر این صورت اگر شاهد و مدرکی برای ایجاد این تعداد شغل نباشد، قطعا بر روی همین موضوع ایشان را استیضاح هم خواهیم کرد.»
حالا آقای وزیر به جای ارائه اسناد آمار برای ایجاد یک میلیون فرصت شغلی، قریب به نصف آمار اعلامی از سوی خود را حاصل تخمین اعلام کرده است.
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس شورای اسلامی در گفتگو با فراررو؛ در این زمینه گفت: «اگر فردی بر اساس اتفاق سخن نادرستی را بگوید، مشکلی به وجود نمی‌آید، اما ارائه آمار تخمینی از سوی دولتمردان به هیچ وجه قابل قبول نیست.»
شکور اکبر‌نژاد افزود: «وقتی وزیر کار هر روز یک آمار جدید و بی‌پایه ارائه بدهند در این صورت برای توجیه آماری که ارائه داده است می‌گوید که این آمار را بر اساس تخمین ارائه داده است.»
عضو کمیسیون اقتصادی مجلس با بیان اینکه تعاریف دولت برای ارائه آمار اشتغال ناردست است، گفت: «برای مثال کارگرهایی که قرارداد‌های ۸۰ روزه داشته‌اند و بعد از اتمام قرارداد به تمدید قرار داد پرداخته‌اند به عنوان ایجاد فرصت شغلی قلمداد شده‌اند.»
اکبر نژاد، افزود: «آمارهای دولت نه تنها در بخش ایحاد فرصت‌های شغلی بلکه در دیگر بخش‌ها نیز درست و علمی نبوده است. آمارهای ارائه شده نیازمند رشد اقتصادی کشور بوده است و با وضعیت موجود اقتصادی نمی‌توان ادعا کرد که این مقدار شغل ایجاد شده است.»
همچنین محمدرضا محسنی ثانی عضو کمیسیون اجتماعی مجلس، در گفتگو با فرارو؛ در همین زمینه، گفت: «متاسفانه در بخش آماری نمی‌توانیم بر یک آمار علمی و متقنی تکیه داشته باشیم. تقریبا همه آمار‌ها بر اساس تخمین است و جایگاه قوی برخودار نبود و لذا نمی‌توان بر روی آمارهای دولت صحه گذاشت.»
محسنی ثانی ادامه داد: «دولت و مجلس بر روی تعاریف کار بحث دارند و اختلاف تعریف کار از یک سو نزد افکار عمومی و نمایندگان و از سوی دیگر دولت و وزارت کار دارد بسیار است. آنها یک ساعت در هفته را کار می‌شمارند که با انتظار نمایندگان و مردم متفاوت است.»
وی افزود: «با تعریفی که آنها از کار دارند شاید بتوانند آمار خود را اثبات هم بکنند اما این آمار مشکل اشتغال را حل نمی‌کند. در حالی که با همین تعاریف غیر واقعی هم که ارائه داده‌اند نمی‌توانند آمار خود را ثبات کرده و مجبورند که بگویند بخشی از آمار را تخمین زده‌اند.»
محسنی ثانی در پایان و در پاسخ به این پرسش که آیا ارائه آمارهای فعلی در جامعه ایجاد بی‌اعتمادی و نا‌امنی روانی می‌کند، گفت: «درست همین طور است. ما در مجلس به دنبال آن بودیم که سازمان آمار کشور پاسخگوی آمارهای واقعی در بخش‌های متفاوت دولت باشد که متاسفانه این سازمان هنوز نتوانسته است وظیفه خود را در این زمینه به خوبی ایفا بکند.»
همچنین دکتر بهنام ملکی، در گفتگو با فرارو؛ در همین زمینه، گفت: «من اظهار نظری در باره سخنان وزیر کار نمی‌کنم چون دقیقا اطلاعی ندارم که ایشان چه گفته‌اند. ولی اینکه اقتصاد ایران این ظرفیت را دارد که این میزان شغل را ایجاد کند. ما اگر به جای شصت، هفتاد میلیارد دلار کالایی که وارد می‌کنیم این مقدار کالا را از تولید داخلی تامین کنیم، خودش می‌توانست کلی اشتغال جدید ایجاد کند. اقتصاد ایران ظرفیت‌های بالایی دارد اما این ظرفیت کمتر مورد توجه قرار گرفته است.»
ملکی ادامه داد: «من نمی‌دانم وزیر بر اساس کدام معیار این آمار را داده‌اند. اما تخمین هم باید مبانی درستی داشته باشد و نمی‌شود به صورت دیمی تخمین زد. اگر بحث تخمین‌های غیردقیق مطرح شود، فضای تصمیم سازی و تصمیم‌گیری به هم می‌ریزد.»
این کار‌شناس مسائل اقتصادی، افزود: «قاعدتا تخمین باید دقیق باشد و بر اساس یک سری محاسبات علمی صورت گرفته و نمونه‌ها درست انتخاب بشود و بر آن اساس بهتر است که وزیر و یا مقامات دیگر در آمارهایی که ارائه می‌دهند دقت بیشتری داشته باشند و چون من مبنای این تخمین آقای وزیر را نمی‌دانم، نمی‌توانم در مورد صحت و سقم نظارت ایشان اظهار نظر کنم.»
ملکی در پایان گفت: «باید آمار صحیح، درست، به هنگام و در دسترس باشد که بتوان بر اساس آن برنامه ریزی کرد. اگر آمار این طور نباشد تحلیل‌ها می‌تواند دچار خدشه بشود. پیشنهاد من این است که یک کمیته حقیقت‌یاب بر اساس ضوابط علمی آمار، آمار‌ها را مورد تست قرار دهد تا درستی و نادرستی آمار‌ها ارزیابی شود.»
