«فرانسيس فورد كاپولا»، كارگردان صاحب‌نام سينماي جهان نسبت به ساخت دنباله فيلم معروف «پدرخوانده» ابراز پشيماني كرد.
درحالي كه بسياري از منتقدين سينما قسمت دوم فيلم «پدرخوانده» را بهترين دنباله فيلم در تاريخ سينما مي‌دانند، اما «فرانسيس فورد كاپولا» معتقد است ساخت دنباله‌هاي اين فيلم اشتباه بوده است.
اين كارگردان سرشناس در اين‌باره گفت: ساخت فيلم «پدرخوانده» در همان قسمت اول كافي بود و نبايد قسمت‌هاي بعدي آن را مي‌ساختم.
به گزارش روزنامه ديلي ميل، «كاپولا» با اعلام اينكه هدف او از ورود به دنياي سينما ساخت فيلم‌هاي هنري بوده است، گفت: فيلم‌هاي اول من مانند «مكالمه» و «مردم باراني» بيشتر از ديگر ساخته‌هايم به آنچه ايده‌ال فكري من بوده نزديك هستند. با ساخت فيلم «پدرخوانده» مسير زندگي كاري من تغيير كرد و به يكباره شهرت فراواني پيدا كردم.
فيلم «پدرخوانده» محصول سال ١٩٧٢ در بسياري از نظرسنجي‌هاي سينمايي عنوان بهترين فيلم تاريخ سينما را به‌دست آورده است.
اين فيلم با نقش‌آفريني «مارلون براندو»، «آل پاچينو» و «رابرت دووال» داستان يك خانواده مافيايي به‌نام «کورلئونه» است كه موفق به كسب سه جايزه اسكار بهترين بازيگر مرد (مارلون براندو)، بهترين فيلم و بهترين فيلم‌نامه اقتباسي شد.
«آل پاچينو»، بازيگر افسانه‌اي سينماي آمريكا كه نقش «مايكل كورلئونه» را در اين فيلم بازي كرده است، چندي پيش اعتراف كرد، «كاپولا» قصد اخراج او از فيلم «پدرخوانده» را داشته و اگر وساطت «مارلون براندو» نبود، وي از اين پروژه كنار گذاشته مي‌شد. چراكه كاپولا تصور مي‌كرد كه وي براي نقش كورلئونه مناسب نيست. اما آنچه موجب ماندن وي شد، صحنه مربوط به رستوران در فيلم است كه بعد از فيلم‌برداري با بازي وي موافقت كردند.
«فرانسيس فورد كاپولا»، كارگردان و فيلم‌نامه‌نويس پرآوازه آمريكايي و برنده پنج جايزه اسكار است كه روز هفتم آوريل ١٩٣٩ در ميشيگان آمريكا از خانواده‌اي ايتاليايي‌الاصل متولد شد و بعدها نام «فورد» را به احترام بنيان‌گذار كارخانه خودروسازي «فورد» به نام خانوادگي‌اش افزود.
او اغلب در فيلم‌هايش براي اعضاي خانواده خود نقشي را درنظر مي‌گرفت. دو پسر او در صحنه مربوط به دعواي خياباني فيلم «پدرخوانده» و صحنه مراسم تدفين در فيلم «دون كورلئون» حضور داشتند. دخترش «صوفيا كوپولا» در دو قسمت اول «پدرخوانده» و خواهرش «تاليا شي‌ير» در هر سه قسمت «پدرخوانده» ايفاي نقش داشتند. پدرش «كارمين كوپولا» كه يك موسيقيدان حرفه‌اي بود، در ساخت موسيقي «پدرخوانده» با او همكاري كرد و جالب‌تر از همه «نيكلاس كيج» كه برادرزاده اوست، در فيلم‌هاي «كاتن كلاب»، «ماهي پرجنب‌وجوش» و «پگي سو ازدواج مي‌كند» ايفاي نقش داشت.
كاپولا در سال ١٩٦٣ با ساخت فيلم كم‌هزينه «جنون ١٣» براي كمپاني «روجر كورمن» رسما فعاليت حرفه‌اي‌اش را به‌عنوان يك فيلم‌ساز آغاز كرد. وي پس از آن فيلم موفق «حالا پسر بزرگي هستي» را در سال ١٩٦٦ كارگرداني كرد و دو سال بعد، فيلم «رنگين‌كمان فينيان» را ساخت و اولين شكست مالي‌اش را در گيشه سينما در سال ١٩٦٩ با فيلم «مردم باراني» تجربه كرد.
كاپولا پس از آنكه در سال ١٩٧١ براي فيلم «پاتون» اسكار بهترين فيلم‌نامه اقتباسي را گرفت، شاهكار فيلم‌سازي‌اش يعني «پدرخوانده» را در سال ١٩٧٢ ساخت كه شهرتي جهاني براي وي رقم زد. اين فيلم با نقش‌آفريني «مارلون براندو» و «آل‌پاچينو»، موفق به كسب سه جايزه اسكار بهترين فيلم، بهترين بازيگر مرد (مارلون براندو) و بهترين فيلم‌نامه اقتباسي (كاپولا) شد. اين فيلم كه همواره يكي از سه اثر سينمايي برتر جهان نام برده مي‌شود، با بودجه ٦/٥ ميليون دلاري ساخته شد و فروش جهاني ٢٤٥ ميليون دلار را به ثبت رساند.
«كاپولا» در فاصله مابين قسمت‌هاي اول و دوم «پدرخوانده»، فيلم «مكالمه» را ساخت و يكي از معدود كارگردانان تاريخ سينما نام گرفت كه در يك‌سال، با دو فيلم نامزد اسكار بهترين فيلم مي‌شد. در اين رقابت، اگرچه جايزه اسكار به «پدرخوانده ٢» رسيد، اما «مكالمه» در همان سال نخل طلاي جشنواره كن را به خود اختصاص داد. اين فيلم در سال ١٩٩٥ از سوي كنگره آمريكا براي نگهداري در آرشيو ملي فيلم انتخاب شد.
موفقيت‌هايي بزرگي كه كاپولا با «پدرخوانده» به‌دست آورد، عاملي شد تا وي در سال ١٩٧٤ قسمت دوم اين فيلم پرطرفدار را به سينماهاي جهان بياورد. اين فيلم كه بارديگر «آل‌پاچينو» و «رابرت دنيرو» را به بازي گرفته بود، در ١١ بخش نامزد دريافت جوايز اسكار شد و در شش بخش از جمله بهترين كارگرداني، بهترين فيلم، بهترين فيلم‌نامه اقتباسي، بهترين موسيقي متن و بهترين بازيگر نقش مكمل (رابرت دنيرو) موفق به كسب جايزه اسكار شد. «آل‌پاچينو» براي اين فيلم به‌عنوان بهترين بازيگر جوايز بافتا انتخاب شد. در ميان فيلم‌هاي چندقسمتي، «پدرخوانده» تنها فيلمي است كه قسمت‌هاي اول و دوم آن موفق به كسب اسكار بهترين فيلم شده است.
«كاپولا» در سال ١٩٩٠ سومين و آخرين قسمت از فيلم «پدرخوانده» را با بودجه ٥٤ ميليون دلاري ساخت. اين فيلم با نقش‌آفريني «آل پاچينو»، «اندي گارسيا» و «ديان كيتون» گرچه به‌اندازه دو قسمت قبلي مورد قبول قرار نگرفت، اما فروش قابل‌توجهي در سينماها به‌دست آورد. «پدرخوانده٣» در هفت بخش نامزد جوايزه اسكار شد، اما نتوانست هيچ‌يك از اين جوايز را كسب كند. بازي ضعيف «صوفيا» -دختر كوپولا- كه صداي منتقدين را درآورده بود، جايزه تمشك طلايي بدترين بازيگر زن را براي او به همراه آورد.
اين كارگردان بزرگ طي چهار دهه فيلم‌سازي موفق به كسب جوايز معتبري چون جايزه اسكار بهترين فيلم‌نامه اقتباسي براي «پاتون»، جايزه اسكار بهترين فيلم‌نامه اقتباسي براي «پدرخوانده»، جايزه اسكار بهترين فيلم، بهترين كارگرداني و بهترين فيلم‌نامه اقتباسي براي «پدرخوانده٢»، جايزه دوربين جشنواره برلين، جايزه نخل طلاي كن براي «اينك آخرالزمان»، جايزه نخل طلا و جايزه بهترين فيلم معنوي جشنواره كن براي «مكالمه»، جايزه گلدن گلوب براي بهترين كارگرداني، شير طلاي افتخاري جشنواره ونيز و جايزه صدف طلايي بهترين فيلم جشنواره سن‌سباستين شده است.
