روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله خود با عنوان«تولید را دریابیم» نوشت:
12 کانتینر مرکبات وارد کشور می‌شود. خبرش ظرف کمتر از دو روز به خبر نخست رسانه‌ها تبدیل می‌گردد، نمایندگان مجلس تهدید به استیضاح و سؤال و... می‌کنند، وزرای مربوطه واکنش نشان می‌دهند و... سرانجام واردات میوه تا اطلاع ثانوی ممنوع می‌شود.
راستی حالا آن 12 کانتینر کجا هستند؟ در میان انبوه اخبار و سخنرانی‌ها و... هر چقدر جستجو کنید هیچ نشانی از توقیف، ممانعت از توزیع و... این حجم از مرکبات وارداتی پیدا نمی‌شود که نمی‌شود! حال پرسش اینجاست که آیا برای رسیدن به این نقطه که واردات میوه باید ممنوع شود آن هم در سال آبی پربرکت و در اوج باردهی باغات در داخل و... حتماً لازم بود، 12 کانتینر مرکبات وارد کشور شود و این همه غوغا در رسانه ها؟ نکته مهمتر اما این است که پس از انتشار وسیع خبر واردات کانتینری مرکبات نه تنها خبری از سرنوشت آنها دردست نیست بلکه تنها می‌توان حدس زد با ممنوعیت واردات میوه تا اطلاع ثانوی، بازار اقبال بیشتر و بهتری به همین محصولات وارداتی نشان خواهد داد!
از این دست پرسش‌ها و نکات بسیار می‌توان طرح کرد و از مسئولان خواست تا اگر پاسخی برای آنان ندارند به دنبال جواب‌هائی باشند که از زیان بیشتر اقتصاد و تولید کشور جلوگیری کند چرا که بی‌تردید ادامه چنین شرایطی، وضعیت اقتصادی تولید کنندگان داخلی را به شدت تضعیف می‌کند.
برای اثبات این مدعی تنها کافی است به گوشه‌ای از مطالعات و بررسی‌های انجام شده نگاهی بیندازیم. براساس مطالعات کارشناسی به ازای هر یک میلیارد دلار واردات قاچاق کالا به کشور، حدود یکصد هزار فرصت شغلی از دست می‌رود، بنابر این اگر خوش بینانه‌ترین اعداد را نیز ملاک قرار دهیم و ارزش واردات قاچاق را در سال گذشته حدود 15 میلیارد دلار در نظر بگیریم، باید بپذیریم حدود یک میلیون و پانصد هزار فرصت شغلی تنها در سال گذشته در پی واردات قاچاق به کشور از دست رفته، یعنی بیشتر از نیمی از فرصتهایی که دولت امسال وعده ایجاد آن را داده است.
این تنها گوشه‌ای از واقعیات تلخ واردات و قاچاق به داخل ایران است که حل و فصل آن عزم جزم و هماهنگی و مدیریت مسئولان را می‌طلبد پیش از آنکه تولید در کشورمان به نقطه‌ای غیرقابل بازگشت برسد.
