سیارک هایی که از «فلز خالص» ساخته شدهاند، مانند سایک که اغلب فرض میشود چنین است، احتمالاً افسانهای بیش نیستند. اما پژوهشها نشان میدهد حتی سیارک هایی با خلوص پایین فلزات نیز میتوانند حاوی مقادیر اقتصادی قابلملاحظهای از فلزات قابلاستخراج باشند.
در مؤسسه نجوم کاربردی آکادمی علوم روسیه به اسپوتنیک گفته شد، این سیارک خطری برای بشریت ایجاد نمیکند، نمیتواند به سطح زمین برسد و در جو میسوزد. شاهدان عینی تصاویری از سقوط سیارک را در شبکههای اجتماعی منتشر کردند.
این سیارک که قطر آن حدود یک متر تخمین زده میشود، ساعت ۴۵ دقیقه بامداد پنجشنبه (به وقت محلی) با سرعت بیش از ۱۷ کیلومتر در ثانیه پس از برخورد به جو زمین سوخت.
این روزها سیارک ی با نام «۲۰۱۱ UL۲۱» که آن را سیارک «قاتل سیاره» نیز مینامند؛ در حال نزدیک شدن به زمین است.
عکسهای رادار سیارهای ناسا نشان میدهند که یک سیارک در حال چرخش روز دوم فوریه به آرامی از کنار زمین عبور کره است.
سیارک ها منابع غنی مواد گرانبها و با ارزش هستند با این حال تا به امروز دانشمندان نقشه راهی برای استخراج این مواد گرانبها از آنها ترسیم نکردهاند.
کیوی در عرض ۴ روز سرزندگی و خلق و خو را بهبود بخشیده و اثر تقویتی آن در حدود ۱۴ تا ۱۶ روز به اوج خود میرسد. از سوی دیگر، مکملهای ویتامین C تا روز دوازدهم به طور جزئی خلق و خو را بهبود بخشیدند.
دانشمندان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا میتوانند زمین را با طرحی از یک فیلم علمی تخیلی نجات دهند یا خیر.
آیا این قطعه از یک سیارک میتواند اطلاعاتی در مورد سرآغاز منظومه شمسی ما و شکلگیری حیات روی زمین در خود داشته باشد؟
ایده بقای گونههای غیرمتخصص به اوایل قرن نوزدهم برمیگردد، و بر اساس آن حیوانات همهکاره کمتر در معرض خطر انقراض قرار میگیرند
با نگاهی به عناصری که هنوز در جدول تناوبی هستند، دانشمندان نتوانستند عناصری با چگالی جرم کافی بالا برای توضیح آنچه از سیارک ۳۳ Polyhymnia مشاهده شدهاست، بیابند.
برخی از بزرگترین سیارک های منظومه شمسی چندین کیلومتر عرض دارند. اما بزرگترین آنها، سرس با قطری نزدیک به هزار کیلومتر است. گاهی بهدلیل برهمکنش با گرانش مشتری، این اجرام از مدار خود پرتاب میشوند و به سوی زمین میآیند.
ناسا قرار است روز چهارشنبه اولین تصاویر از بزرگترین نمونه سیارک ی که تا به حال در فضا جمع آوری شدهاست را فاش کند، چیزی که دانشمندان امیدوارند سرنخهایی در مورد اولین روزهای منظومه شمسی ما و شاید منشا خود حیات به دست دهد.
حیات سیارۀ زمین چطور میتواند نابود شود؟ احتمالا راههای زیادی هست؛ از جنگ فراگیر هستهای تا تغییرات شدید آب و هوایی. اما یکی از راههایی که نباید احتمالش را خیلی دست کم گرفت برخورد یک شهابسنگ عظیم است. در اینجا با سیارک های سرگردانی آشنا میشوید که دانشمندان آنها را خطراتی بالقوه برای سیارۀ ما میدانند.
ناسا امیدوار است که بررسی نمونه دریافتی به مشخص شدن عمر واقعی منظومه خورشیدی کمک کند. چون که سیارک ها از مواد اولیه منظومه شمسی در ۴.۵ میلیارد سال پیش تشکیل شده و برخلاف زمین، کاملا دست نخورده باقی ماندهاند.
طبق اطلاعات ثبت شده در ردیاب سیارک ناسا، سیارک ی به اندازه «۸۱ بولداگ» قرار است چهارشنبه ۱۵ شهریور از کنار زمین عبور کند.
طبق اعلام ناسا خرده سیارک ۲۰۲۲ BS ۲، تقریبا ۳۰ متر عرض دارد و در ابعاد یک کاوشگر فضایی است. این خرده سیارک متعلق به گروه آپولو از خرده سیارک های نزدیک زمین است که که سنگهای فضایی در حال عبور از زمین با محورهای نیمه اصلی بزرگتر از زمین هستند. نامگذاری این خرده سیارک ها بر طبق انبوه خرده سیارک ۱۸۶۲ Apollo که در دهه ۱۹۳۰ توسط کارل رینموث، منجم آلمانی کشف شده بود، صورت گرفته است
سیارک ی به اندازه مجسمهی آزادی در ساعات اولیه صبح روز چهارشنبه از کنار زمین گذر کرد. این سیارک که «۲۰۱۳ WV ۴۴» نام دارد، ۳۰۰ فوت (۹۱ متر) طول دارد با سرعت حیرت انگیز ۷.۳ مایل (۱۱.۸ کیلومتر) در ثانیه حرکت میکند.
احتمال برخورد یک سیارک به اندازه سیارک «چیکشلوب»(Chicxulub) قاتل دایناسورها به سیاره ما، هر ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون سال یک بار است اما این رویداد غیرممکن نیست.
سیارک های بالقوه خطرناک (PHA) در حال حاضر بر اساس پارامترهایی تعریف میشوند که پتانسیل سیارک را برای نزدیکشدن تهدیدآمیز به زمین اندازهگیری میکنند.