اورانوس

ازآنجایی‌که غول‌های گازی مانند اورانوس و نپتون، از متداول‌ترین سیاره‌هایی هستند که در کهکشان راه شیری یافت می‌شوند، این کشف می‌تواند کمک بزرگی به جستجوی حیات باشد. پژوهش‌های اخیر که با تکیه‌بر شبیه‌سازی کامپیوتری انجام‌شده حاکی از آن است که داخل اورانوس و نپتون، زیر اتمسفر ضخیم، آبی، هیدروژن و هلیوم آنها، لایه‌هایی از موادی همچون نفت و آب وجود دارد.

دانشمندان می‌گویند ممکن است در اورانوس و نپتون، اقیانوس‌های به عمق ۸۰۰۰ کیلومتر وجود داشته باشد. این کشف می‌تواند کمک بزرگی به جستجوی حیات باشد چرا که بسیاری از سیارات کهکشان راه‌شیری، شباهت بسیاری به این غول‌های گازی دارند.

تجزیه و تحلیل جدید داده‌های وویجر ۲ نشان می‌دهد که دانشمندان برای حدود ۴۰ سال در مورد اورانوس اشتباه کرده‌اند.

تحقیقی جدید تمام دانش انسان درباره اورانوس را زیر سؤال برده و اکنون کارشناسان احتمال می‌دهند در یکی از قمر‌های این سیاره آب وجود داشته باشد.

اخترشناسان با استفاده از داده‌های تلسکوپ غول‌پیکر «کک ۲» (Keck II) در هاوایی توانسته‌اند برای نخستین‌بار با موفقیت شفق‌های فروسرخ اورانوس را رصد کنند.

به گفته ناسا، ۱۳ حلقه از یخ و غبار اورانوس به قدری ضعیف هستند که ستاره شناسان نمی‌توانند وجود آن‌ها را تائید کنند تا زمانی که فضاپیمای وویجر ۲ در سال ۱۹۸۶ از نزدیک این سیاره را رصد کرد.

آمریکا و اروپا با چالش اعزام کاوشگر به ناشناخته‌ترین سیاره منظومه شمسی تا سال ۲۰۵۰ میلادی روبرو هستند.

اخترشناسان می‌گویند پدیده «باران الماس» در سیاره‌های یخی غول پیکر ممکن است رایج‌تر از آن چیزی باشد که پیش از این تصور می‌شد.

اوارنوس و نپتون، دو سیاره دور دست منظومه شمسی به علت شباهت‌های فراوان خود در حوزه‌های مختلف، به دوقلو‌های منظومه شمسی معروفند، اما این دو سیاره از لحاظ رنگ تفاوت چشمگیری باهم دارند که تاکنون ذهن بسیاری از دانشمندان را به خود جلب کرده است.