سیاست

«هر روز و هر ماه که می‌گذرد، حلقه تحریم دلاری بر گردن اقتصاد ایران تنگ‌تر می‌شود. سیاست ‌های اتکا به شرق هم نشان داده که نتوانسته این حلقه را گشادتر کند. سیاست ‌های اتکا به روسیه و روبل هم نشان داده که جواب نمی‌دهد. تهاتر‌های کالایی هم تا اندازه کمی جواب می‌دهد. راه‌حل واقعگرایی در سیاست است.»

مرتضی افقه، اقتصاددان به فرارو گفت: «از دوره آقای رفسنجانی گفتند قیمت‌ها را باید آزاد کنیم. البته این در شرایط مطلوب خوب است و من موافقم که بازار باید در رقابت ازاد باشد و خصوصی سازی شود، اما وقتی بستر آن آماده نباشد، تمام فرمول‌های اقتصادی به ضدخود تبدیل می‌شوند. از دوره اقای رفسنجانی تا کنون، گروهی هستند که فقط دست گذاشته‌اند روی قیمت ها. به سراغ ارز که می‌رویم می‌گویند قیمت ارز را بالا ببریم، مشکلات حل می‌شود. بنزین را می‌گویند یارانه پنهان دارد. آقایانی که می‌گویند دولت از طریق بنزین یارانه پنهان می‌دهد، اشتباه است. اتفاقا این مردم هستند که در حال هزینه دادن در حوزه یارانه پنهان در سایه بی کفایتی‌ها هستند. برخی آقایان معتقدند عده‌ای از رانت تفاوت قیمت‌ها استفاده می‌کنند. خب نگذارید کسی استفاده کند. هر کشوری در شرایط بحرانی نظارت‌ها را تشدید می‌کند. شترسواری دولا دلا نمی‌شود. تا کنون از اصطلاحات زیادی استفاده شده که مردم را هم ترسانده؛ از «اصلاح اقتصادی» تا «جراحی اقتصادی» و اخیرا هم «ناترازی».»

تاریخ چه زود نو می‌شود؛ به همان اندازه که زود از یاد‌ها می‌رود. غالبا در طول تاریخ این صدر اعظم ها، مشاوران و برخی اطرافیان صاحبان قدرت بوده‌اند که نه تنها بر امور آشکار و پنهان تسلط داشتند بلکه سرنوشت خود شخص را نیز رقم می‌زدند.

هفتاد و نهمین جلسه‌ی حکمت سیاسی اسلام در قرآن با موضوع سیاست فاطمی شامگاه سه‌شنبه ۶ آذر ۱۴۰۳ با حضور سعید جلیلی؛ نماینده مقام معظم رهبری در شورای عالی امنیت ملی و جمعی از دانشجویان در تالار سوره حوزه هنری انقلاب اسلامی برگزار شد.

رونمایی از کتاب «توئیتری‌شدن سیاست » عصر دوشنبه (۲۸ آبان ۱۴۰۳) با حضور «محمدجواد ظریف» معاون راهبردی رئیس‌جمهور و جمعی از اساتید دانشگاهیان و پژوهشگران حوزه ارتباطات در خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد.

بخش زیادی از نیرو‌های مهاجر با دلایل اقتصادی کشور را ترک می‌کنند که عمدتا، افرادی هستند که در کشور، فرصت شغلی پولساز یا مطابق با نیاز‌های درامدی خود را پیدا نمی‌کنند. این افراد نیز، تحصیلکرده (از فوق لیسانس تا دکترا) هستند، اما الزاما متخصص، در سطح بالا نیستند. همچنین گروهی هم افراد غیر ماهر و نیرو‌های ساده‌ای هستند که عمدتا نیمه ماهر و غیرمتخصص هستند و اتفاقا وظیفه مسئولان است که مانع از این همه تلفاتی شوند که از طریق خروج‌های غیرقانونی به کشور وارد می‌شود. بسیاری از نیرو‌های کشور در سایه عدم فرصت‌های شغلی مناسب یا عدم براورده شدن درخواست‌های مادی خود از کشور خارج می‌شوند؛ بنابراین امیدوارم آقای عارف، بخش مهمی از کار خود را روی اصلاح تنگنا‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی متمرکز کند.

مناظره‌های انتخاباتی در حال برگزاریست و عملکرد رسانه ملی در قبال نامزد‌های انتخابات نیز ذیر ذره بین قرار دارد، آیا مناظره‌های انتخاباتی و برنامه‌های صدا و سیما می‌تواند مخاطبان را برای مشارکت در انتخابات تشویق کند؟ رویا پاک سرشت، خبرنگار فرارو، در استدیو فرارو میزبان مصطفی فقیهی، فعال رسانه‌ای، صاحب‌امتیاز پایگاه خبری انتخاب و مشاور رسانه‌ای مرحوم آیت‌الله هاشمی رفسنجانی است تا به این پرسش‌ها پاسخ داده شود:

«اگر ما بی‌تفاوتی نسبت به انتخابات نشان دهیم، در حقیقت نسبت به سرنوشت‌مان بی‌تفاوتی نشان می‌دهیم. ممکن است با هم اختلاف داشته باشیم و آرای سیاسی مختلفی داشته باشیم، اما باید به صحنه بیاییم و کسی که می‌خواهیم را انتخاب کنیم.»

سیدمصطفی عدل، ملقب به منصورالسلطنه یکی از برجسته‌ترین حقوقدانان و استادان این رشته در تاریخ معاصر ایران است که نقش‌های مهمی نیز در عرصه دیپلماسی کشور داشته است. مصطفی عدل که به مدت دو سال نماینده ایران در جامعه ملل بود و ریاست صدمین اجلاس جامعه ملل را در ژنو نیز برعهده گرفت، در زمان تاسیس سازمان ملل، ریاست هیئت نمایندگی ایران را برعهده داشت و از سوی ایران منشور ملل متحد و بیانیه تاسیس دیوان بین‌المللی دادگستری را امضا کرد و نامش به نمایندگی از ایران در میان مؤسسین سازمان ملل به ثبت رسید.

«این‌که ۱۱۰ امضاکننده باکیفیت و شناسنامه‌دار پای یک بیانیه تحلیلی سه‌هزار کلمه‌ای و متنی راهبردی را امضا کنند، در هر شرایطی اهمیت سیاسی و گفتمانی دارد و آن را شایسته توجه می‌کند.»

«برای هر کارشان یک نمونه از یک گوشه جهان پیدا می‌کنند تا کار‌های خودشان را توجیه کنند. در اعدام‌ها به چین، در سانسور و رسانه به کره شمالی، در ناامنی و تعداد زندانیان به امریکا، در وجود اعتراضات به فرانسه، در تورم به ونزوئلا و ترکیه، در فقر به یمن و... ارجاع می‌دهند. راه‌حل عبور از این وضعیت، نقد و رد این نگاه دوگانه است.»

«ایران امروز وابسته به شرق و غرب نیست. پیام نه شرقی و نه غربی همیشه مورد توجه ملت ایران بوده است.»

در ۳ دهه اخیر با پدیده‌ای به نام کوچ ورزشی‌ها به عالم سیاست مواجه بوده‌ایم، اما این رویه در سال‌های قبل از انقلاب هم معمول بوده و تعدادی از فوتبالیست‌های مشهور به طور ناگهانی مناصب سیاسی را از آن خود کردند.

دبیر شورای امنیت روسیه گفت تشدید فاجعه‌بار اوضاع در غرب آسیا نتیجه سیاست آمریکاست و به دامن زدن به درگیری ادامه می‌دهد.

سیاست مدارانی در گوشه و کنار دنیا هستند که همچنان در دوران «فراواقعیت» زندگی می‌کنند، درست مثل روابط فردی، اغلب این سیاست مداران مانند نارسیست‌ها از دروغ‌هایی که می‌گویند آگاه هستند هر چند برخی آن‌ها ممکن است از روی نادانی به تکرار باور‌ها و اعتقاد‌های خودشان روی آورده باشند. در خروجی ماجرا فرق چندانی وجود ندارد.

هنگامی که آمدند، پیش خود گفته‌اند که به کارگران و کشاورزان اجحاف شده و «ما می‌توانیم» این اجحاف را از میان برداریم، پس چرا فوری دستمزد‌ها و قیمت گندم را افزایش ندهیم؟ آن‌هم افزایشی که منجر به محبوبیت ما شود. ولی متوجه نبودند که این افزایش‌ها بی‌هزینه نیست. هنگامی که تورم ۵۰ درصدی کمر جامعه را خُرد کرد، متوجه می‌شوند که راه را اشتباه آمده‌اند و می‌خواهند همان راه را برگردند، در حالی که این برگشت دنده‌عقب است و مشکلات فراوان‌تری ایجاد می‌کند. امیدواریم قدری فکر شود. ضرر ندارد.

عبدی نوشت: گرچه وجود مجازات برای مجرمین شرط لازم نظم اجتماعی است، ولی این عامل در کنار عوامل گوناگون دیگر این نقش را ایفا می‌کنند و نظم هیچ جامعه‌ای را نمی‌توان صرفا براساس مجازات حفظ کرد و اگر کاربرد مجازات از حدی بیشتر شود نتیجه منفی می‌دهد. همچنان که می‌بینیم جوامعی که مجازات‌های شدیدتری دارند، به طرز معناداری فراوانی جرم و مجرم نیز در آنجا بیشتر است، زیرا تکیه بر مجازات، حکومت را از اصلاح امور دیگر غافل می‌کند.

علی لاریجانی از جاماندگان سیاست یکدست‌سازی قدرت اجرائی در انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۴۰۰ بود که در نهایت نتوانست داد خود را برای دفاع در برابر ردصلاحیتش بستاند؛ اما اکنون برای ستاندن داد مردم از مدیریت بحران‌زده اصولگرایان، در تلاش مضاعف است.

«از این به بعد، بر نوشتن کتاب‌هایم متمرکر می‌شوم و در این کانال نیز فقط در بارۀ تاریخ و امور انتزاعی می‌نویسم و کلامی از آنچه در این کشور می‌گذرد و خواهد گذشت، نخواهم نوشت. این تصمیم برگشت‌ناپذیر است.»

یک گیمر ۱۸ ساله در ایران ماهیانه ۵۰۰۰ دلار درآمد دارد. یعنی حدود ۱۵۰ میلیون تومان در یک ماه. این عدد برای گیمر‌های حرفه‌ای‌تر به ماهانه ۴۰ هزار دلار (یک میلیارد و ۲۰۰ میلیون تومان) هم می‌رسد.