محله قدیمی

کارگر‌های زحمتکش، البته آهسته آهسته خانواده‌هایشان را هم اینجا ساکن کردند تا هم در آجرپزی، کمک‌حالشان باشند و هم نزدیک به خودشان و خلاصه اینگونه شد که آرام آرام، شکل و شمایل محله ایجاد شد.

در محله‌های قدیمی پایتخت به خصوص در اودلاجان رسم بر این بوده نام کوچه‌ها را با در نظر گرفتن هویت ساکنانش انتخاب می‌کردند. برخی از این کوچه‌ها با گذشت زمان تغییرنام داده اند و به‌روزرسانی شده اند، اما قدیمی‌ها هنوز خاطراتی را که با اسامی قدیمی آنها گره خورده مرور می‌کنند.

شاید همه ما لذت قدم‌زدن در کوچه‌پس‌کوچه‌های محله کودکی مادر و پدرانمان را تجربه کرده باشیم. اینکه در این پرسه‌زنی‌ها یک همسایه قدیمی را ببینیم و بخشی از گذشته و شیرینی‌هایش مرور شود، اینکه به خانه‌های برجامانده در محله اشاره کنند و بگویند در هر خانه چه کسی زندگی می‌کرد و چه سرنوشتی پیدا کرد.

«علیرضا زمانی» تهران‌شناس می‌گوید: «نام اذون در منابع تاریخی مختلف به عنوان یکی از آبادی‌های شمیران بار‌ها تکرار شده. دکتر حسین کریمان» در کتاب تهران در گذشته و حال به تغییر نام اذون به اوین اشاره کرده است. به عقیده او واژه اذون در گذر زمان به ایون و پس از آن به اوین تغییر نام داده و برای سندیت این مدعا هم شواهدی از تغییر برخی کلمات در زبان رایج اهالی شمیران ارائه کرده است.» در جستجو برای علت نامگذاری محله اوین، اما به روایت‌های دیگری هم می‌رسیم که البته اعتبار چندانی ندارند.