«چپگرایی تقریباً همیشه یک انگ بوده، یک قربانی خیلی خوب برای اینکه همه بدبختیها و مشکلات را گردن آن بیندازند و خیال همه را راحت کنند. اصلاً کاری به مارکس و انگلس و اعوان و انصارشان ندارم. از قبل هم همینطور بوده. کلاً جریانهایی که خلاف جهت آب هستند یا حرفهایی میزنند که به مذاق پولدارها و قدرتمندها خوش نمیآید و رگههایی از طرفداری از طبقات و گروههای فرودست در آنها حس میشود، با این اتهامات مواجه هستند.»
«رویه دولت پزشکیان در انتصاب مدیران که هر دو گرایش عمده سیاسی را دربرمیگیرد، همان وفاق است. وفاق یعنی با حفظ تفاوت سلایق سیاسی، برای مدیریت امور و کاهش مشکلات همکاری کنیم. اینکه چنین رویهای در عمل چه پیامدی خواهد داشت باید دستکم چند ماهی صبر کرد و ثمره این سیاست را دید، اما مسأله این است که همین رویه مورد انتقاد قرار گرفته است. هم اصولگرایان درون و بیرون مجلس از انتصابها انتقاد کردهاند و هم اصلاحطلبان. »
از جناح ها و گروهها انتظار است مردم را به شرکت در انتخابات تشویق کنند یا اگر حداقل تشویق مردم را در دستور کارشان قرار ندادند، حتما انتظار است که حداقل مردم را ناامید نکنند. کسانی که مردم را نسبت به انتخابات ناامید میکنند، واقعا خدمت به این کشور و به این ملت و مرز و بوم نمیکنند