در ششم اردیبهشت ۱۳۰۵، نخستین فرستنده بیسیم ایران با حضور رضاشاه پهلوی و با ارسال پیامی به جهان افتتاح شد. پیام آغازین این بود: «امروز سومین روز تاجگذاری اعلی حضرت شاهنشاه پهلوی است. این دستگاه تلگراف به افتخار حضور اعلی حضرت شاهنشاهی تأسیس گردیده و از این لحظه آماده همکاری با جهان است».
گزارش تقیزاده به عنوان یکی از کسانی که در مذاکرات حضور داشته و خود متهم به دست داشتن در تمدید آن بوده بیانگر نقش استبدادی رضاشاه در شکلگیری قرارداد ۱۹۳۳ است و به شکل تلویحی جلسه مورد ادعا میان شاه و انگلیسیها را تایید میکند. در واقع وجدان عمومی مردم چه در زمان رضاشاه و چه پس از او قرارداد ۱۹۳۳ را به عنوان قراردادی به نفع ایران نپذیرفت.