پری هاشمی مقدم

با شنیدن صدای زنگ مدرسه، دانش‌آموزان به سرعت خود را به صف رسانده و در نقاط مشخص شده قرار می‌گیرند. هر کدام از سویی می‌آیند. چند نفری هم دوان دوان و نفس‌زنان از کوچه‌های اطراف مدرسه خود را می‌رسانند.

سال تحصیلی 94-95 در حالی آغاز می شود که نظام آموزش و پرورش ایران با مجموعه ای از مشکلات، کمبودها، بی سامانی‌ها دست و پنجه نرم می کند. مسائلی که نشان می دهد ساختار نهاد اصلی آموزشی و تربیت کشور از بیماری مزمن رنج می برد. بیماری که حتی تغییر دولت‌ها هم نتوانسته است در بهبود آن تاثیر آشکاری داشته باشد. جدای از مسائل گوناگون و پیچیده صنفی در این نهاد، بحران آموزش در ایران هر روز در حوزه های مختلف خود را نشان می دهد.