حمیدرضا جلایی پور

فعال سیاسی اصلاح‌طلب از شرایط خطیر ایران تا رفتن دونالد ترامپ به کاخ سفید می‌گوید و از اینکه این بازه زمانی برای نتانیاهوی نسل‌کش و تجاوزپیشه فرصتی است که به ایران و نه فقط به جمهوری اسلامی ضربه نظامی بزند.

فعال سیاسی اصلاح‌طلب و تحلیل‌گر مسائل سیاسی درباره احتمال مذاکره ایران و آمریکا گفت: «ممکن است که گفته شود آمریکا و اروپا هنوز برای مذاکره با جمهوری اسلامی آماده نیستند. بله، الان آماده نیستند، اما مهم این است که از هم‌اکنون ایران برخلاف گذشته برای مذاکره مستقیم با آمریکا آماده است.

«تصمیم درباره لیست دادن یا ندادن بیشتر باید وابسته به این باشد که نامزد‌های باکیفیت قابل دفاع و توسعه‌گرا و اصلاح‌گر در تهران در رقابت مانده‌اند یا نه. چنین حمایتی مبانی اصولی اصلاح‌گرانه و تدریجی‌گرا در سیاست‌ورزی دارد و لزومی ندارد همیشه به پیروزی در انتخابات بیانجامد.»

حمیدرضا جلایی گفت: شما دیدید در انتخابات ۹۸ و ۱۴۰۰ چه رفتار انحصارگرانه‌ای را از خود نشان دادند. یکی از راه‌های درمان این جریان تند خالص‌گرایان این است که میانه‌رو‌های کشور ائتلاف نانوشته داشته باشند.

حمیدرضا جلایی‌پور گفت: حکومت با این سیاست‌های غلط انبوهی از جوانان عاصی، بی آینده، بیکار و خشمگین را تولید کرده است. شما چه انتظاری از جوان خشمگین و بی آینده دارید. متأسفانه در چنین فضایی فحش ابزار اعلام نارضایتی می‌شود و پدران و مادران هم می‌ایستند و گوش می‌کنند؛ لذا در این موضوع باید به علت توجه کرد نه معلول.

حمیدرضا جلایی‌پور تاکید دارد جامعه هنوز وارد وضعیت انقلابی نشده، اما هشدار می‌دهد در صورت تداوم این روند و تحرک قشری که تاکنون ساکت بوده، به سمت وضعیت انقلابی برویم.

یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب گفت: در بیست و پنج سال گذشته هرچه جمهوری اسلامی را تنگ‌تر کردند جامعه اعتراضی‌تر شد و هرچه این تصلب ادامه یابد، وضع بدتر می‌شود.

اما در نقد به گذشته، من از دهه اول شروع می‌کنم. البته این نقد من ممکن است از زمان‌پریشی یک مقدار رنج ببرد ولی نقد من معطوف به عبرت‌‌گیری برای آینده است. اول اینکه در دهه اول اشغال سفارت آمریکا از سوی دانشجویان خط امام برای دو تا سه روز قابل تحمل بود و نگهداری دیپلمات‌های یک کشور برای بیش از یک سال یک ضربه اساسی و جبران‌ناپذیر به منافع ملی بود. دوم اینکه تداوم جنگ پس از آزادسازی خرمشهر قابل تأمل است. مسئله سوم بازنگری قانون اساسی در سال 68 با عجله بود. در دوره آقای هاشمی واردکردن سپاه و وزارت اطلاعات به امور اقتصادی خطای بزرگی بود، اینکه آقای هاشمی تمرکز را بر توسعه اقتصادی دادند و سپهر فرهنگ و سیاست داخلی و خارجی را در حاشیه قرار دادند و کار به میکونوس رسید،