اودلاجان

در محله‌های قدیمی پایتخت به خصوص در اودلاجان رسم بر این بوده نام کوچه‌ها را با در نظر گرفتن هویت ساکنانش انتخاب می‌کردند. برخی از این کوچه‌ها با گذشت زمان تغییرنام داده اند و به‌روزرسانی شده اند، اما قدیمی‌ها هنوز خاطراتی را که با اسامی قدیمی آنها گره خورده مرور می‌کنند.

بازارچه‌های تهران که در دوره صفوی شکل گرفتند در ابتدا محل گذر و سکونتگاه مردم هم بود. پایین دست هر بازارچه محل گذر و عبور و مرور مردم بود که به گذر‌های معروفی تبدیل شدند. محله اودلاجان به واسطه واقع شدن در دل بازار بزرگ تهران بیشترین گذر‌ها را داشت که التبه امروز نام و نشان چندانی از آنها باقی نمانده.

کتاب "روزی که اسم خود را دانستم" روایتی جذاب از خاطرات و مراودات هارون یشایایی در دوران سکونتش (کودکی تا جوانی) در محله اودلاجان است که با قلمی شیرین و آمیخته به طنز، سبک زندگی ساکنان مسلمان و کلیمی را برای مخاطبان و تهران‌پژوهان تصویرسازی می‌کند و تا کنون کمتر نویسنده‌ای به این موضوع پرداخته است.