نوشین

سه روزه بود که تقدیر او را از یکی از بیمارستان‌های شهر به یکی از تخت‌های فلزی شیر خوارگاه آمنه دورتر از میدان ونک گره زد. بند نافش هنوز نیفتاده بود و نامه مچاله شده مادرش پر قنداقش بود وقتی پیدایش کردند.