سفر به تهران قدیم؛
«بندعیش» یکی از قلل معروف در شمال تهران و رشته کوه البرز است که قاجاریان برای گذراندن اوقات فراغت آنجا اتراق میکردند.
سفر به تهران قدیم؛
تصویری از سفارت شوروی در تهران در سال ۱۹۴۳ را ببینید.
این تصویر در سال ۱۳۵۰ توسط کامران عدل، عکاس مشهور ایرانی، در بازار خمام به ثبت رسیده است.
سید محسن ماجدی، ریپژوه، درباره ماجرای نامگذاری گذر مختار خان، تعریف میکند: «مختارخان علاوه بر سمت سیاسیاش، مسئول رسیدگی به مدرسه امینالسطان ری و دکانهای وقفی بازار هم بود. یکی از کارهایی که مختارخان انجام داد اخراج سید جمالالدین اسدآبادی از ایران بود.»
وقتی اهالی شهرری به مسافران تعارف میکردند که بیشتر در شهرری بمانند و حتی شب را در منزل آنها استراحت کنند مسافران تعارف اهالی ری را جدی نمیگرفتند و میگفتند: «چون اهالی ری میدانند ما باید رأس ساعت مشخص شهرری را ترک کنیم به ما تعارف و اصرار بر ماندن میکنند.» گویا از آن زمان ضربالمثل تعارف شاه عبدالعظیمی بین گردشگران شهرری رایج شده است.
فخر الدوله در سال ۱۳۲۹ به دلیل موقوفات آموزشی، از سوی وزارت فرهنگ به دریافت نشان سپاس نائل شد. او در زیارتی که به عتبات داشت برای خود مقبرهای خریداری کرد تا در آنجا به خاک سپرده شود، اما بعد از مرگ پسرش حسین امینی که در ابن بابویه در مقبره خانوادگی دفن شد وصیت کرد تا کنار پسرش در همان مقبره به خاک سپرده شود.
کارگرهای زحمتکش، البته آهسته آهسته خانوادههایشان را هم اینجا ساکن کردند تا هم در آجرپزی، کمکحالشان باشند و هم نزدیک به خودشان و خلاصه اینگونه شد که آرام آرام، شکل و شمایل محله ایجاد شد.
در نیمه اردیبهشت ۱۳۴۰ غرب و جنوب غرب تهران گرفتار سیل شدیدی شد.
عکسی از لوییجی مونتابون از بازار تهران در ۱۶۲ سال پیش را ببینید.
تیرماه ۱۳۶۲ اولین نشست مجلس خبرگان رهبری پس از انتخابات نخستین دوره مجلس خبرگان در ۱۹ آذر ۱۳۶۱ برگزار شد. این دوره از مجلس خبرگان با شرکت ۶۹ تن از نمایندگان خبره مردم سراسر کشور گشایش یافت.
در سال ۱۳۵۴، ژنرال حافظ اسد، رئیسجمهور سوریه، به تهران سفر کرد و دیدار تاریخی با شاه ایران داشت که تحولات زیادی را در روابط منطقهای و دیپلماسی دو کشور رقم زد.
روزگاری که بازار تهران بزرگترین فروشگاه دنیا بود
بازار سید اسماعیل قدیمیترین بخش بازار تهران است که همزمان با احداث آبانبار سید اسماعیل به دستور آقامحمدخان ساخته شد.
میدان توپخانه که پس از انقلاب ۱۳۵۷ با نام رسمی میدان امام خمینی نامیده میشود و پیش از انقلاب با نام رسمی میدان سپه نامیده میشد، یکی از میدانهای تاریخی و مرکزی پایتخت است. ویدئویی که در ادامه میبینید میدان توپخانه را در گذر زمان به خوبی نشان میدهد.
آیه ۵۱ سوره قلم وَ إِن یَکَادُ ٱلَّذِینَ ...بهعنوان پرتکرارترین متن کتیبههای سردر خانههای تهران معرفی شده است.
شاهراه کرج چهلویک کیلومتر طول دارد. مبدأ آن مبهم است و با آنکه مورد توجه بسیاری افراد و صاحبان اراضی و مستغلات میباشد با این حال مبدأ و محل را که شاهراه به تحقیق باید از آنجا آغاز شود مکتوم نگاه داشتهاند.
خانه امیربهادر در محله پل امیربهادر یکی از همین خانههای تاریخی است که حدود ۲۰۰سال هم عمر کرده است. این خانه متعلق به حسین پاشازاده معروف به امیربهادر، وزیر جنگ مظفرالدین شاه بود.
این تصویر نمایی از ضلع جنوب غربی میدان ونک، حد فاصل ابتدای خیابانهای ولیعصر (پهلوی سابق) و برزیل است. قسمتی از هتل ونک و پارک فانفار در عکس دیده میشود.
محدوده اودلاجان اعیاننشین بود. صدراعظمهای بنام و شخصیتهای مهم آنجا خانه داشتند. مثلاً سیدالوزراء میرزا عیسی فراهانی پدر میرزا ابوالقاسم قائممقام فراهانی که لقب میرزا بزرگ را داشت در اودلاجان زندگی میکرد. نخستین شاه قاجار هم باوجود اخته بودن حرمسرایش را در اودلاجان به نام حیاط شاهی بناکرده بود. از طرفی کلیمیان هم از نظر مالی در وضعیت مناسبی قرار داشتند.
این عکسهای دوران قاجار را که اکنون بیش از صد سال از ثبت شدن آنها میگذرد، میتوان بارها و بارها تماشا کرد و هر بار چیزهای تازهای در آنها دید؛ از جزییات لباسها و چهرهها گرفته تا هر چیز دیگری که در طول این یک قرن و اندی دچار تغییرات فراوان شده است.
عکسهای دورۀ قاجار معمولا بیش از آنکه ارزش هنری و عکاسانه داشته باشند، بهخاطر موضوعات و سوژههایی که به تصویر کشیدهاند، ارزشمند هستند. اما گاهی استثناهای درخشانی هم در این میان به چشم میخورند.