زنان افغانستان

مولوی عبدالکبیر، معاون سیاسی نخست‌وزیر طالبان، در مصاحبه با تلویزیون خصوصی آریانا نیوز در پاسخ به پرسشی درمورد ممنوعیت آموزش دختران بالاتر از کلاس ششم به‌گونه‌ای تمسخرآمیز خندید. مولوی عبدالکبیر گفت که مدارس دینی تا کلاس دوازدهم به روی دختران باز است. او گفت: برای شما معلوم است که الحمدالله جامعه افغانستان اسلامی است و امارت اسلامی (رژیم طالبان) هیچ مشکلی با آموزشی که برای مرد و زن در جامعه اسلامی فرض است ندارد. این قسمت مصاحبه مولوی عبدالکبیر به‌شکل گسترده در شبکه‌های اجتماعی از جمله اکس باز نشر شده است و کاربران از آن انتقاد کرده‌اند. با روی کار آمدن طالبان دختران تنها تا دوره دبستان اجازه رفتن به مدرسه دارند و آموزش دختران پس از آن‎ و در دانشگاه ممنوع است.

اعضای جنبش زنان مقتدر افغانستان در سالروز سلطه‌ طالبان بر کشور، در یک حرکت اعتراضی در کابل دیوارنویسی کردند و این روز را روز سیاه در تاریخ افغانستان خواندند.

این اقدام طالبان همزمان با برگزاری کنکور سال جاری در افغانستان بدون حضور بانوان انجام می‌شود.

طالبان گفته هزینه آرایشگاه‌های زنانه بسیار اسراف بود و بر خانواده داماد زیاد فشار بود و پول زیادی گرفته می‌شد. دیگر اینکه از نظر شریعت، این جایز نیست که مو‌های یک انسان برای زینت به انسان دیگری پیوند شود. همچنین در آنجا ابروی زن‌ها برداشته می‌شود که این در تضاد صریح با شریعت است.

ابراهیم نوروزی، عکاس ایرانی خبرگزاری آسوشیتدپرس در افغانستان از زنان و دختران ورزشکار به همراه وسیله ورزشی آن‌ها عکاسی کرده است. این زنان برای حفظ هویتشان چهره‌هایشان را با برقع پوشانده‌اند.

شماری از زنان در ولایت تخار افغانستان روز پنج‌شنبه با شعار «نان، کار، آزادی» به خیابان آمدند. این زنان با سر دادن شعار‌هایی در جریان این راهپیمایی به محدودیت‌های اعمال شده توسط طالبان درباره کار و تحصیل زنان اعتراض کردند. زنان معترض، خواستار توجه جامعه جهانی به وضعیت زنان در افغانستان تحت حاکمیت طالبان شدند و گفتند که «زنان افغان را فراموش نکنید.» از زمانی که طالبان در ۱۵ اوت ۲۰۲۱ برای بار دوم کنترل افغانستان را به دست گرفت، بیش از هر چیز توصیه‌ها و فرمان‌هایی در مورد اعمال محدودیت‌ها بر زنان صادر کرده است.

خیران ایرانی هزینه سه هزار بسته غذایی را تامین کرده اند، این بسته‌ها به زنان سرپرست خانوار در افغانستان داده می‌شود. زنان سرپرست خانواری که برای دریافت این کمک‌ها آمده اند، می‌گویند: از کمک‌های سازمان‌های بین المللی بی بهره بوده اند. شماری از این زنان می‌گویند: حتی پول انتقال مواد غذایی به خانه هایشان را ندارند و فرزندان آن‌ها از شنیدن خبر کمک بسته غذایی بسیار خوشحال شده اند. برنامه جهانی غذا در تازه‌ترین گزارش خود گفته است، از هر ۱۰ خانواده افغان، ۹ خانواده مواد غذایی کافی برای خوردن ندارند و شش میلیون نفر هم یک گام تا قحطی فاصله دارند.

ندا محمد ندیم، وزیر آموزش عالی در دولت طالبان، تاکید کرده است که این ممنوعیت برای جلوگیری از اختلاط دو جنس در دانشگاه‌ها و به این دلیل که به اعتقاد او برخی از موضوعات تدریس شده، اصول اسلامی را نقض می‌کنند، ضروری است.

دوچرخه سوار زن افغان می گوید: ورزش برای زنان افغان مرده است و آن‌ها حتی نمی‌توانند به مدارس بروند و او این رکاب‌ها را برای دادخوان به زنان افغان می‌زند.

حقوق زنان در افغانستان در حالی به‌سرعت محدود می‌شود که طالبان بار‌ها وعده داده بودند که از ۲۰ سال پیش تاکنون تغییر کرده اند و حکومت جدید آن‌ها بر افغانستان، مانند امارت اسلامی سال‌های ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۱ نخواهد بود.

راندن خودروهای کوچک برای زنان در افغانستان حالا یک امر عادی است، اما تجربه رانندگی موتورهای مینی‌بوس حداقل در سه دهه اخیر تازگی دارد.